راهکارهای تقویتی با آمپول رشد ریش و سبیل
استفاده از روشهای تزریقی برای بهبود ظاهر و سلامت موهای صورت، رویکردی است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. با این حال، درک این نکته ضروری است که دنیای درمانهای تزریقی به دو دسته اصلی تقسیم میشود: راهکارهای تقویتی و مغذی که به سلامت کلی فولیکولها کمک میکنند و درمانهای پزشکی تخصصی که برای مقابله با بیماریهای خاص طراحی شدهاند. انتخاب یک آمپول رشد ریش و سبیل مناسب، مستلزم شناخت دقیق علت زمینهای ضعف یا ریزش مو است. در این بخش، به بررسی راهکارهای تقویتی میپردازیم که هدف آنها تأمین مواد مغذی ضروری برای فولیکولهای موی صورت است.
نقش کلیدی آمپول بیوتین و بپانتن در سلامت ریش
آمپولهای بیوتین و بپانتن به عنوان یکی از شناختهشدهترین مکملهای تزریقی برای تقویت مو، پوست و ناخن به کار میروند. این دو آمپول اغلب به صورت همزمان تجویز و تزریق میشوند تا اثربخشی یکدیگر را تکمیل کنند. درک عملکرد این ویتامینها نشان میدهد که چرا آنها به عنوان یک راهکار حمایتی برای حفظ سلامت ریش و سبیل در نظر گرفته میشوند، اما نباید آنها را با درمانهای پزشکی برای بیماریهای خاص اشتباه گرفت. این آمپولها برای تقویت فولیکولهای سالم اما ضعیف طراحی شدهاند و نمیتوانند یک بیماری خودایمنی را درمان کنند.
ترکیبات اصلی این دو آمپول شامل ویتامینهای گروه B است. آمپول بیوتین حاوی ویتامین B7 (که با نام ویتامین H نیز شناخته میشود) و آمپول بپانتن حاوی دکسپانتنول، یکی از مشتقات ویتامین B5 است. به طور معمول، هر آمپول بیوتین حاوی 5 میلیگرم بیوتین و هر آمپول بپانتن حاوی 500 میلیگرم دکسپانتنول است. مکانیسم اثر این ویتامینها به نقش حیاتی آنها در فرآیندهای متابولیک بدن بازمیگردد. این ویتامینها برای سنتز کراتین، پروتئین اصلی سازنده مو، ضروری هستند. در نتیجه، تزریق آنها به تقویت ساختار مو از ریشه تا ساقه، افزایش ضخامت تارهای مو و کاهش شکنندگی آنها کمک میکند.
پروتکل درمانی استاندارد برای این آمپولها معمولاً شامل تزریق عضلانی یک یا دو بار در هفته به مدت شش هفته است، اگرچه این دوره تحت نظارت پزشک میتواند تا سه یا شش ماه نیز ادامه یابد. این دو آمپول به صورت جداگانه بستهبندی شدهاند اما معمولاً محتویات آنها با هم ترکیب و در یک تزریق عضلانی استفاده میشود. این روش درمانی برای موهای ضعیف، نازک، آسیبدیده و ریزشهای غیرارثی توصیه میشود و برای درمان بیماریهای خودایمنی مانند ریزش موی سکهای کاربردی ندارد. علاوه بر تأثیر بر مو، این ویتامینها به بهبود سلامت پوست، افزایش استحکام ناخنها و حتی افزایش سطح انرژی بدن نیز کمک میکنند.
مزوتراپی و کوکتلهای تقویتی: رویکردی مدرن برای رشد سبیل
مزوتراپی یک روش درمانی پیشرفته و هدفمند است که به عنوان گامی فراتر از تزریقهای ویتامینی سیستمیک مانند بیوتین و بپانتن عمل میکند. در حالی که تزریقهای عضلانی، مواد مغذی را در سراسر بدن توزیع میکنند، مزوتراپی این مواد را مستقیماً به لایه میانی پوست (مزودرم) در ناحیه مورد نظر، یعنی ریش و سبیل، تزریق میکند. این رویکرد مستقیم، غلظت بالایی از ترکیبات فعال را دقیقاً در جایی که فولیکولهای مو قرار دارند، فراهم میآورد.
