به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا، سيوششمين اجلاس كميتهي ميراث جهاني يونسكو در سنپترزبورگ - روسيه - آغاز ميشود و ۳۶ سايت تاريخي و طبيعي براي ثبت در فهرست ميراث جهاني بررسي ميشوند. در اين اجلاس مانند سالهاي گذشته بسياري از كشورها پروندههاي مربوط به آثار خود را براي ثبت ارائه كردهاند. امسال كشورهايي مانند چاد، كنگو، فلسطين و قطر در صورت ثبت شدن آثارشان، براي نخستينبار به فهرست ميراث جهاني راه مييابند.

ایران هم طبق روال سال‌های گذشته، دو پرونده را برای ثبت جهانی معرفی کرده است که البته هر دو در حوزه‌ی آثار تاریخی هستند و امسال باز هم میراثی طبیعی برای ثبت جهانی نداریم.

یکی از پرونده‌های معرفی شده از سوی ایران «مسجدجامع اصفهان» است. محل این مسجد که با نام «مسجد جمعه» نیز شناخته می‌شود ابتدا یکی از آتشکده‌های ساسانی اصفهان بوده که بخش‌های مختلف آن به‌شکل مسجد در طول یکی دو هزار سال ساخته شده است.

پرونده‌ی دیگر ایران هم که برای ثبت در فهرست میراثجهانی یونسکو بررسی خواهد شد «برج گنبد قابوس» در استان گلستان است. این اثر که به‌عنوان مادر برج - مقبره‌های ایران در دوره‌ی اسلامی شناخته می‌شود، حدود یک هزار سال قدمت دارد و بر فراز تپه‌ای باستانی با حدود ۱۴ متر ارتفاع واقع شده است.

چند سالی است سازمان میراثفرهنگی تلاش می‌کند یک اثر طبیعی را در فهرست میراثجهانی ثبت کند، ولی تا کنون موفق نبوده و امسال حتا پرونده‌ای هم نتوانسته است در این بخش معرفی کند.


سال گذشته علاوه بر پرونده‌ی «باغ‌های ایرانی» در بخش میراثتاریخی، پرونده‌ی «منطقه‌ی حفاظت‌شده‌ی حرا» نیز به یونسکو فرستاده شده بود، ولی نمایندگان ایران پیش از مطرح شدن این پرونده در کمیته‌ی میراثجهانی، براساس آنچه اعلام کردند آن را برای تکمیل بیشتر، از دستور کار کمیته‌ی ثبت جهانی خارج و بررسی آن را به سال ۱۳۹۱ موکول کردند. این در حالی است که امسال اصلا این پرونده جزو آثار معرفی‌شده از سوی ایران نیست.




در اجلاس سال گذشته، مسعود علویان‌صدر - معاون میراثفرهنگی کشور - در این‌باره توضیح داد: «به‌دلیل یکسری ملاحظات مدیریتی که در حوزه‌ی میراثطبیعی کشور ما وجود دارد و باید هماهنگی‌های مختلفی میان دستگاه‌هایی مانند سازمان میراثفرهنگی و گردشگری، منابع طبیعی، محیط زیست و کشاورزی به‌وجود آید، پرونده‌ی «جنگل حرا» توسط کارشناسان IUCN بررسی و قرار شد، کارشناسان این سازمان به ایران بیایند و موضوع را برای حل نقایص پرونده بررسی کنند تا پرونده را با کیفیت بالاتری بتوانیم ارائه کنیم» ولی به نظر می‌رسد هنوز این اتفاق رخ نداده است.

البته مسؤولان سازمان میراثفرهنگی و گردشگری چند سالی است که می‌خواهند پرونده‌ی جنگل‌های هیرکانی را نیز به یونسکو ارسال کنند، ولی هنوز درگیر تکمیل کردن پرونده و همکاری با کشور جمهوری آذربایجان هستند که در این جنگل‌ سهم خیلی زیادی هم ندارد، ولی باید پرونده به‌صورت مشترک آماده شود.

در اجلاس‌های اخیر کمیته‌ی میراثجهانی، ایران همواره دو موضوع دیگر را هم برای بررسی و طرح داشته است. یکی ارگ بم و منظر تاریخی - فرهنگی آن که پس از زلزله‌ی بم به‌طور همزمان در فهرست میراثجهانی و میراثجهانی در خطر یونسکو قرار گرفت و دیگری هم میدان نقش جهان اصفهان.

