به گزارش افکار نیوز به نقل از روزگار نو، "رناتو دولبکو" ویروس شناس ایتالیایی متولد ۲۲ فوریه ۱۹۱۴ که به پاس تحقیقاتی که درباره "آنزیم وا- رونویس" یا "آنزیم رونویسی وارونه" انجام داد جایزه نوبل پزشکی ۱۹۷۵ را دریافت کرد دو روز از قبل تولد ۹۸ سالگی خود در خانه اش در کالیفرنیا درگذشت.

تحقیقاتی که " دولبکو " انجام داد خدمات شایانی به پزشکی شخصی شده ارائه کرد که به معنی امکان ارائه داروی مناسب به هر بیمار به صورت مجزا است.

دولبکو با وجود علاقه شدیدی که به فیزیک، شیمی و ریاضی داشت در سن ۲۲ سالگی از دانشگاه تورینو در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و ۱۱ سال بعد یعنی در سال ۱۹۴۷ ایتالیا را به قصد آمریکا ترک کرد و به دانشگاه " بلومیگتون " در ایندیانا رفت.

برنده نوبل پزشکی ۱۹۷۵ در آمریکا مطالعات خود را روی ویروسهای باکتریوفاژ(باکتری خوار) و مکانیزمهای سلولی که DNA را که در اثر قرارگرفتن در معرض تششعات آسیب دیده ترمیم می کنند آغاز کرد.

سپس به موسسه تکنولوژی کالیفرنیا رفت و تحقیقات خود را در عرصه ویروسهای با منشای حیوانی ادامه داد و توانست در سال ۱۹۵۵ اولین جهش ژنتیکی ویروس پلیومیلیت را ایزوله کند که بعدها از این تحقیقات برای آماده سازی واکسن استفاده شد.

۵ سال بعد در عرصه تحقیقات سرطان شناسی وارد شد و روی گروهی از ویروسهای حیوانی تحقیق کرد که به جای اینکه منجر به مرگ سلول شوند تغییر شکل سلولهایی را ایجاد می کنند که تغییر شکل در نهایت اشکالی از سرطان را به وجود می آورد.

وی همچنین کشف کرد که DNA ویروس در ماده ژنتیکی سلول وارد می شود و تقریباً به عنوان یک ژن در سلول واسطه رفتار می کند و به همین دلیل سلول سالم برای تبدیل شدن به یک سلول سرطانی تغییر شکل می دهد.

در سال ۱۹۷۲ به لندن رفت و در بنیاد امپریال تحقیقات سرطان مطالعات خود را در زمینه سرطان شناسی دنبال کرد و در سال ۱۹۷۵ به خاطر کشفیاتی که در عرصه تعامل میان ویروسهای سرطانزا و ماده ژنتیکی سلول و به ویژه " آنزیم رونویسی وارونه " به همراه " دیوید بالتیمور " و " هوارد تمین " برنده جایزه نوبل پزشکی شد.

سپس به آمریکا بازگشت و در موسسه سالک واقع در " لا یولا " کالیفرنیا مشغول به کار شد و تا آخر عمر در همین شهر زندگی کرد.

در این عکس که در ۱۰ دسامبر ۱۹۷۵ گرفته شده است، شاه گوستاو سوئد درحال اعطای جایزه نوبل پزشکی به رناتو دولبکو است