فعالان محیط زیست سالهاست تلاش می کنند ماهی قرمز را به عنوان موجودی زنده که اسیر تنگهای بلورین شده اند از سفره های مردم ایران برچینند اما هنوز موفق نشده اند این در حالی است که تا کمتر از صد سال پیش اصلا ماهی قرمز بر سر سفره هفت سین ایرانیان جای نداشته است.

به گزارش خبرنگار مهر، سفره هفت سین ایرانی سالهاست که ماهیان قرمز را در تنگهای بلورین به عنوان میهمانی ناخوانده پذیرفته است. ماهیان بخت برگشته و کم عمری که برای مدتی در این تنگها زندانی و بعد از زمان کوتاهی از غصه تنهایی می میرند.

حسین عبیری گلپایگانی یک فعال محیط زیست موضوع استفاده از ماهیان تزئینی را به دیده اخلاقی نگاه می کند و معتقد است حیوانات آفریده های خداوند هستند و برای لذت لحظه ای ما نباید قربانی شوند.

او می گوید: ماهی قرمز از نظرگاه تاریخ جایگاهی در سفره های هفت سین ایرانی نداشته و تا صد سال پیش اصلا ماهی قرمز بر سر سفره هفت سین ایرانیان جای نداشت. نگاهی به نقاشی سفره هفت سین کمال الملک یک سند واقعی است که در این اثر هنری از وجود ماهی قرمزرنگ در سر سفره هفت سین خبری نیست.

به باور وی، حتی در دوره قاجار نیز مردم در سفره هفت سین از ماهی قرمز استفاده نمی کردند و این نشان می دهد که ماهی قرمز در این چند دهه اخیر بر سر سفره هفت سین راه یافته است. همچنین بررسی ها نشان می دهد فقط در کشور چین مردم در مراسم عید کشور خود از ماهی قرمز استفاده و در پایان مراسم عید نیز این ماهی ها کوچک را در آبهای روان رها می کردند.

با توسعه فزاینده واردات محصولات چینی به ایران به نظر می رسد ماهی قرمز نیز سر ازتنگهای بلورین ما ایرانیان درآورده و خودش را به بخشی از سفره هفت سین بی آنکه سینی از سفره باشد تحمیل کرده است. به عقیده متخصصان از حدود هشتاد سال پیش همزمان با ورود چای از چین به کشور ایران استفاده از ماهی قرمز در جشنهای نوروزی که مخصوص ایرانیان است نیز شایع شده است.

با این حال این فعال محیط زیست از نظر بهداشتیاین گونه از ماهیها را عامل انتقال ویروسی به نام سالموند به انسان می داند و می افزاید: این بیماری نوعی بیماری پوستی است و احتمال دارد کسانیکه ماهی قرمز در منزل نگهداری می کنند مخصوصا هنگامی که افراد خردسال برای بازی با ماهی آن را دستمالی می کنند به این بیماری مبتلا شوند و سلامتی خود و خانواده را در معرض خطر قرار دهند.

عبیری اضافه می کند به لحاظ روانی نیز در بعضی از کودکان مرگ موجودات زنده در اطراف آنان می تواند آثار بد روحی برایشان داشته باشد و چون کم تجربه هستند و هنوز مفهوم مرگ را نمی دانند و از نظر روحی آمادگی مرگ اطرافیان را ندارند آثار این مرگ تا مدتها در ذهن آنان باقی می ماند و حتی یاد این مرگها گاهی می تواند باعثبیماریهای روانی در بزرگسالی این افراد شود.

ماهیان قرمز در درجه حرارت بالای ۲۵ سانتیگراد آسیب پذیر هستند، تغییرات ناگهانی دما نیز می تواند باعثمرگ ماهی شود. در نگهداری ماهی قرمز سطح آب دارای اهمیت بیشتری نسبت به حجم آب است تا اکسیژن مورد نیاز ماهی در آب حل شود. دستکاری ماهی باعثآسیب دیدن پوشش سطحی بدن ماهی شده و ماهی را نسبت به باکتریها وانگلهای آب، حساس و آسیب پذیرمی کند.

متخصصان گفته اند که تغذیه ماهی قرمز بایستی با غذاهای کم پروتئین و سرشار از کربوهیدرات باشد و بهتر است که در روز دوبار به آنها غذا داده شود و غذا نیز در سطح آب شناور بماند. همچنین غذا دهی باید به اندازه ای باشد که در مدت یک تا دو دقیقه آن را مصرف کند. ضمن اینکه غذا دهی بیش از حد باعث انباشته شدن مواد آلی و دفعی و در نتیجه مسموم شدن ماهی می شود.