به گزارش افکارنیوز ، اين دوبلور در گفتوگو با ايسنا، عنوان كرد: قبل از برگزاري جشنوارهاي براي دوبله در ابتدا بايد زمينه را براي آن مهيا كرد تا نتيجه بدهد؛ به عقيدهي من اگر جشنواره نگاه انتقادآميزي به آثار داشته باشد ميتواند تاثيرگذار باشد.
وی افزود: بهمن ماه دو سال گذشته جشنوارهای برای دوبله برگزار شد ولی به دلیل اینکه داخلی بود و ما دوبلورها اعضای زیادی نداشتیم، انعکاس بیرونی زیادی پیدا نکرد و خیلی خوب نبود.
او با اشاره به گنجاندن بخش دوبله در دل دیگر جشنوارهها که هر ساله برگزار میشوند، خاطرنشان کرد: جشنوارهای که طی دو سال گذشته برای دوبله برگزار شد، درست است که اختصاصی بود، ولی همین اختصاصی بودن باعثشد تا کسی متوجه آن نشود؛ به همین خاطر من فکر میکنم اگر دوبله در دل جشنوارههای شناخته شدهتر همچون جام جم و … جای بگیرد و بخشی را به آن اختصاص دهند بهتر باشد؛ چرا که اینگونه جشنوارهها مخاطبان فراگیرتری دارند و بیشتر دیده میشوند.
اعظمی در ادامه با گلهمندی از بیمهری اهالی سینما به دوبله یادآور شد: ما دوبلورها تحت نظر خانه سینما هستیم و جزئی از خانوادهی آنها محسوب میشویم ولی حتی در محافل خودشان هم جای خوبی برای گویندگان باز نمیکنند که این مساله جای تاسف دارد.
وی اضافه کرد: به هر حال سینما با وجود دوبله در ایران آغاز شد و پا گرفت ولی با گذشت اندکی، این بیمهریها به وجود آمد که البته من فکر میکنم بخشی از این مشکل به عملکرد انجمن خودمان در دوبله مربوط میشود که نتوانست حتی برای خود یک تعریف کلی داشته باشد، به همین خاطر ما جایگاه معتبری در تلویزیون نداریم که قطعا وجود این مشکل تاثیرات روانی بر ما خواهد داشت.
این دوبلور در ادامه با اشاره به سطح کیفی برنامههایی که دوبله میشوند، گفت: زمانی که ما مخاطبی از هیچ طرف نداریم، بالتبع سطح کیفی کارها پایین میآید؛ چرا که هیچکس آنها را تماشا نمیکند تا بتواند قضاوت کند و متاسفانه هیچ توجهی چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ عاطفی به دوبله نمیشود. در حالی که بخش اعظمی از هنر، دیده شدن، تشویق شدن و مورد نقد قرار گرفتن است ولی زمانی که هیچ گویندهای در هیچ کجا تشویق نمیشود و مورد انتقاد قرار نمیگیرد، کم کم رو به فراموشی میرود.
همچنین او دلیل اصلی بیاهمیتی به دوبله را پخش فیلمها و سریالهای سانسورنشده از ماهواره دانست و افزود: به عقیده من گروهی فکر میکنند شاید دوبله یک هنر اضافی است و نباید به آن اهمیت چندانی داده شود، به نظر من دلیل اصلی این بیاهمیتیها به دوبله پخش فیلمها و سریالهای ماهوارهیی است که باعثاز دست دادن مخاطبان میشود. زمانی که مردم بیشتر سرگرم تماشای فیلمها و سریالهای ماهواره هستند و برایشان قابل دسترس است مسلما خیلی گرایش به تماشای یک فیلم یا سریال سانسور شده تلویزیونی پیدا نمیکنند.
اعظمی در این زمینه توضیح داد: زمانی که دوبله مخاطبان خود را از دست بدهد، اهمیت کمتری پیدا میکند و در نهایت کیفیت کارها پایین میآید و مخاطبان بیشتری را از دست خواهد داد.
وی خاطرنشان کرد: بخشی از دیده نشدن هنر دوبله علاوه بر تمام صحبتهایی که کردم به این خاطر است که فیلمها و سریالهای خوبی برای دوبله خریداری نمیشود تا بتواند مخاطب را به خود جذب کند و آنقدر قدرتمند نیستند که بتوانند از فیلمها و سریالهای ماهوارهیی پیشی بگیرند، در نتیجه زمانی که کیفیت پایین باشد نمیتوان انتظار داشت که مخاطبان زیادی را دربربگیرد.
