شیراز برای خیلی از مردم ایران یک شهر رؤیایی است. شهری که تکه‌ای از شکوه ایران باستان را بر دوش دارد. افراد زیادی را می‌شناسم که سال‌ها لحظات عاشقانه‌شان را با شعرهای سعدی گذرانده‌اند، خلوت‌هایشان را با حافظ پر کرده‌اند، کسانی که هر سال شب‌های یلدا به دیوان حافظ تفألی زدند و با نگاه کردن به سرستون‌ها و مجسمه‌های تخت جمشید حس غرور داشته‌اند. من هم از همین دسته افراد بودم و همیشه رؤیای سفر کردن یا حتی زندگی کردن در شیراز را در سر داشتم. نوروز چندین سال پیش بالاخره ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند که عازم شیراز شوم. در همان سال‌ها یک هم‌کلاسی شیرازی داشتم که شوخ‌طبعی و ملاحتش شهره‌ی عام و خاص بود و وقتی قرار بود درباره‌ی خودش یا بقیه شیرازی‌ها صحبت کند می‌گفت «ما جنوبی‌ها!». من هم که شیراز را فقط روی نقشه دیده بودم همیشه اصرار داشتم که شیراز جنوب نیست. به نظر ما که در مرکز یا بعضاً شمال ایران زندگی می‌کردیم، فقط خط خرما، جنوب بود.
ماه‌ها پیش از سفرم به شیراز، به این دوست شیرازی گفتم سال‌هاست نیت سفر به شهرتان را دارم اما هنوز تنها تصویری که از شیراز دارم تخیلات و تصاویر ذهنم است که با پوسترهایی که از حافظیه، مسجد نصیرالملک، باغ ارم یا تخت جمشید دیده‌ام، گره خورده‌اند. نمی‌دانم چرا تا به حال نتوانستم برای سفر به شیراز یک برنامه‌ی مناسب بچینم. در جواب تمام حرف‌های من فقط سه سؤال پرسید. «به چه نیتی عازم شیرازی؟ بودجه‌ی سفرت چقدره؟ و چقدر زمان داری؟» بعد از یک مکث طولانی گفتم «توقع داشتم که اسم بهترین هتل های شیراز رو بگی یا مثلاً برای رزرو هتل در شیراز راهنمایی‌ام کنی.» در جواب حرف من خندید و گفت: «اگه به جای سؤال از من به عنوان یک شیرازی به اینترنت هم سر می‌زدی حتماً اسم هتل‌های خوب شیراز مثل هتل بزرگ شیراز، هتل چمران شیراز یا هتل الیزه شیراز به چشمت می‌خورد، اما تا جواب اون سه تا سؤال رو ندونی، انتخاب برات خیلی سخت میشه!». این حرف‌ها در آن لحظه برای من که با آن همه احساس از اشتیاقم برای سفر به شیراز حرف زده بودم با حسی شبیه به سرخوردگی همراه بود. آن سال‌ها گذشت، من به شیراز سفر کردم و حالا که این‌ها را می‌نویسم تصویر خودم را از این شهر دارم! تصویری واضح از انعکاس نورهای رنگی مسجد نصیرالملک روی صورتم، تصویر صورت بهت‌زده‌ی توریست‌های ایرانی و خارجی وقتی در پاسارگاد بین ستون‌های عظیم و باشکوه تخت جمشید قدم می‌زدند، تصویر زوج‌های جوانی که گوشه گوشه‌ی حافظیه دست در دست هم دیوان حافظ می‌گشودند و در گوش هم شعر می‌خواندند و صدها تصویر شفاف دیگری که هرگز فراموششان نمی‌کنم. در همان سفر وقتی بیش از نه ساعت تمام توی ماشین رانندگی کردم، یا وقتی دیدم حتی در فروردین خبری از بادهای خنک بهاری تهران نیست، این حرف همکلاسی‌ام که می‌گفت «ما جنوبی‌ها» برایم باورپذیرتر شد. حالا سال‌ها از سفر من به شیراز گذشته و مدتی است فکر می‌کنم چرا نباید یک‌بار اردیبهشت شیراز را که فصل گل‌های نرگس است ببینم، یا چرا توی پاییز که هوا احتمالاً در جنوب ایران مطبوع‌تر است در باغ ارم قدم نزنم؟ در همین فکرها بودم که دوباره همان سه سؤال توی ذهنم آمد! گرچه در آن روز حس خوبی از سؤال‌های دوستم نداشتم اما از آن به بعد نه فقط برای رزرو هتل در آن شهر که برای انتخاب محل اقامتم در هر شهر دیگری اول تکلیف این سه سؤال را با خودم مشخص کردم. در واقع بعدها فهمیدم که من چطور مسافری هستم و از هر شهر و هر سفر چه می‌خواهم. مثلاً اگر می‌خواستم برای گذراندن ماه‌عسل یا تجربه‌ی یک سفر لوکس و رؤیایی به شیراز بروم احتمالاً رزرو هتل چمران شیراز یا رزرو هتل بزرگ شیراز اولین گزینه‌های پیش روی من بودند؛ اما اگر می‌خواستم یک سفر خانوادگی پرجمعیت و اقتصادی به شیراز داشته باشم، رزرو هتل الیزه اولین گزینه‌ای بود که به آن فکر می‌کردم. شما هم اگر اهل سفر هستید و زیاد تجربه‌ی سفر دارید حتماً شخصیت خودتان را به عنوان یک مسافر شناخته‌اید! اینکه از یک سفر چه انتظاراتی دارید؟ ترجیح می‌دهید سالی یک‌بار به یک سفر لاکچری بروید و در هتل‌های لوکس بمانید یا از آن دسته افرادی هستید که هتل‌ها را فقط محلی برای خوابیدن می‌دانید! از آن مسافرانی هستید که سفرهای هوایی را دوست دارند؟ یا از نسلی که هیچ‌هایک و سفرهای پرماجرا را می‌پسندند؟ در سفرها بیشتر وقتتان را در هتل می‌گذرانید و خودتان را با خدمات هتل مثل مراکز ماساژ، استخر، مراکز ورزشی هتل‌ها، اتاق‌های بیلیارد و بازی‌های کامپیوتری مشغول می‌کنید یا تمام مدت سفر در کوچه و خیابان‌های شهر قدم می‌زنید و با مردم بومی صحبت می‌کنید؟ غذا چطور؟ دوست دارید در رستوران‌های لوکس و مجلل غذا بخورید یا به دل شهر می‌زنید و غذاهای محلی را در رستوران‌های مرکزی هر شهر امتحان می‌کنید؟ شما هم اگر عازم سفر به شیراز، شهر یا حتی کشور دیگری هستید باید روحیه‌ی خودتان را به‌عنوان یک مسافر بشناسید و بتوانید به آن سه سؤال دوست شیرازی من جواب بدهید، بعد با مراجعه به یکی از سایت‌های گردشگری برای رزرو هتل در شیراز یا هر شهر توریستی دیگری، می‌توانید به راحتی محل اقامت متناسب با سفر خود را بیابید. مثلاً صفحه هتل های شیراز جااینجاس، ضمن ارائه اطلاعات کامل در مورد هتل های شیراز امکان رزرو هتل بزرگ شیراز، رزرو هتل الیزه شیراز و یا رزرو هتل چمران شیراز را با قیمت فوق‌العاده برایتان فراهم کرده است. راستی هر وقت عازم شیراز شدید، دوربین عکاسی را فراموش نکنید، چون آن‌قدر صحنه‌ها و لحظات مسحورکننده خواهید دید که نبودن یک دوربین تبدیل به بزرگ‌ترین حسرت سفرتان خواهد شد.
