به گزارش افکارنیوز به نقل از روزنامه مردم سالاري، رسول منتجب نيا درباره لزوم نقد سياسي و ميزان تاثيرگذاري آن در فضاي کنوني اظهار داشت: اصولا نقد کردن و نقد پذيرفتن يک ضرورت اجتماعي به شمار ميرود زيرا هر فردي در جامعه در هر شاني که باشد داراي محدوديت و نقصان و احتمال اشتباه و خطا در آنها وجود دارد و هيچ کس مصون از خطا و اشتباه نيست و اين موضوع مختص افراد عادي نيست.

وی در ادامه افزود: به ویژه صاحب منصب هستند ممکن است بیشتر در معرض لغزش قرار گیرند زیرا قدرت غرورآور است و انسان را دچار خودبینی می کند. بنابراین در جامعه برای همه اصل نقد کردن و نقد پذیرفتن یک ضرورت اجتناب ناپذیر و یک امر حتمی و لازم است به خصوص برای مسئولان که هم امکانات کشور را در اختیار دارند و هم دستگاههای تبلیغاتی؛ اگر چنانچه بازار نقد نسبت به آنها رواج نداشته باشد، رفته رفته امر اداره کشور به سمت خودکامگی کشیده می شود.

منتجب نیا با اشاره به مصداقی تصریح کرد: به خصوص در شرایطی که ما می‌بینیم هر از چندی تحلفاتی از سوی برخی مسئولان و مدیران کشور برملا می‌شود، ریشه رشد و گسترش این خلاف‌ها مانند اختلاس، قانون شکنی‌ها و امثال آن همین مساله است که نقدی در جامعه شنیده نمی‌شود و رسانه‌ها و نخبگان جامعه نمی‌توانند از ابتدا انتقاد کنند چون ظرفیت انتقادپذیری در مسوولان وجود ندارد و لذا اشتباهات رفته رفته بزرگ می‌شود و توسعه پیدا می‌کند و یک باره سر از سه هزار میلیارد تومان اختلاس در می‌آورد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به اینکه دلیل رخ دادن این شرایط آن است که جلو نقد و انتقاد گرفته می‌شود و اشتباهات و خطاها بدون اینکه مانعی داشته باشد روزبروز گسترش می‌یابد، گفت: این شرایط رفته رفته می‌تواند کلیت نظام را در معرض خطر قرار دهد یعنی تمام زوایای کشور را تخلف فرا بگیرد آن وقت است که هیچ کاری از کسی ساخته نخواهد بود.


منتجب نیا افزود: باید در جامعه ما مساله نقد و نقد کردن و نقد پذیری برای همه یک امر قطعی، ضروری و اجتناب ناپذیر باشد و هیچ کسی در جامعه خودش را فراتر از این نداند که از او سوال و یا به او انتقاد کنند و او خود را مسئول و پاسخگو نداند، وقتی این مساله در جامعه ما رواج پیدا کند امید هست که جلو بسیاری از تخلفات گرفته شود و جامعه به طرف اصلاح و شایستگی پیش رود. وی خاطر نشان کرد: متاسفانه علی‌رغم شعارهایی که داده می شود، ما نهادها و تشکیلات برای امر به معروف و نهی از منکر و نظارت و امثال آن داریم اما به لحاظ نبود تحمل و ظرفیت این نهادها هم کارایی لازم را ندارند و به مرور خلاف آن نهادینه می شود یعنی در جامعه ما خلافکاری، دروغ، تهمت، افترا و فریبکاری رواج پیدا می کند. منتجب نیا در پاسخ به این سوال برای افزایش ظرفیت نقد پذیری در جامعه اظهار داشت: همه باید این ظرفیت و تحمل انتقاد را داشته باشند ولی بطور عمومی ظرفیت ها رو به کاهش است و کمتر کسی هست که این تحمل را در خودش ایجاد کرده باشد ولی آنهایی که مسوولیت دارند نباید ظرفیت شان کمتر باشد، در این مسیر فعالان سیاسی که صاحب قدرت نیستند انتقاد را می‌پذیرند چون لطمه‌ای به حاکمیت آنها نمی خورد، چراکه حاکمیتی ندارند و در کنار گود هستند ولی برخی از آنان که پست و مقام و منصبی دارند از ترس آنکه موقعیت شان خدشه دار شود، به کسی اجازه نمی‌دهند که از آنها انتقاد شود و کم کم فضای نقد و انتقاد بسته می‌شود و لغزش‌ها و اشتباهات آنها گسترش پیدا می‌کند.