او اضافه کرد: همچنین بخشی از بروز این مشکلات در دوبله به سطح سواد عمومی مردم مربوط میشود؛ چرا که معمولا ترجیح میدهند فیلم و سریالی را تماشا کنند که دوبله شده نیست نه به خاطر اینکه دوبله را دوست ندارند بلکه به این خاطر که فیلم یا سریالی را با اصالت واقعی و به دور از هرگونه تحریف تماشا میکنند.
این دوبلور در ادامهی گفتوگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه اگر وزارت ارشاد فیلمهایی را مثل سالیان گذشته که در سینماها اکران میشد برای دوبله خریداری کند قطعا دوبله شناخته شدهتر میشود، خاطرنشان کرد: اکران فیلمهای خارجی در سینماهای ایران اصلا تهدید نیست و در همه جای دنیا این مساله وجود دارد، در واقع هر کشوری میزبان فیلمهای سینمایی کشورهای دیگر است و فقط ما هستیم که با این موضوع مشکل داریم و مراقبیم که فیلمی از بیرون اکران نشود.
وی ادامه داد: دلیل این اتفاق را نمیدانم، شاید فکر میکنند با اکران فیلمهای خارجی در سینماها ممکن است سینمای ایران در مقایسهای قرار بگیرد که خیلی خوشایند سینمای ایران نیست و یا هرچیز دیگر؛ به هر حال اگر فیلمهایی برای اکران در سینماها خریداری شود فکر میکنم دوبله ایران هنوز حرفی برای گفتن دارد.
اعظمی با یک جمعبندی کلی دربارهی بحثپایین بودن کیفیت دوبله و بی اهمیتی نسبت به این هنر، گفت: ما میتوانیم به مخاطبان ایرانی آثاری فوقالعاده و فاخری ارائه دهیم؛ چرا که هنوز هم به واسطه صداهای گذشته، جملاتی که به زبان فارسی شنیدیم را به یاد داریم؛ همچون پدر خوانده، پاپیون و… که دوبله خیلی خوبی داشتند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر دیگر خاطرهای از دیالوگهای ماندگار فیلمها نداریم، چرا که فرار هستند و از ذهن خارج میشوند. در حال حاضر به علت کیفیت پایین فیلمها، سانسور بیش از اندازه و عدم اکران فیلمهای خارجی در سینما، مردم با آثار خوب مواجه نمیشوند و همین اتفاق موجب شده تا دوبله تنزل پیدا کند.
اعظمی خاطرنشان کرد: همه چیز در ایران رو به پیشرفت است ولی بستر، ناهمواریهایی دارد و باید کمی حمایت شود؛ به عقیده من دوبله زمانی خوب است که فاخر باشد.
این دوبلور در ادامه با گلهمندی از حمایت تلویزیون نسبت به گویندگان، یادآور شد: من سالهاست که دیگر در تلویزیون کار نمیکنم، چرا که امنیت شغلی ندارم. به عنوان مثال اگر یک روز اتفاقی برایم پیش بیاید و نتوانم بر سرکارم حاضر شوم هیچکس منتظر من نمیماند و نگران من گوینده نیستند. متاسفانه همین مساله موجب دلسردی گویندگان میشود و علاوه به این موضوع، دستمزدها آنقدر ناچیز است و با دستمزدهای کم فقط از ما توقع کار خوب دارند که اصلا برایم قابل تحمل نیست.
وی که سال گذشته جایزه بهترین گویندهی جوان را از آن خود کرد، یادآور شد: سال گذشته در جشنواره به عنوان بهترین گوینده جوان جایزه گرفتم ولی دقیقا از همان مقطع بود که بیکار شدم و الان فقط میخواهم یک نفر پاسخگوی سوالم باشد که چرا این اتفاق افتاد؟ متاسفانه شرایط به گونهای شده است که زمانی که اسمی از جشنواره میآید گویندگان ما بیشتر دلشان میخواهد در خفا کار خود را انجام دهند و دستمزدی بگیرند. چراکه میدانند اگر قرار باشد برگزیده شوند، اتفاقی که برایشان خواهد افتاد قطعا بیکار شدنشان است.