کوکتلهای مورد استفاده در مزوتراپی ترکیبی پیچیده از مواد مغذی هستند که میتوانند شامل ویتامینها (مانند بیوتین و ویتامین B5)، مواد معدنی (مانند روی)، اسیدهای آمینه، کلاژن، الاستین و ترکیبات گشادکننده عروق برای بهبود گردش خون موضعی باشند. برخی فرمولاسیونهای پیشرفتهتر مانند Revitacare حتی حاوی هیالورونیک اسید برای آبرسانی به پوست سر و صورت هستند. هدف از این ترکیب، تغذیه مستقیم فولیکولها، تحریک متابولیسم سلولی و تقویت محیط رشد مو است که منجر به تارهای موی ضخیمتر، قویتر و سالمتر میشود.
مزوتراپی کاربرد دوگانهای دارد؛ از یک سو برای تقویت عمومی موهای ضعیف و افزایش ضخامت ریش و سبیل استفاده میشود و از سوی دیگر، به عنوان یکی از گزینههای درمانی برای ریزش موی سکهای (آلوپسی آرهآتا) نیز مطرح است. این ویژگی، مزوتراپی را در جایگاهی میان یک مکمل تقویتی قوی و یک مداخله درمانی قرار میدهد. یک دوره درمانی کامل معمولاً به 6 تا 10 جلسه نیاز دارد. بنابراین، مزوتراپی میتواند به عنوان یک گزینه پیشرفتهتر برای افرادی که به دنبال نتایج بهتر از ویتامینهای تزریقی هستند، یا به عنوان یک درمان مکمل یا اولیه برای موارد خفیف ریزش سکهای، پیش از روی آوردن به درمانهای تهاجمیتر، در نظر گرفته شود.
آشنایی با ریزش سکهای ریش (آلوپسی باربا) و نیاز به داروی تخصصی
ریزش سکهای ریش، که در علم پزشکی با نام آلوپسی باربا (Alopecia Barbae) شناخته میشود، یک عارضه کاملاً متفاوت از کمپشتی یا ضعف عمومی موهای صورت است. این وضعیت یک بیماری پزشکی خاص است که در آن، ریزش مو به صورت لکههای گرد و مشخص، شبیه به سکه، در ناحیه ریش و سبیل رخ میدهد. درک این تمایز حیاتی است، زیرا آلوپسی باربا نیازمند رویکردهای درمانی متفاوتی است که بر کنترل عامل بیماریزا تمرکز دارند، نه صرفاً تقویت مو. بنابراین، جستجو برای یک داروی ریزش سکه ای ریش باید با شناخت دقیق این بیماری و علل آن همراه باشد.
علتیابی: چرا سیستم ایمنی به فولیکولهای ریش حمله میکند؟
آلوپسی باربا یک بیماری خودایمنی است؛ این بدان معناست که سیستم ایمنی بدن به اشتباه فولیکولهای مو را به عنوان یک عامل خارجی و مهاجم شناسایی کرده و به آنها حمله میکند. این حمله توسط گلبولهای سفید خون منجر به ایجاد التهاب در اطراف فولیکولها شده و چرخه طبیعی رشد مو را مختل میکند، که در نهایت باعث ریزش مو در آن ناحیه میشود. لکه خالی ایجاد شده روی صورت، مشکل اصلی نیست؛ بلکه یک علامت خارجی از یک اختلال داخلی در سیستم ایمنی بدن است. به همین دلیل، درمانهای مؤثر بر کنترل این پاسخ ایمنی تمرکز دارند.
اگرچه علت دقیق این واکنش خودایمنی ناشناخته است، اما مجموعهای از عوامل به عنوان محرکها و فاکتورهای خطر شناسایی شدهاند:
- عوامل ژنتیکی: وجود سابقه خانوادگی آلوپسی آرهآتا یا سایر بیماریهای خودایمنی مانند بیماریهای تیروئید، ویتیلیگو (لک و پیس)، دیابت نوع 1 یا پسوریازیس، احتمال ابتلا را به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
- استرس: استرسهای شدید عاطفی، روانی یا جسمی به عنوان یکی از اصلیترین محرکها شناخته میشوند که میتوانند بیماری را آغاز کرده یا آن را تشدید کنند.
- سایر عوامل: عفونتها، نوسانات هورمونی و کمبودهای تغذیهای نیز ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند.
