در سال ۱۴۰۳، حقوق بازنشستگان کشوری با ۲ روش افزایش یافت. روش اول، افزایش ۲۰ درصدی حقوق بود که در لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ تصویب شده بود. روش دوم، همسانسازی حقوق بود که در برنامه هفتم توسعه تصویب شد.
افزایش ۲۰ درصدی حقوق بازنشستگان کشوری
بر اساس این روش، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان ۲۰ درصد نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش یافت. این افزایش برای همه بازنشستگان، اعم از بازنشستگان قبل از ۱۴۰۱/۰۷/۰۱ و بازنشستگان پس از ۱۴۰۱/۰۷/۰۱ اعمال شد.
با این افزایش، میانگین حقوق بازنشستگان کشوری از مبلغ ۷ میلیون و ۹۵۳ هزار و ۵۴۶ تومان در نیمه اول سال ۱۴۰۱، به مبلغ ۹ میلیون و ۲۴۱ هزار و ۲۹۸ تومان در مهرماه سال جاری (به طور میانگین ۱۶.۲ درصد) ترمیم یافت که افزایش‌های مربوط به عائله‌مندی و حق اولاد نیز مازاد بر آن بود.
همسانسازی حقوق بازنشستگان کشوری
بر اساس این روش، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان ۹۰ درصد حقوق شاغلان همتراز و هم گروه باید باشد. این همسانسازی در ۳ سال برنامه هفتم توسعه انجام خواهد شد.
در سال اول برنامه هفتم توسعه، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان ۴۰ درصد افزایش خواهد یافت. در سال دوم برنامه هفتم توسعه، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت. در سال سوم برنامه هفتم توسعه، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت.
با اجرای کامل همسانسازی حقوق، حقوق بازنشستگان کشوری به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت و بخشی از مشکلات معیشتی این قشر از جامعه حل خواهد شد.
گفته می شود افزایش حقوق بازنشستگان کشوری از محل منابع داخلی صندوق بازنشستگی کشوری تأمین خواهد شد.
نظرات بازنشستگان کشوری
بازنشستگان کشوری از افزایش حقوق خود به خاطر مشکلات معیشتی رضایت ندارند. آنها معتقدند که این افزایش، بخشی از مشکلات معیشتی آنها را حل خواهد کرد و همچنان مشکلات معیشتی ادامه خواهد داشت.
بازنشستگان کشوری خواستار اجرای کامل همسانسازی حقوق هستند. آنها معتقدند که با اجرای کامل همسانسازی حقوق، حقوق آنها به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت و مشکلات معیشتی آنها به طور کامل حل خواهد شد.