او اضافه کرد: از تقدیری که سال گذشته به عنوان بهترین گوینده جوان از من شد فقط یک لوح باقی مانده است که در گوشهی خانه در حال خاک خوردن است و هیچ امتیاز دیگری برایم قائل نشدند و اتفاق مثبتی برایم نیفتاد. قبل از این اتفاق همیشه فکر میکردم باید تلاش کنیم تا یک قله را فتح کنیم و زمانی که در یک نقطه قابل قبولی قرار میگیریم وقت آن رسیده که باید شروع به درخشیدن و فعالیت کنیم، بعد از گذشت تمام این مراحل و کسب امتیاز میبینیم از نقطه صفر هم بدتر شدهایم و پستتر از نقطه صفر شدهایم که این اصلا برای ما خوشایند نیست.
اعظمی در ادامه با اشاره به ورود نیروهای جوان به حرفه گویندگی بیان کرد: ورود نیروهای جوان به دوبله اصلا طبق هیچ ضابطه، قانون و منطقی نیست و کاملا بیبرنامه است. من خودم یکی از گویندگانی بودم که از طریق تلویزیون جذب واحد دوبلاژ شدم ولی در حال حاضر افرادی که در تلویزیون از آنها تست گویندگی میگیرند به راحتی وارد واحد دوبلاژ میشوند. یکی از عوامل در پایین آمدن کیفیت دوبله این است که همین نیروهای جوان پیش از پخته شدن و کار یاد گرفتن مستقیم شروع به گفتن رلهایی را میکنند که هنوز توانایی خواندن آن را ندارند.
وی افزود: دلیل این اتفاق این است که این نیروها ارزان هستند. زمانی که درجه من در گویندگی یک بود رول اول سریال پرستاران را میگفتم ولی حالا که درجه گویندگیام شش است دیگر از من استفاده نمیکنند. متاسفانه تلویزیون علیرغم هزینههای سنگینی که صرف ساخت سریالها و فیلمها میکند اما به دوبله و گویندگان بهایی نمیدهد. هزینهای که تلویزیون برای کل دوبله صرف میکند اصلا با پولی که یک بازیگر میگیرد قابل مقایسه نیست و کل گویندگان در یک سریال حتی به اندازه دستمزد یک بازیگر را ندارند که به نظر من این موضوع تاسفبار است.
این دوبلور در ادامه با بیان اینکه گویندگانی همچون خسرو خشروشاهی و امثال آن در عرصه دوبله پیدا نمیشوند، یادآور شد: به عنوان مثال از هر متخصصی در ایران ممکن است چندین نفر دیگر مثل او باشند ولی به عقیده من از گویندهای همچون خسرو خسروشاهی فقط یک نفر است و آن هم خودش است. ولی دلم میخواهد یک نفر پاسخ سوال مرا بدهد که آقای خسروشاهی طی هفت هشت سال اخیر کجاست و چرا فعالیت ندارد؟ آیا خودش نخواست یا مهرههای بازی به گونهای چیده شده است که او نتواند کار کند؟ متاسفانه سیاستی که تلویزیون در پیش گرفته است بیشتر به کارگر چینی شبیه است که به عقیده من سیاست غلطی
است.
کتایون اعظمی در پایان به خبرنگار ایسنا گفت: تاکنون هیچگاه با خبرنگاران گفتوگو نداشتهام اما حالا فکر میکنم فرصت خوبی برای حرفهای ناگفته شده است. متاسفانه نسبت به تمام مشکلات دوبله بیاهمیت هستند و هیچ انتقادی را نمیپذیرند. به عقیده من دوبله ایران در حال حاضر بیمار است و نمیتوان گفت شرایط خوبی در آن حاکم است.
به گزارش ايسنا، كتايون اعظمي از جمله گويندگان جواني است كه حدود ۱۰ سال است در عرصه دوبلوري فعاليت دارد. وي در سريالهايي همچون ۲۴، لاست، پرستاران و فيلمهايي چون يتيمخانه، دشمنان مردم و مجموعه شاه لير و ... صداپيشگي كرده است.
شناسه خبر:
۸۳۷۴۸
دوبلورها در تلویزیون امنیت شغلی ندارند
کتایون اعظمی که حدود ۱۰ سال است در عرصهی گویندگی فعالیت دارد، در دوبلهی سریالهای «پرستاران»، «عامل ناشناخته» و فیلم «دریای درون» همکاری داشته است. او معتقد است: برگزاری این جشنواره اگر نگاه انتقادآمیز به معنای اینکه آثار را نقد کند داشته باشد، میتواند خیلی تاثیرگذار باشد.
۰