علائم این بیماری معمولاً با ریزش ناگهانی مو در یک یا چند ناحیه کوچک و گرد در صورت آغاز میشود. پوست زیرین اغلب صاف و طبیعی به نظر میرسد، اما گاهی ممکن است قبل از ریزش، فرد احساس خارش یا درد خفیفی در آن ناحیه داشته باشد.
داروی ریزش سکه ای ریش چه زمانی ضروری است؟
تصمیم برای شروع درمان دارویی برای ریزش سکهای ریش به شدت و روند پیشرفت بیماری بستگی دارد. در برخی موارد خفیف، ممکن است موها پس از مدتی به صورت خود به خود و بدون هیچ درمانی مجدداً رشد کنند. با این حال، اتکا به این احتمال همیشه منطقی نیست، زیرا تأخیر در درمان میتواند نتایج را تضعیف کند. شواهد بالینی نشان میدهد که درمان در مراحل اولیه و برای بیماریهایی که مدت زمان کوتاهی از شروع آنها گذشته، موفقیتآمیزتر است.
یک داروی ریزش سکه ای ریش زمانی ضروری تلقی میشود که لکههای ریزش در حال بزرگ شدن باشند، لکههای جدیدی در حال ظهور باشند، یا پس از گذشت چند ماه هیچ نشانهای از رشد مجدد مو مشاهده نشود. در چنین شرایطی، هدف از درمان، اقدامی پیشگیرانه برای کنترل بیماری و جلوگیری از گسترش آن است، نه صرفاً یک واکنش به یک مشکل زیبایی. درمان دارویی با هدف متوقف کردن حمله سیستم ایمنی، کاهش التهاب در اطراف فولیکولها و فراهم کردن شرایطی برای بازیابی و از سرگیری چرخه رشد طبیعی مو انجام میشود.
برای موارد محدود و موضعی آلوپسی باربا، تزریق موضعی کورتیکواستروئیدها به عنوان خط اول درمان و مؤثرترین گزینه درمانی شناخته میشود. بنابراین، به جای اتخاذ رویکرد "صبر و انتظار"، توصیه میشود در صورت مشاهده علائم، برای ارزیابی دقیق و شروع به موقع درمان، به یک متخصص پوست و مو مراجعه شود تا بهترین نتیجه ممکن حاصل گردد.
پست پیشنهادی: چرا برخی مردان ریش درنمیآورند؟
تحلیل دقیق قیمت آمپول ریزش مو سکه ای و هزینههای جانبی
بررسی هزینههای درمانی یکی از دغدغههای اصلی افرادی است که با ریزش موی سکهای مواجه هستند. عبارت کلیدی قیمت آمپول ریزش مو سکه ای اغلب اولین چیزی است که در موتورهای جستجو وارد میشود، اما این عبارت تنها بخش کوچکی از تصویر کلی هزینهها را نشان میدهد. قیمت خود آمپول (مثلاً کورتون) در مقایسه با هزینههای مرتبط با فرآیند درمان، مانند دستمزد پزشک و تعرفههای کلینیک، معمولاً ناچیز است. درک این موضوع به افراد کمک میکند تا بودجهبندی واقعبینانهتری برای کل دوره درمان خود داشته باشند.
قیمت تزریق کورتون برای ریزش مو سکه ای: بررسی تعرفهها
تزریق کورتیکواستروئیدها، به ویژه تریامسینولون، درمان استاندارد برای ریزش سکهای ریش است. با این حال، هزینه این درمان بسیار متغیر بوده و به عوامل متعددی بستگی دارد. جستجوی "قیمت آمپول" گمراهکننده است، زیرا فرد در حال خرید یک خدمت پزشکی تخصصی است، نه یک محصول دارویی صرف. خود داروی تریامسینولون نسبتاً ارزان است و با نسخه پزشک قابل تهیه است. اما هزینه اصلی مربوط به فرآیند تزریق توسط متخصص پوست و مو است.
