به گزارش افکارنیوز، کودکان امروزه به طور متوسط روزی چهار ساعت تلویزیون تماشا می کنند و همان طور که می دانید چهار ساعت زمان کامی نیست، چرا که اگر روزی چهار ساعت روی آموزش کسی وقت بگذارید، آن وقت می توانید یک سری تغییرات اساسی را در الگوهای رفتاری و سیستم ارزشی آن فرد مشاهده کنید، به عبارت ساده تر، تلویزیون تماشا کردن در حد همان چند ساعت می تواند تغییرات عمده ای را در رفتار و منش کودکان ایجاد کند و اگر بخواهید به موضوع جدی تر فکر کرده و محتوای یک سری برنامه های تلویزیونی را که این روزها از کانال ها پخش می شوند، در نظر بگیرید، آن وقت مسئله بغرنج
تر و حتی ترسناک می شود. بسیاری از فیلم ها و سریال هایی که اکنون از کانال های تلویزیونی سراسر دنیا پخش می شوند حتی برنامه هایی که مخصوص کودکان هستند مملو از صحنه های خشونت بار هستند، حتی الفاظ و جملاتی که بازیگران این گونه فیلم ها به کار می برند روی روحیه حساس و لطیف بچه ها اثر منفی می گذارد و متاسفانه در این میان برنامه های متنوع کانال های ماهواره ای و کابلی بالاترین سهم را در بروز رفتارهای منفی کودکان دارند. تا به حال صدها تحقیق ثابت کرده که صحنه های خشن و خشونت بار برنامه هایی که از تلویزیون پخش می شوند، باعثبروز بسیاری از مشکلات رفتاری در کودکان می شود. نتایج این
تحقیقات نشان داده کودکانی که به طور مرتب صحنه های خشونت بار برنامه ها و فیلم ها را تماشا می کنند، پس از مدتی به تماشای این صحنه ها عادت کرده و همه چیز کم کم برایشان عادی می شود و فکر می کنند این برخوردهای فیزیکی خشن، نوعی الگوی رفتاری حاکم بر جامعه است، به طوری که دیگر نمی توانند به راحتی شکل درست یا نادرست یک الگوی رفتاری را تشخیص بدهند.
براساس گزارشی که توسط «موسسه سلامت ذهنی» منتشر شده، کودکانی که در معرض برنامه های خشن تلویزیون قرار می گیرند، ممکن است یا نسبت به درد و رنج بی اعتنا و بی تفاوت شده و با دیگران رفتاری خشونت آمیز داشته باشند یا نسبت به محیط پیرامون شان ترسوتر شده و به خاطر اضطراب و افسردگی که با دیدن این برنامه ها در آنها نهادینه شده، از دیگران دوری کنند. مطالعه دیگری نشان داده، کودکانی که به طور روزانه و مرتب ساعات بیشتری را جلو تلویزیون می نشینند، نسبت به انهایی که به طور پراکنده و نامنظم تلویزیون تماشا می کنند، پس از مدتی کمتر تحت تاثیر خشونت تلویزیون قرار می گیرند، چرا که به
مرور چشم شان به دیدن این صحنه ها عادت می کند. این مسئله ثابت می کند کودکانی که بیش از حد تلویزیون تماشا می کنند، نسبت به خشونت و رفتارهای خشونت آمیز مصونیت پیدا می کنند و این نوع مسائل کم کم برایشان عادی می شود. در تجزیه و تحلیلی که طی بیست سال اخیر روی محتوای برنامه هایی که از تلویزیون پخش می شوند، انجام شده، معلوم گردیده رفتارها و صحنه های خشونت بار آنها رشد چشمگیری داشته است.
تاثیر صحنه های خشونت بار تلویزیون بر روی کودکان ممکن است به سرعت نمایان شده یا سال ها بعد معلوم شود. گزارش ها نشان داده که گاهی اوقات حتی تماشای یک صحنه خشونت بار می تواند تاثیر منفی و مخرب لازم را روی یک کودک بگذارد. شایان ذکر است که تماشای برنامه های خشن تلویزیون تنها عامل بروز مشکلات رفتاری در کودکان نیست، اما می تواند در ابتلای آنها به مشکلات رفتاری نقش داشته باشد. حال شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید با توسل به چند راهکار، تاثیر برنامه ها و فیلم های خشن را در کودک تان کاهش دهید، این راهکارها عبارتند از:
خودتان هم برنامه یا کارتونی را که کودک تان تماشا می کند، نگاه کنید تا ببینید او چه چیزی تماشا می کند و محتوایش چیست.
صرف نظر از کنترل برنامه هایی که کودک تان تماشا می کند، باید ساعات تلویزیون تماشا کردن او را محدود کرده و زمان تعیین کنید.
هرگز یک دستگاه تلویزیون مجزا داخل اتاق خواب کودک تان نگذارید و کودک تان را طوری بار بیاورید که بداند فقط در اتاق نشیمن می تواند تلویزیون تماشا کند. بدین ترتیب می توانید برنامه هایی را که تماشا می کند، زیر نظر داشته باشید.
تاثیر رفتارها و صحنه های خشونت برای را که کودک تان در تلویزیون تماشا می کند، برایش توضیح دهید و بگویید که انجام این گونه اعمال خشونت آمیز در زندگی واقعی چه تبعاتی دارد. حتی به او بگویید که خشونت چگونه می تواند باعثمرگ یا جراحت افراد در زندگی واقعی شود.
تماشای آن دسته از برنامه های تلویزیونی را که صحنه های خشونت آمیز دارند و مخصوص بزرگترها هستند، ممنوع کنید. اگر صحنه ای خشن در تلویزیون دیدید، کانال را عوض کنید.
به کودک تان یاد بدهید که چگونه می توان مسائل را با شیوه های صلح جویانه حل کرد.
اگر لازم بود با والدین دوستان صمیمی کودک تان درباره نحوه و ساعت تماشای برنامه های تلویزیونی مشورت کنید تا با اعمال شیوه های یکسان با فشار کمتری در خانه روبرو شوید.
کودک تان را تشویق کنید به جای تماشای تلویزیون، کتاب بخواند یا بیرون از خانه به تفریحات سالم بپردازد، البته با نظارت شما.
وقتی سرتان گرم انجام کاری است، هرگز به کودک تان نگویید: «برو تلویزیون تماشا کن.» تلویزیون جایگزین مناسبی برای عدم حضور شما نیست… وقت بیشتری را با کودک تان سپری کنید.
روزهاي زندگي/ شماره ۴۳۶/ نيمه دوم دي ماه ۹۲/ نوشته: سام مالون/ ترجمه: نوشين آهاري اسكويي/ صفحه ۶۲
