پرورش ماهی یکی از زیرمجموعه‌های آبزی‌پروری است که در جهت پرورش ماهی‌ها فعالیت می‌کند و معمولاً ماهی‌هایی مانند قزل‌آلا، کپور، آزادماهی (سالامون)، تیلاپیا، ماهی کول و گربه‌ماهی را پرورش می‌دهند.
این دو برادر در کنار خانواده خود به این کار مشغولند و مدعی هستند که کاملا از شغل خود راضی بوده و تنها درآمدی که دارند از این راه است.
علی منصوری می گوید: قبل از شروع این کار کشاورز بودیم، با کمک یکی از روستائیان به نام طارمی این کار را شروع کردیم و هم اکنون ۱۴ سال است که همراه برادرم و خانواده مشغول این کار هستیم.
علی منصوری متولد ۱۳۴۸ تا دیپلم و یداله منصوری متولد ۱۳۶۳ تا سطح راهنمایی درس خوانده اند و معتقدند شروع این کار چندان سخت نیست و هر کسی می تواند سرمایه گذاری کرده و سود خوبی ببرد.
برادر بزرگتر در پاسخ به خبرنگار ما مبنی بر اینکه تا به حال از سوی چه کسانی و یا نهادی مورد حمایت قرار گرفته اید، گفت: ابتدای کار از بانک کشاورزی با سود بالایی وام گرفتم، سود بالا و اقساط سنگین ما را از سرمایه انداخت دوباره درخواست وام کردم اما رئیس بانک کشاورزی گفت ما بر اساس کارکرد وام می دهیم که شما کارکرد کمی دارید.
وی ضمن اظهار ناراحتی ادامه داد: منِ پرورش دهنده زمانی که پولی برای پیشرفت کار ندارم چطور می توانم کارکرد زیادی داشته باشم، اول باید حمایت بشه بعد در قبال حمایت کاری پیش برود.
منصوری افزود: حمایت چندانی از سوی مسئولان و بانک کشاورزی برای ما ارائه نشد.
این دو برادر ضمن سپاس و قدردانی از جهاد سازندگی سپاه بناب اظهار کردند: ما بعد از ناامیدی از بانک کشاورزی به سراغ جهاد سازندگی سپاه رفتیم و آنها ضمن بازدید از طرح ما در اسرع وقت ۲۵۰ میلیون ریال وام به عنوان حمایت از طرح اقتصاد مقاومتی با سود کمتر و اقساط پایین برای ما فراهم کردند؛ و ما توانستیم بخشی از مشکلات خود را حل کرده و کار خود را به وضعیت فعلی برسانیم.
منصوری ها هم اکنون از وضعیت فعلی راضی هستند و بر اساس برآورد خودشان یک میلیارد ریال سرمایه در گردش و یک میلیارد ریال نیز سرمایه ثابت دارند و مدعی هستند هم تولید خوبی دارند و هم سرمایه خوبی.
این پرورش دهندگان به همراه پدر و مادرشان و خانواده خود در این کارگاه مشغولند، و با وجود هزینه های سرسام آور درآمد خوبی از کار خود دارند.
یداله منصوری در خصوص نحوه فروش و وضعیت بازار ماهی گفت: ماهانه بالای یک تن ماهی فروش داریم و هرکیلو ماهی را به قیمت ۱۴ هزار تومان به بازار عرضه می دهیم.
وی اظهار کرد: ما حاظریم تولید و فروش خود را به شرط حمایت دولت و مسئولان شهرستان به حداکثر برسانیم و کار خود را گسترش دهیم.
این کارآفرینان موفق با اشاره به هزینه های ماهانه خود در این کارگاه، اظهار داشتند: ماهانه نزدیک ۶۰ میلیون ریال برای تغذیه ماهی ها، سالانه ۲۰ میلیون ریال برای آب چاه، و در هر دوره بالای دو میلیون و ۵۰۰ هزار ریال هزینه برق پرداخت می کنیم.
این دو برادر در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر اینکه برای کسانی که می خواهند این کار را آغاز کنند چه راهکاری دارید؟، اظهار کردند: آغاز این کار خیلی سخت است، ابتدا شخص باید از اداره آبیاری پروانه و مجوز چاه داشته باشد که متاسفانه امروز خیلی گرفتاری دارد و باید ماه ها سرگردان بمانی و آخرش معلوم نیست مجوز بدهند یا نه؛ به غیر از اینها زمین مورد نیاز و سرمایه نزدیک ۲ میلیارد ریال را نیز فراهم کند.
این دو برادر سالانه حدود ۲۰ هزار عدد بچه ماهی خرید می کنند که ۱۰ هزار آن در وزن پایین و ۱۰ هزار دیگر در وزن متوسط، تا بعد از بزرگ شدن جای یکدیگر را پر کنند.
این کارآفرینان در خصوص مشکلات خود اظهار کردند: اداره دامپزشکی پروانه ما را گرو گرفته که ماهانه باید با معرفی دکتر به این ماهی ها سرکشی کنند و ما برای آنها حقوق بدهیم.
علی منصوری ضمن انتقاد از این وضعیت، گفت: دکتری که دام پزشک است و اصلا حرفه ای در این خصوص ندارد چرا باید بی خود و بی جهت ماهانه ما برای آنها حقوق بدهیم! اولا مشکلی در پرورش نداریم و در صورتی که اتفاقی بیفتند از تبریز یک متخصص می خواهیم که با هزینه کمتر ضمن سرکشی به این کارگاه نسخه خود را می نویسد.
وی دور بودن از ترانس برق را مشکل دیگر خود عنوان کرد و گفت: مسئله درصد بالای وام بانک ها هم واقعا کمر کارآفرینانی مثل ما را می شکند که در این خصوص هم باید دولت تدابیری باندیشد.
این دوبرادر در خاتمه تاکید کردند: انتظار ما از مسئولین بنابی این است که از ما به عنوان تولید کننده در بحث وام های بانکی حمایت بیشتری کنند و همچنین با فرهنگ سازی هرچه بیشتر از قبل و سوق دادن مردم به مصرف بیشتر ماهی هدفگذاری کنند.