بر اساس اطلاعات موجود از یک کلینیک تخصصی پوست در تهران، هزینه یک جلسه تزریق آمپول تریام هگزال (یکی از برندهای تریامسینولون) در حدود 2 میلیون تومان برآورد شده است. این مبلغ شامل هزینه دارو، دستمزد پزشک و هزینههای کلینیک است. عواملی مانند شهرت و موقعیت جغرافیایی کلینیک، و تجربه و تخصص پزشک، تأثیر مستقیمی بر این تعرفه دارند. از آنجایی که دوره درمان معمولاً شامل چندین جلسه تزریق با فواصل 4 تا 6 هفتهای است، هزینه نهایی به صورت تجمعی محاسبه میشود. بنابراین، هزینه کل دوره درمان میتواند به مراتب بیشتر از هزینه یک جلسه باشد.
مقایسه هزینه درمانهای جایگزین: از مزوتراپی تا PRP
علاوه بر تزریق کورتون، روشهای درمانی دیگری نیز برای ریزش سکهای وجود دارند که هر یک ساختار هزینه متفاوتی دارند. این گزینهها میتوانند به عنوان درمان جایگزین یا مکمل مورد استفاده قرار گیرند و آگاهی از هزینههای آنها به تصمیمگیری بهتر کمک میکند.
- مزوتراپی ریش : هزینه هر جلسه مزوتراپی به شدت به برند کوکتل مورد استفاده (مانند رویتاکر، فیوژن یا توسکانی) و کلینیک بستگی دارد. در ایران، قیمت هر جلسه میتواند از حدود 900,000 تومان تا بیش از 5,000,000 تومان متغیر باشد. با توجه به اینکه یک دوره کامل درمانی به 6 تا 10 جلسه نیاز دارد، هزینه نهایی این روش قابل توجه خواهد بود.
- پلاسمای غنی از پلاکت (PRP): این روش که از خون خود فرد برای تحریک رشد مو استفاده میکند، معمولاً گرانتر است. هزینه هر جلسه PRP میتواند بین 4,500,000 تا 11,000,000 تومان باشد.
- هیر فیلر (Hair Filler): این روش تزریقی جدیدتر نیز هزینههای بالایی دارد و قیمت هر جلسه آن بین 6,000,000 تا 7,800,000 تومان گزارش شده است.
- کاشت ریش و سبیل: اگرچه کاشت مو برای فاز فعال آلوپسی آرهآتا توصیه نمیشود، اما به عنوان یک معیار هزینه قابل بررسی است. هزینه کاشت ریش و سبیل بسته به روش و تعداد گرافتها از 15,000,000 تومان تا بیش از 60,000,000 تومان متغیر است.
جدول زیر به مقایسه اجمالی روشهای اصلی درمانی برای ریزش سکهای ریش میپردازد:
|
روش درمانی |
مکانیسم عمل |
دوره درمان معمول |
هزینه تخمینی هر جلسه (تومان) |
میزان موفقیت گزارششده |
|
تزریق کورتیکواستروئید |
سرکوب موضعی سیستم ایمنی و کاهش التهاب |
تزریق هر ۴-۶ هفته برای ۳-۶ ماه |
حدود ۲ میلیون |
بالا برای موارد محدود (۶۰-۹۲٪) |
|
مزوتراپی |
تغذیه مستقیم فولیکول و بهبود گردش خون |
۶-۱۰ جلسه هفتگی یا دوهفتگی |
۹۰۰ هزار تا ۵ میلیون |
متغیر، اغلب به عنوان درمان مکمل |
|
ماینوکسیدیل موضعی |
گشادکننده عروق و تحریک فولیکول |
استفاده روزانه برای حداقل ۳-۶ ماه |
هزینه محصول (نسبتاً پایین) |
متغیر، اغلب به عنوان درمان مکمل |
انتخاب بهترین داروی ریزش سکه ای ریش بر اساس شواهد بالینی
انتخاب روش درمانی مناسب برای ریزش سکهای ریش باید بر اساس شواهد علمی و توصیههای بالینی صورت گیرد. اگرچه گزینههای متعددی وجود دارد، اما یک سلسله مراتب درمانی مشخص بر اساس اثربخشی و میزان تهاجمی بودن روشها وجود دارد. درک این سلسله مراتب به بیماران کمک میکند تا انتظارات واقعبینانهای داشته باشند و در همکاری با پزشک خود، بهترین داروی ریزش سکه ای ریش را برای شرایط خاص خود انتخاب کنند. درمان اصلی بر کنترل پاسخ ایمنی متمرکز است و سایر روشها نقش مکمل و تقویتی را ایفا میکنند.
