ناصر ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی درباره سیاست های دولت درباره مقابله با تروریسم اقتصادی توضیح داد: منظور از تروریسم اقتصادی تحریم ها ی ظالمانه غرب بالاخص ایالات متحده آمریکا علیه ایران است که این مورد یکی از عوامل موثر در نابسامانی های اقتصادی کشور در چند سال گذشته بوده است.
وی ادامه داد: البته صاحب نظران و اقتصاددانان درصد کمی از نابسامانی های اقتصادی را به مسئله تروریسم اقتصادی و تحریم‌ها مربوط می کنند و معتقدند که بخش عمده‌ای از ناکارآمدی های اقتصادی و وضعیت کنونی کشور منوط به عدم مدیریت صحیح اقتصاد کشور توسط مسئولین کشور در دوره‌های مختلف است.
ایمانی تصریح کرد: برای مقابله با تروریسم اقتصادی در نگاه اول راهکاری که به نظر می رسد مذاکره با کشورهای پنج به علاوه یک یعنی آمریکا و اروپا است تا این ظلمی را که در حق ملت ایران می‌کنند و کشور را با مشکلات بسیاری مواجه می‌سازند که برخلاف توافق‌های قبلی است از آن دست بکشند. اما مسئله اصلی این است برای اینکه تروریسم اقتصادی به طور کامل ریشه کن شود باید قدرت اقتصادی کشور بالا رود، یعنی اقتصاد کشور به میزانی قدرتمند شود که کشورهای غربی امکان اتخاذ تحریم های اینچنینی را نداشته باشند؛ برای مثال فرض کنید که در حال حاضر مذاکرات وین به نتیجه برسد و بخشی از این تحریم ها برداشته شود اما در آینده ما به طور مستمر در معرض این خطر هستیم که مجدداً کشورهای غربی بالاخص ایالات متحده آمریکا بخواهد مجدداً کشور را دچار تحریم کند، درباره مسئله هسته‌ای به توافق برسند و از نظر حقوق بشر کشور را تحریم کنند و به فعالیت های منطقه‌ای ایران معترض باشند. بحث اصلی این است که تا وقتی ما نتوانیم اقتصاد کشورمان را به طور کامل قوی و قدرتمند کنیم همواره خطر تحریم برای ما وجود دارد.
تحلیلگر مسائل سیاسی در پایان و درباره ارتباط با کشورهای منطقه نیز بیان کرد: همگرایی منطقه‌ای که آقای رئیسی مطرح کرد یعنی ما بتوانیم اقتصادهای کشورهای منطقه را به یکدیگر متصل کنیم و بی نیاز باشیم از ارتباط با کشورهای یکجانبه گرای آمریکا و اروپا، زمانی که ما اقتصاد کشور خود را از دست این کشورهای غربی خلاص کنیم و بتوانیم با همگرایی های منطقه ای و کشورهای منطقه که عضو شانگهای هستند و ما نیز از این به بعد عضوی از شانگهای هستیم ارتباط برقرار کنیم و از کشورهای قدرتمند و ثروتمند آن استفاده کنیم می توانیم به سرعت مشکلات اقتصادی کشور و حتی فعالیت‌های بانکی بین این کشورها را از طریق یکدیگر انجام دهیم تا نیاز خود را به کشورهای غربی به حداقل ممکن برسانیم.
