بدون اینکه در مقام رد یا تائید نظریه برخورد تمدن ها باشم، اما تحولات جهانی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی نشان داد، نظریه هشدار دهنده «برخورد تمدن ها»ی ساموئل هانتینگتون ،ضمن نقدهای متعددی که به آن وارد است ، در برابر نظریه خوش خیالانه فرانسیس فوکویاما مبنی بر«پایان تاریخ » از منظری که به آن اشاره خواهم کرد واجد واقع بینی بیشتری است.
هانتینگتون،ضمن تقسیم جهان به حوزه های تمدنی متفاوت، جهان اسلام را خطرناک ترین آنها برای تمدن غربی ارزیابی کرده و سپس در پاسخ به پرسش دیگری،ایران را در صدر کشورهایی نام می برد که برای ایالات متحده آمریکا تهدید محسوب می شوند.
صرف نظر از تصویر سازی اشتباه، تحریف آمیز و غرض ورزانه غربی ها علیه اسلام و ایران و دسته بندی آن در قالب اسلام هراسی، شیعه هراسی و ایران هراسی،نگرانی هانتینگتون و حامیانش همچون برژینسکی و کیسینجر، را باید بجا بدانیم!
این تأیید، نه از بعد خشونت گرایی مد نظر آنان بلکه از این حیث است که امروز نه مهمترین بلکه تنها حوزه فکری و اندیشه گی که نظریه ها و اندیشه های تمدن غربی را به چالش می کشد و توان فکری و اراده لازم را برای تهاجم به آنها دارد،تفکر اسلام انقلابی و نابی است که ایران عزیز مهد آن است.
غرب وحشی برای اثبات دشمنی مسلمانان با خود و تحریک افکار عمومی جهان و بویژه غرب،علیه اسلام،داعش و دیگر جریان های تکفیری وحشی را راه اندازی یا مورد حمایت قرار داد تا پروژه اسلام هراسی خود را به سرانجام برساند؛ اما ورود هوشمندانه جمهوری اسلامی ایران به این ماجرا و اقدام واقعی برای مبارزه با داعش و شکست آن، با محوریت سپهبد شهید سردار سلیمانی،پروژه سنگین غرب به سردمداری آمریکا را به شکست کشاند.
نمونه ای از جنس و قدرت تهاجم فرهنگی اسلام به غرب را که شاید هانتینگتون از آن می هراسید ( البته هانتینگتون تفاوت روشنی بین فرهنگ و تمدن قائل نشده) در بیانات عمیق و روشنگرانه رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با بانوان می توان مشاهده کرد.
آیت الله خامنه ای بحث خودشان در باره زن به عنوان یکی از مهمترین موضوعات فرهنگی جهان را اینگونه آغاز کردند: «من قبلاً این را به شما دختران دانشور ایران که اینجا حضور دارید و همه‌ی کسانی که این صحبتها را می‌شنوند بگویم که در مسئله‌ی زن، موضع ما در قبال مدّعیان ریاکار غربی، موضع مطالبه است، موضع دفاع نیست.»
آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه این دیدار، به مقایسه دو نگاه اسلام و غرب به زن پرداختند و رویکرد نظام سرمایه داری به زن را مردسالارانه و غرب را در قبال حقوق واقعی زنان،گناهکار، مقصر و جنایت کار دانستند.
توان و ظرفیت گفتمانی و حرف های نو جمهوری اسلامی ایران در برابر غرب، ظرفیت نرم افزاری ما محسوب می‌شود و این ظرفیت در کنار قدرت بازدارندگی نظامی و ظرفیت های بالفعل و بالقوه اقتصادی و علمی و نفوذ منطقه ای، مجموعه ای را فراهم آورده که خواب را از چشمان پر از کینه و غیض سردمداران نظام استکباری ربوده است.
البته این قدرت نرم در حوزه فکر و نظر را باید با هنر درآمیخت تا در داخل و خارج کشور نافذ و گسترده شود.
فتنه انگیزی هایی نظیر آنچه در ماه های اخیر رخ داد و به رغم طراحی قوی و همه جانبه، باردیگر بدلیل اشتباه محاسباتی شکست خورد و ناکام ماند، حداکثر به مثابه اخلال یا ایجاد پارازیت بمنظور کند کردن حرکت پرشتاب انقلاب اسلامی است.
تلاش های وقیحانه نظیر آنچه نشریه زرد و دست چندمی شارلی ابدو انجام می دهد نیز به وضوح، هم از لاابالی گری فرهنگ غرب پرده برمی‌دارد و هم از استیصال آنان در مواجهه اخلاق مدارانه و جوانمردانه.
غرب به وضوح از سویی در برابر انقلاب اسلامی کم آورده و از سوی دیگر به هیچ وجه نمی تواند آنرا بپذیرد لذا به فحش و ناسزاگویی روی آورده و عواملش در داخل را نیز به این سمت سوق داده است.
تنها راه بازداشتن دشمن از ادامه دشمنی، مایوس کردن دشمن از رسیدن به نتیجه است و تنها راه مأیوس کردن دشمن، قوی شدن ایران عزیز است تا حدی که رافع و دافع انواع تهدیدات باشد.