کورتیکواستروئیدها: استاندارد طلایی درمان ریزش سکهای
تزریق موضعی (Intralesional) کورتیکواستروئیدها به عنوان خط اول درمان و "استاندارد طلایی" برای موارد محدود آلوپسی آرهآتا (درگیری کمتر از 50% ناحیه) در نظر گرفته میشود. اثربخشی این روش در مطالعات متعدد به اثبات رسیده است و نرخ موفقیت برای رشد مجدد مو در لکههای محدود بین 60% تا 92% گزارش شده است.
داروی منتخب برای این تزریقات، تریامسینولون استوناید (Triamcinolone Acetonide) است. پروتکل تزریق بسیار دقیق است؛ دارو باید به صورت داخل جلدی (Intradermal) و نه زیرجلدی (Subcutaneous) تزریق شود تا از ایجاد فرورفتگی در پوست جلوگیری گردد. برای ناحیه حساس صورت و ریش، از غلظتهای پایینتر (معمولاً 2.5 تا 5 میلیگرم بر میلیلیتر) استفاده میشود، در حالی که برای پوست سر میتوان از غلظتهای بالاتر (تا 10 میلیگرم بر میلیلیتر) بهره برد. تزریقها با حجم کم (حدود 0.1 میلیلیتر) و با فواصل یک سانتیمتری در سراسر ناحیه آسیبدیده انجام میشوند. نتایج اولیه رشد مو معمولاً طی 4 تا 8 هفته پس از اولین جلسات درمانی قابل مشاهده است و در صورتی که پس از 6 ماه بهبودی حاصل نشود، معمولاً درمان متوقف میگردد.
شایعترین عارضه جانبی این روش، آتروفی یا نازک شدن موقت پوست در محل تزریق است که به صورت یک فرورفتگی کوچک ظاهر میشود. این عارضه با استفاده از غلظتهای بالاتر شایعتر است اما معمولاً پس از قطع درمان به مرور زمان برطرف میشود. سایر عوارض احتمالی شامل درد خفیف، تغییر رنگ پوست (لکههای سفید) و نمایان شدن عروق خونی ریز (تلانژکتازی) است که اغلب موقتی هستند. نکته مهم این است که استفاده از غلظتهای بالاتر لزوماً به نتایج بهتر منجر نمیشود اما خطر عوارض جانبی را افزایش میدهد؛ بنابراین، رویکرد بالینی صحیح، شروع با کمترین دوز مؤثر است.
پست پیشنهادی: با این محلول خانگی سبیل خود را پر پشت کنید
ماینوکسیدیل و سایر درمانهای موضعی: گزینههای مکمل
در حالی که کورتیکواستروئیدها به طور مستقیم علت اصلی بیماری (حمله ایمنی) را هدف قرار میدهند، سایر درمانهای موضعی با مکانیسمهای متفاوتی عمل کرده و اغلب به عنوان درمانهای مکمل برای تقویت نتایج به کار میروند. درک این تفاوت عملکردی برای طراحی یک برنامه درمانی جامع ضروری است.
- ماینوکسیدیل (Minoxidil): این دارو یک گشادکننده عروق است که با افزایش جریان خون به فولیکولها و طولانی کردن فاز رشد مو (آناژن) عمل میکند. ماینوکسیدیل به خودی خود پاسخ ایمنی را سرکوب نمیکند. به همین دلیل، اثربخشی آن به تنهایی در درمان آلوپسی آرهآتا متغیر است. با این حال، شواهد نشان میدهد که استفاده از محلول 5% ماینوکسیدیل میتواند نرخ پاسخدهی بالایی (حدود 81-82%) داشته باشد که به طور قابل توجهی بهتر از غلظتهای پایینتر است. بهترین کاربرد ماینوکسیدیل، استفاده همزمان با درمان اصلی (کورتیکواستروئیدها) است. در این استراتژی ترکیبی، کورتیکواستروئید حمله ایمنی را متوقف میکند و ماینوکسیدیل به فولیکولهای در حال بهبودی کمک میکند تا سریعتر و قویتر رشد کنند.
- آنترالین (Anthralin): این کرم با ایجاد یک تحریک پوستی خفیف، سیستم ایمنی را "منحرف" کرده و از حمله به فولیکولها باز میدارد. نتایج آن معمولاً پس از 8 تا 12 هفته ظاهر میشود، اما نرخ موفقیت آن به عنوان تنها درمان، به ویژه در موارد شدید، متوسط است (حدود 25%).
