حکایت سقوط مالی افراد با یک بیماری

به گزارشافکارنیوز،علی‌اصغر پیوندی در پاسخ به این پرسش که شما به عنوان سرپرست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی چه برنامه‌هایی برای ارزان شدن درمان دارید، اظهار داشت: براساس مطالعات، برخی از افراد جامعه در حدود ۶ تا ۷ درصد از آنان با یک بیماری سنگین به زیر خط فقر می‌روند. ما باید این گروه از افراد را جز اهداف حمایتی خود قرار دهیم و باید این تلاش‌ها را انجام دهیم. به هر حال این هدف بسیار مقدس و البته آرمانی است ولی در بحثکمک‌های دارویی و بستری‌هایی می‌توانیم این کار را انجام دهیم.

وی افزود: بنده تصورم بر آن است که هدف کوتاه مدت ما باید این باشد که این افراد را در اولویت قرار دهیم، بیمه‌ها نیز باید به کمک ما بیایند تا بتوانیم این گروه هدف را شناسایی کنیم و تحت پوشش قرار دهیم. ما نیز از نظر عاطفی، اخلاقی و انسانی راحت می‌شویم و با کمک بیمه‌ها دیگر این افراد به سیستم تحمیل نخواهند شد. به هر حال سیستم درمان هزینه‌های خاص خودش را دارد و بنده شاید بتوانم این کار را انجام دهم ولی هزینه‌های بسیار زیادی دارد و از مابقی اهداف دانشگاه دور خواهم شد، بنابراین به یک کار دسته‌جمعی نیاز است و باید با وزارت بهداشت همکاری کرد. بیمه‌ها نیز به کمک ما بیایند تا هدف را مشخص کنیم تا این اولویت‌بندی را صورت دهیم.

سرپرست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه مردم در حال حاضر در هزینه‌های درمان دندانپزشکی، ناباروری و بیماری‌های صعب‌العلاج مانند سرطان‌ها دچار گرفتاری‌های بسیاری هستند بهتر نیست برای این بیماران اقدامات سریعتری انجام شود، اظهار داشت: سیکل درمانی یک روند پیوسته است و با توجه به اینکه در تهران ۳ دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران و ایران وجود دارد مسلماً بنده نمی‌توانم به صورت جدا بدون هماهنگی با این دانشگاه‌ها کاری انجام دهم.

وی خاطرنشان کرد: در گام نخست، هماهنگی هر ۳ این دانشگاهها الزامی است و این ۳ دانشگاه نیز باید سیاستهایشان با وزارت بهداشت هماهنگ باشد. امکانات و بضاعت را نیز باید در نظر بگیریم و گروه هدفمان را نیز تعریف کنیم. این یک کار زمانبری است. باید در یک وضعیتی قرار بگیریم تا حداقل، هزینه درمان افزایش پیدا نکند. بنابراین باید گروه هدف را شناسایی کنیم و با همکاری بیمهها، دانشگاههای علوم پزشکی و وزارت بهداشت راهکاری را پیشبینی کنیم تا آهسته آهسته بتوانیم به مرحلهای برسیم تا این ادعا را داشته باشیم حداقل نیازهای گروه هدف را تامین کرده ایم تا افراد با یک بیماری به زیر خط فقر سقوط نکنند و زندگیشان زیرو رو نشود و بتوانیم این بیماران را نجات دهیم.