به گزارش افکار نیوز به نقل از ايسنا ، افزايش چشمگير شيوع نزديك بيني طي چند دهه گذشته در جوامع غربي و شرقي پيشنهاد ميكند كه احتمالاً تغيير در شيوه زندگي نوزادي و كودكي بعنوان ريسك فاكتوري مهم، تاثير زيادي بر گسترش نزديك بيني داشته است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط ميان اضافه وزن و نزديك بيني در كودكان دبستاني اسلامشهر توسط گروهي از محققان دانشگاه علوم پزشكي تهران طراحي و اجرا شده است.

در این مطالعه مورد – شاهد گذشته نگر، ۲۴۰ دانش‌آموز پایه دوم تا چهارم دبستان که بعد از ورود به مدرسه نزدیک بین بودن آن‌ها تشخیص داده شده بود، به عنوان مورد و ۲۴۰ همکلاسی بدون مشکل بینایی به عنوان شاهد وارد مطالعه شدند. داده‌های مربوط به وزن، قد و سن کودک در مقطع اول دبستان، وزن، قد تولد کودک و ابتلای او به نزدیک بینی ازاطلاعات ثبت شده موجود بدست آمد.

نمایه توده بدنی محاسبه شد. کودکان دارای نمایه توده بدنی بیشتر یا مساوی صدک ۸۵ استاندارد CDC۲۰۰۰ به عنوان اضافه وزن تعیین شدند. اطلاعات در زمینه عوامل مرتبط با نزدیک بینی قبل از ورود به مدرسه به روش مصاحبه با والدین جمع‌آوری شدند. نسبت شانس تعدیل شده وضعیت اضافه وزن بعد از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش کننده محاسبه شد.

از کل کودکان مورد بررسی ۵۳.۳ درصد را دخترها و ۴۶.۷ درصد را پسرها تشکیل دادند. ۲۳.۸ درصد کودکان مورد و ۱۰.۱ درصد گروه شاهد دارای اضافه وزن بودند. پس از تعدیل سایر عوامل خطر احتمالی نظیر سابقه فامیلی، دریافت شیر مادر، فعالیت بدنی، کار نزدیک، شغل مادر و وضعیت مالی، اضافه وزن به صورت مستقل با نزدیک بینی مرتبط بود(نسبت شانس تعدیل شده ۳.۱۰ با فاصله اطمینان ۹۵ درصد ۱.۹۰ تا ۵.۰۳).

يافتههاي نهايي اين مطالعه كه در فصلنامه اپيدميولوژي نيز منتشر شده، حاكي از آن است كه اضافه وزن كودكان قبل از ورود به مدرسه با افزايش خطر نزديك بيني در سالهاي بعد مرتبط است. بنابراين آموزشهاي لازم براي داشتن الگوي غذايي پيشگيري كننده از چاقي و شيوه زندگي فعالتر الزامي است.