- دیفنسیپرون (DPCP): این روش که به عنوان ایمونوتراپی موضعی شناخته میشود، با ایجاد یک واکنش آلرژیک کنترلشده روی پوست، پاسخ ایمنی را به سمت دیگری هدایت میکند. این یکی از مؤثرترین درمانها برای موارد گسترده ریزش مو است اما نیازمند نظارت دقیق متخصص و جلسات درمانی منظم است.
پاسخ به دغدغههای شما در مورد رشد ریش و درمان ریزش سکهای
آیا آمپول بیوتین و بپانتن میتواند ریزش سکهای ریش را درمان کند؟
خیر. این یک تصور اشتباه رایج است. آمپولهای بیوتین و بپانتن مکملهای ویتامینی هستند که برای تقویت موهای ضعیف و رفع کمبودهای تغذیهای طراحی شدهاند. ریزش سکهای ریش (آلوپسی باربا) یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله میکند. این آمپولها هیچ مکانیسم شناختهشدهای برای سرکوب یا تعدیل پاسخ ایمنی ندارند و بنابراین نمیتوانند علت اصلی این بیماری را درمان کنند.
پس از تزریق کورتون، فرورفتگی روی پوست ایجاد شده است. آیا این عارضه دائمی است؟
خیر، در اکثر موارد این عارضه دائمی نیست. فرورفتگی یا نازک شدن پوست (آتروفی) شایعترین عارضه جانبی تزریق موضعی کورتیکواستروئیدها است، اما معمولاً موقتی و برگشتپذیر است. پوست به طور طبیعی پس از گذشت چند ماه از توقف تزریق در آن ناحیه، ضخامت خود را باز مییابد. با این حال، برای اطمینان و بررسی، مشورت با پزشک معالج ضروری است.
آیا ریزش سکهای ریش واگیردار است؟
خیر، به هیچ وجه. ریزش سکهای ریش یک بیماری واگیردار نیست. این عارضه ناشی از یک اختلال داخلی در سیستم ایمنی بدن فرد است و توسط هیچ عامل عفونی مانند باکتری، ویروس یا قارچ ایجاد نمیشود. بنابراین، از طریق تماس فیزیکی، استفاده از وسایل مشترک یا هر راه دیگری از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود.
درمانهای خانگی مانند استفاده از سیر یا آب پیاز برای ریزش سکهای ریش چقدر موثر هستند؟
درمانهای خانگی مانند ماساژ با سیر، آب پیاز یا روغنهای گیاهی در طب سنتی محبوب هستند. برخی شواهد محدود و مطالعات کوچک نشان دادهاند که این روشها ممکن است به عنوان یک درمان کمکی مفید باشند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که استفاده از ژل سیر به همراه کرم کورتیکواستروئید نتایج بهتری نسبت به استفاده از کرم به تنهایی داشته است. با این حال، شواهد علمی گسترده و معتبری برای اثبات اثربخشی این روشها به عنوان یک درمان مستقل وجود ندارد. این روشها نباید جایگزین درمانهای پزشکی اثباتشده شوند، بلکه میتوانند تحت نظر پزشک به عنوان یک راهکار مکمل در نظر گرفته شوند.
آیا پس از درمان، احتمال بازگشت ریزش سکهای وجود دارد؟
بله، احتمال بازگشت وجود دارد. آلوپسی آرهآتا یک بیماری با ماهیت مزمن و عودکننده است. درمانهای موجود مانند تزریق کورتون، علائم بیماری را کنترل کرده و به رشد مجدد مو کمک میکنند، اما بیماری زمینهای خودایمنی را به طور کامل "درمان" نمیکنند. بنابراین، حتی پس از رشد کامل موها، ممکن است بیماری در آینده در همان ناحیه یا نواحی دیگر مجدداً فعال شود. مطالعات نشان میدهد که نرخ بازگشت بیماری پس از درمان موفق با کورتیکواستروئیدهای تزریقی در طی 1 تا 3 سال حدود 45% است. مدیریت طولانیمدت بیماری و کنترل عوامل محرک مانند استرس، بخش مهمی از برنامه درمانی است.
