بر اساس دستور العمل انتخاب مراکز درمانی و بیمارستانی باید در تعیین موقعیت اجرای طرح، توزیع عادلانه سطوح بیمارستانی در سطح شهر لحاظ گردد و امکان دسترسی آسان از اقصی نقاط حوزه جغرافیایی تحت پوشش را داشته باشد؛ در وهله اول هدف از وضع چنین مقرراتی جلوگیری از متمرکز شدن بیمارستان‌ها در نقاط پرمباهات شهرها و تسهیل دسترسی سایر اقشار مردم به بیمارستان‌ها می‌باشد.
یکی از پروژه‌های احداث مجموعه درمانی که انتخابِ زمین ساخت آن با حاشیه‌های زیادی همراه بوده است طرح ایجاد بیمارستان تامین اجتماعی می‌باشد؛ آنطور که از نام متولی پروژه برمی‌آید برپا شدن این بیمارستان بیشتر به نفع اقشار کم درآمد جامعه است و می‌تواند خدمتی شایان به مردم تبریز باشد اما آیا در برگزیدن محل ساخت دقت کافی به عمل آمده تا این خدمت به خلق خدا به اصلح‌ترین شکل ممکن صورت گیرد؟
برای پاسخ دادن به این استفهام باید نیم‌نگاهی به ماجرای پر از پیچش ساخت این بیمارستان داشت؛ طبق مدارک و اسناد، طرح احداث بیمارستان 300 تخته خوابی تامین اجتماعی تبریز در اواخر عمر دولت دهم کلید خورد و مدیریت قبلی استان زمینی را در جاده تبریز-سهند برای اجرای پروژه مذکور اختصاص داد.
در حالی که عرصه مورد نیاز برای ساخت اعیان حدود دو هکتار بود به منظور افزایش محدوده فضا و امکان توسعه بعدی آن، مدیران وقت 5 هکتار زمین برای اجرای پروژه در نظر گرفتند؛ از دیدگاه صاحب‌نظران محل تخصیص یافته برای احداث بیمارستان تامین اجتماعی مناسب بود چراکه از یک طرف در منطقه‌ای کم‌برخوردار قرار داشت و از سویی دیگر امکان دسترسی ساکنان شهر جدید سهند نیز به بیمارستان فراهم بود.
با روی کار آمدن دولت یازدهم و اعمال تغییرات مدیریتی بنابه دلایل مجهول محل ساخت بیمارستان تامین اجتماعی از جاده تبریز-سهند به شهرک خاوران تغییر یافت و در نهایت قرار شد این مجموعه درمانی در این شهرک تازه احداث، برپا شود.
آنچه که مشخص است شهرک خاوران با سیاست‌های مدنظر شهرداری و احداث بیمارستان کودکان و مراکز تجاری در آینده‌ای نزدیک به یکی از شهرک‌های اشرافی‌نشین مبدل خواهد گشت اما آیا ساخت بیمارستان تامین اجتماعی در این شهرک که اولویت اصلی آن خدمت رسانی به قشر ضعیف جامعه می‌باشد، ضروری است؟
هیچ شخصی مخالف احداث بیمارستان در شهرک خاوران و توسعه این منطقه نمی‌باشد اما استفسار این است، مردم کم‌برخوردار و بی‌بهره از خدمات درمانی در اولویت هستند یا اشخاصی که همیشه کم و زیاد دست‌ِشان به دهان‌شان می‌رسد؟
اگر این بیمارستان در جاده تبریز - سهند احداث شود قطعا جمعیت زیادی را تحت پوشش خود قرار خواهد داد و از آنجایی که در این منطقه بیمارستانی نیز وجود ندارد منشاء خیر و برکت خواهد بود لکن چنانچه در شهرک خاوران احداث گردد در ابتدای امر زمین‌های چند میلیونی به جای اینکه تجاری شود صرف ساخت این بیمارستان خواهد شد و در ثانی مردمی که در کنار خود بیمارستان فوق تخصصی مردانی‌آذر را می‌بینند، در چند کیلومتر آن‌طرف بیمارستان‌های رازی و شهدا را مشاهده می‌کنند و در آینده‌ای نزدیک شاهد ساخت بیمارستان هزار و پانصد تخته خوابی در انتهای ائل گلی خواهند بود، نظاره‌گر بیمارستان تامین اجتماعی نیز خواهند شد.
به نظر می‌رسد به علت سیاست‌های اشرافی‌گری مسئولین امر، قرار است بار دیگر مردم مناطق کم‌برخوردار و مستضعف جامعه در انزوا قرار گیرند و در آن طرف میدان بارانِ رحمت به همت مسئولین بر سرِ مردم بی‌دغدغه ببارد؛ به راستی اگر کارداران به دنبال توسعه شهرک خاوران هستند از جیب خود مایه بگذارند و به جای اینکه قشر کم‌برخوردار را از بیمارستان محروم کنند، مجموعه‌ی درمانی در خور شأنی با همکاری بخش خصوصی احداث نمایند.
