به گزارش سرویس سیاسی افکار نیوز به نقل از اشراف ، موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل ، گزارشی تحت عنوان شبیهسازی موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل از ایران هستهای: روز پس از واقعه منتشر کرده است.


در این گزارش ذکر شده است که: ایران بیش از پیش به نقطه ‌ای نزدیک شده که در آن، رهبران این کشور باید تصمیم بگیرند که در آستانه دستیابی به ظرفیت هسته ‌ای، که موضعی نسبتاً راحت برای تهران است، باقی بمانند یا سرانجام طغیان کرده و به بمب هسته ‌ای دست یابند. ایران تمایل دارد تصمیم ‌گیری درباره عبور از این آستانه را تا مرحله‌ای بعد به تعویق بیندازد. با این وجود، رویدادهای منطقه ‌ای و بین ‌المللی احتمالاً باعثخواهند شد ایران تصمیم به تسریع روند توسعه و طغیان هسته ‌ای خود بگیرد و در نتیجه، به ظرفیت هسته ‌ای برسد.

در سال‌ های اخیر، تحقیقاتی درباره احتمال این که ایران به ظرفیت هسته‌ ای دست یابد و همچنین مشکلات موجود بر سر راه تحذیر و مهار آن منتشر شده است. شبیه ‌سازی ‌های متعددی از فرایندهایی که منجر به دستیابی ایران به ظرفیت هسته‌ ای نظامی می ‌شود، اجرا شده است.

شبیه ‌سازی اجرا شده توسط " موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل " که واکنش‌ هایی را به تصویر می ‌کشد که می‌ توان نسبت به وضعیت‌ های مختلف اجرای آزمایش هسته‌ ای توسط ایران نشان داد، و همچنین تحلیل‌ هایی که از این شبیه ‌سازی انجام شده، برای افزایش آگاهی در این زمینه صورت گرفته است.


یافته ‌ها نشان داد که ایران تصمیم ندارد از سلاح ‌های هسته‌ ای خود استفاده کند؛ بلکه می ‌خواهد از آنها برای رسیدن به توافق با قدرت‌ های عمده به منظور بهبود موضع استراتژیک خود استفاده کند. ایران چنین می‌ پندارد که حتی اگر تحریم ‌های اقتصادی شدیدتر شوند، توانایی تحمل آنها را دارد و در هر صورت، جامعه بین‌ المللی سرانجام با گفتگو با ایران برای تعیین قوانین تازه برای این بازی موافقت خواهد کرد.

در این شبیه ‌سازی، دولت آمریکا در پشت صحنه فشار بسیاری بر اسرائیل وارد می ‌آورد تا علیه ایران دست به حمله نظامی نزند؛ با این تهدید ضمنی که چنین کاری از سوی اسرائیل بر روابط آمریکا و اسرائیل لطمه خواهد زد. آمریکا در تلاش برای ترغیب اسرائیل نسبت به خودداری از اعلام جنگ علیه ایران، پیشنهاد بررسی احتمال یک پیمان دفاع رسمی و یا عضویت دادن به اسرائیل در ناتو را مطرح می ‌سازد.

در این شبیه‌ سازی، روسیه در واکنش به این وضعیت جدید، پیشنهاد تشکیل یک ائتلاف دفاعی بین آمریکا و روسیه را مطرح می ‌کند که امنیت کشورهای خاورمیانه را، که به این پیمان بپیوندند، تضمین کند. اعضای این ائتلاف، که در حال حاضر سلاح هسته‌ ای در اختیار ندارند، متعهد می‌ شوند به دنبال دستیابی به این سلاح‌ ها نباشند.

با این وجود، کشورهای دارای ظرفیت هسته ‌ای ملزم به خلع سلاح نخواهند بود. آمریکا بخاطر تردید درباره توانایی روسیه برای تحقق این تضمین و همچنین بخاطر آنچه که به ادعای آمریکا، مشکلات موجود بر سر راه برقراری این ائتلاف و توانایی جلوگیری از فعالیت ‌های تروریستی و خرابکارانه در چارچوب ائتلاف محسوب می ‌شوند، مخالف عمده این طرح است. راه‌حل آمریکا برای این مشکل در کوتاه ‌مدت، بازداری و مهار ایران ازطریق افزایش هماهنگی و همکاری با متحدان آمریکا است.

اسرائیل در این شبیه‌ سازی برای آمریکا روشن می‌ کند که با رد صریح طرح روسیه مخالف است و خواستار همکاری بیشتر غرب و روسیه، در صورتی که باعثتضعیف جبهه علیه ایران نشود، است. با این حال، تاکید مداوم اسرائیل بر این است که ایران هسته ‌ای را نخواهد پذیرفت و متعهد نخواهد شد که علیه زیرساخت‌ های هسته‌ ای ایران دست به اقدام نظامی نزند و چنین می‌ فهماند که حتی در صورتی که این اقدام با مخالفت واشنگتن روبرو شود، احتمال دارد اسرائیل چنین کاری را صورت دهد.

طبق این شبیه ‌سازی، گزینه نظامی اسرائیل از اهمیت بسیاری، اگر نه برای ایران، برای بسیاری از بازیگران کلیدی، برخوردار است. شبیه ‌سازی نشان داد که این گزینه، یا حتی تهدید به عملی کردن آن، در صورت اجرای آزمایش هسته ‌ای توسط ایران محتمل خواهد بود.

تسریع گسترش سلاح هسته ‌ای در منطقه را نمی ‌توان غیر محتمل دانست؛ حتی اگر آن گونه که احتمال می ‌رفت، با سرعت سریع اتفاق نیفتد. متحدان آمریکا، به ویژه ترکیه و عربستان سعودی، تمایل آمریکا برای افزایش پشتیبانی بازدارنده خود از این کشورها، در صورتی که ایران به ظرفیت هسته ‌ای دست یابد، زیر سوال می ‌برند که این امر، باعثمی ‌شود این دو کشور به سراغ گزینه ‌های دیگر و یا دستیابی به سلاح هسته‌ ای بروند.

عبور ایران از آستانه هسته ای باعث خواهد شد عربستان سعودی برای رسیدن به تعادل استراتژیک با ایرن تلاش کند و اتخاذ سیاسا انکار برای این کشور دشوار خواهد بود. به نظر می رسد که عربستان سعودی، شاید بیش از هر بازیگر دیگری در خاورمیانه، انگیزه استراتژیک - ایدئولوژیک و همچنین توانایی اقتصادی قدم گذاشتن در مسیر هسته ای شدن را دارد و منطقی است که فرض کنیم که عربستان با کمک خارجی و یا دستیابی به یک بازدارنده موجود به این کار دست بزند.