ایران تا کنون هر سال گزارشی را از روند اقدامات انجام‌شده در ارگ بم(با هدف خارج کردن آن از فهرست میراثدر خطر) و نیز تعدیل برج جهان‌نمای اصفهان که منظر میدان نقش جهان را مخدوش کرده، ارائه داده است.

امسال هم طبق اعلام معاون میراثفرهنگی کشور، گزارشی را براساس دستورات کمیته‌ی میراثجهانی که از پیش مشخص شده بود، باید ارائه کند. البته با آنچه دو هفته‌ی پیش، علویان‌صدر درباره‌ی عبور مترو از زیر میدان نقش جهان اصفهان مطرح کرد و نسبت به خروج این اثر از فهرست میراثجهانی هشدار داد، باید منتظر باشیم تا ببینیم یونسکو در این‌باره چه نظری دارد.

به گزارش ایسنا، سی‌و‌ششمین اجلاس کمیته‌ی میراثجهانی یونسکو که از ۲۴ ژوئن(چهارم تیرماه) آغاز می‌شود تا ۶ جولای(۲۲ تیرماه) ادامه خواهد داشت و ایران در صورت موفق شدن به ثبت هر دو اثر معرفی‌شده‌ی خود، ۱۵ اثر جهانی خواهد داشت.

پیش از این مجموعه‌های تاریخی چغازنبیل(دوراونتاش) در خوزستان، تخت جمشید(پارسه، پرسپولیس) در فارس و میدان نقش جهان در اصفهان هر سه در تاریخ ۱۹ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۵۸ در فهرست میراثجهانی ثبت شدند.


پس از ثبت این آثار، ایران به‌مدت حدود ۲۴ سال اثر دیگری را در فهرست جهانی ثبت نکرد تا این‌که در سال ۱۳۸۲، مجموعه‌ی تاریخی تخت سلیمان به‌عنوان چهارمین اثر تاریخی کشور جهانی شد. سپس در تیرماه ۱۳۸۳ پاسارگاد و منظر تاریخی و فرهنگی بم، در تیرماه ۱۳۸۴ گنبد سلطانیه و در تیرماه ۱۳۸۵ مجموعه‌ی تاریخی بیستون به جمع آثار ایران در فهرست میراثجهانی اضافه شدند.

در سال ۱۳۸۶ هم، ایران پرونده‌ی قره‌کلیسا را برای ثبت در فهرست میراثجهانی معرفی کرد که به‌دلیل تغییر و تحولات صورت‌گرفته در سازمان میراثفرهنگی و ارائه‌ی دیرهنگام پرونده، قره‌کلیسا از سوی کارشناسان یونسکو نمره‌ی قبولی نگرفت و ایران یک سهمیه‌ی خود را برای ثبت جهانی از دست داد.

در تیرماه ۱۳۸۷‌، پرونده‌ای با عنوان مجموعه‌ی کلیساهای آذربایجان به یونسکو فرستاده شد و نهمین اثر جهانی ایران با نام مجموعه «کلیساهای ارامنه» شامل سه کلیسای اصلی و چند بنای اطراف آن، همراه دهکده‌ها و قبرستان ثبت جهانی شد.

پس از آن و در سال ۱۳۸۸ «سازه‌های آبی تاریخی شوشتر» که شامل ۱۴ اثر بود، دهمین اثر جهانی ایران نام گرفت. سال ۱۳۸۹ نیز ایران برای نخستین‌بار توانست از دیگر ظرفیت‌های یونسکو استفاده کند و موفق به ثبت جهانی دو اثر تاریخی «بازار تبریز» و مجموعه‌ی «بقعه‌ی شیخ صفی‌الدین اردبیلی» به‌صورت همزمان شد.

سال گذشته هم كه اجلاس كميتهي ميراث جهاني در پاريس برگزار شد، ايران يك پرونده تاريخي و يك پروندهي طبيعي را براي ثبت معرفي كرده بود و موفق شد سيزدهمين اثر جهاني خود را با نام باغهاي ايراني در بخش تاريخي ثبت كند.