به گزارش افکارنیوز به نقل از خبرآنلاین، شاید این خانه از نظر خیلیها یک خانه معمولی شبیه بقیه خانههای رشت باشد؛ اما بهتر است بدانید که در اسکلت این خانه حتی از یک آجر کوچک هم استفاده نشده است و مالک آن از مصالح بازیافتیای مثل بطریهای آب معدنی برای ساخت این خانه ۱۲۰ متری استفاده کرده است؛ خانهای دو طبقه که ساخت آن از شهریورماه سال گذشته آغاز شده و بعد از چند ماه تلاش، قرار است در شهریورماه امسال به پایان برسد. نکته جالب هم اینجاست که سازنده خلاق این خانه کسی نیست جز کامران زلفینژاد، مدیرکل سابق محیط زیست استان گیلان که در حال حاضر خودش به همراه چند نفر از استادکاران خانهسازی، مشغول ساختن این خانه عجیب هستند.


کامران زلفی‌نژاد از آنجا که به مدت ۵ سال در سازمان محیط زیست استان گیلان مشغول به کار بود به خوبی با مفهوم اجسام بازیافتی آشناست و اصلاً دوست ندارد مردم موادی را در طبیعت بریزند که هم زیبایی آن را از بین می‌برند و هم جذب طبیعت نمی‌شوند. به همین خاطر به این نتیجه رسید که می‌تواند با این اجسام دور‌ریز، مثل بطری‌های آب‌معدنی، یک خانه واقعی بسازد. خانه‌ای که به گفته خودش هم از استحکام خوبی برخوردار است و هم از اتلاف انرژی جلوگیری می‌شود.
«این خانه ۱۲۰ متر زیر‌بنا دارد و مساحت کل آن در حدود ۲۵۰ متر مربع است. در دو طبقه ساخته شده که در قسمت همکف پذیرایی و هال قرار دارد و در طبقه بالا هم اتاق خواب و سرویس‌های بهداشتی». او در ساخت این خانه بازیافتی، تا به امروز از چیزی در حدود چهار هزار بطری آب‌معدنی استفاده کرده؛ آن هم بطری‌های آب معدنی نیم‌ لیتری. نکته جالب اینجاست که او برای اینکه در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کرده و به محیط زیست اطراف خود هم بهره‌ای رسانده باشد برای ساخت خانه‌اش از بطری‌های آب‌معدنی که در فضای سبز ریخته شده بودند استفاده کرده است. اومی گوید: «حتی خیلی وقت‌ها که بطری‌هایم تمام می‌شد در زباله‌های شهری به دنبال بطری می‌گشتم. خانواده‌ام می‌گفتند این کار جلوی چشم بقیه مردم درست نیست و ممکن است مردم فکر کنند که تو نیازمندی! اتفاقا بعضی وقت‌ها هم وقتی مرا در حال جست‌وجوی زباله‌ها می‌دیدند سری تکان می‌دادند و از نگاهشان می‌خواندم که دلشان برای من می‌سوزد». اما هیچ‌کی به اندازه خود آقای زلفی‌نژاد نمی‌دانست که با این کار چقدر به محیط اطرافش کمک می‌کند و می‌تواند بطری‌ها را وارد چرخه بازیافت کند و از آنها استفاده لازم را ببرد به جای اینکه در فضای سبز منطقه رها بشوند و سال‌های سال به همان صورت باقی بمانند.
بطری‌هایی پر از شن وماسه
حالا شاید از خودتان بپرسید که زلفی‌نژاد چطور از بطری‌های آب‌معدنی در ساخت خانه‌اش استفاده کرده؟! بهتر است بدانید که چوب، خاک، شن، ماسه، آب و بطری‌های بازیافتی مواد اصلی خانه‌سازی آقای کارشناس هستند. «ما در ابتدای برای استحکام خانه از تیر‌آهن استفاده کردیم. چارچوب اصلی خانه را تیر‌آهن کار کردیم و پس از آن شروع کردن به زگال زدن. زگال زدن در حقیقت همان برپایی تیر‌آهن و قرار دادن تخته چوب‌ها به صورت چپ و راست در دیوار این خانه است.» حالا نوبت به آن رسیده بود که استاد کار و زلفی‌نژاد طرح اصلی خود را روی این خانه پیاده کنند. «من از چوب‌های نژاد روسی که از استحکام بالایی برخوردارند در دیوار این خانه استفاده کردم و در فضاهای خالی دیوار‌ها هم به جای آجر از بطری‌های آب معدنی استفاده کردم.» آنها داخل بطری‌ها را با شن و ماسه پر می‌کردند و آنها را ردیف به ردیف در دیوار‌های خانه قرار می‌دادند و پس از آن کاهگل را روی بطری‌ با ماله می‌مالیدند و فضاهای خالی دیوار‌ها خانه را به همین شکل با بطری‌های آب‌معدنی و کاهگل پر می‌کردند: «ما به جای سیمان از کاهگل استفاده کردیم. جالب است بدانید من خاک و گل مورد نیاز برای کاهگل را هم از حیاط زمینی که این خانه را در آنجا بنا کردم، کندم و از همان برای خانه‌ام استفاده کردم.» آنها خاک و آب و کاه خرد شده را با هم مخلوط کردند و خودشان ساعت‌ها برای ورز آمدن مواد و تبدیل شدن آن به کاهگل، مواد را لگد کردند. «خیلی‌ها تصور می‌کنند این خانه از استحکام کمی برخوردار است اما سخت در اشتباه هستند. این خانه هم مثل خیلی از خانه‌های روستایی به شیوه سنتی درست شده منتها ما به جای آجر از بطری آب‌معدنی استفاده کرده‌ایم.»
خانه‌ای امن و راحت
اما نکته جالب اینجاست که به گفته آقای کارشناس این خانه از اتلاف انرژی هم جلوگیری می‌کند: «این خانه به خاطر موادی که در آن به کار رفته در زمستان‌ها گرم و در تابستان‌ها خنک می‌شود. ضمن اینکه در رشت رطوبت باعثبه وجود آمدن بیماری‌های رماتیسم و استخوان درد می‌شود در حالی که فضای این خانه با وجود رطوبت بیرون خشک است و می‌شود به راحتی در محیطی خشک و آرام زندگی کرد. چراکه نه صدایی از خانه به بیرون می‌رود و نه صدای بیرون به گوش اهالی خانه می‌رسد». زلفی‌نژاد برای محکم کاری بیشتر می‌خواهد از پنجره‌های دوجداره برای جلوگیری از ورود و خروج صدا استفاده کند. زلفی‌نژاد و خانواده‌اش از مدت‌ها قبل ساخت این خانه را در سر داشتند؛ تا جایی که حتی اگر به مسافرت می‌رفتند تا چشمشان به بطری‌ای خالی که در گوشه‌ای افتاده بود می‌خورد به سرعت آن را برمی‌داشتند تا به عنوان مصالح خانه‌شان از آن استفاده کنند.» من بخش زیادی از این بطری‌ها را با کمک شهرداری به دست آوردم. در این میان کسانی هم که می‌دانستند من این خانه را با بطری می‌سازم برایم بطری پیدا می‌کردند و در ساخت خانه همراهی‌ام می‌کردند.»
این خانه هم مثل همه خانهها دارای آب و برق و گاز است و زلفینژا امیدوار است که با اتمام این خانه بالاخره از اجارهنشینی راحت شود و به خانهای برود که خودش با دستهای خودش ساخته و شاید بعدها کسی باور نکند اجزای این خانه از بطریهای آبمعدنی است.