به گزارشافکارنیوز،حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی‌نژاد در نشست تخصصی مناسبات خانواده و دولت که ظهر یکشنبه در وزارت کشور برگزار شد، گفت: در شرایطی که خانواده ها فرزند کمتر را برابر با زندگی بهتر می دانند، ورود مستقیم دولت به مقوله فرزندآوری و تشویق و متقاعد کردن آنها ممکن است به زیان بیت المال باشد.
وی ادامه داد: در برخی از زمانها خانواده تمایل به داشتن فرزند دارد، اما موانعی را پیش روی خود می بیند که برای دستیابی به مطالبات خود به دولت فشار می آرود. در چنین شرایطی ورود مستقیم دولت به مقوله فرزندآوری به صلاح نیست.
زیبایی نژاد به موضوع نشست درباره مناسبات خانواده و دولت اشاره کرد و گفت: بحثما این است که بپذیریم دولت امکان مداخله در شئون امور خانواده را دارد یا نه؟ برای دخالت دولت در خانواده دو شرط لازم است که یکی منوط به داشتن قدرت برای مداخله و دیگری وجود مصلحت در مداخله است.
رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده تصریح کرد: من فکر می کنم با وجود تمایل دولت و خانواده برای تعامل با یکدیگر، هر دو گروه به دلیل تفاوت در اهداف در این مسیر با مشکلاتی مواجه می شوند که می توان به مثالی در این زمینه اشاره کرد و آن این است که در نظام تربیت رسمی، آموزشها کورجنس(بدون توجه به جنسیت) هستند، ولی خانواده‌ها در تعالیم خود به فرزندانشان، به جنسیت تاکید می‌کنند.
به گفته وی، موضوع مناسبات دولت و خانواده در دو عرصه قابل پیگیری است؛ یکی مربوط به سیاستهای عمومی است که از سوی دولتها اتخاذ می‌شود و بر خانواده تاثیر می‌گذارد مانند تاثیر سیاستهای کلان اقتصادی بر خانواده. حوزه دوم مربوط به سیاستهای کلان معطوف به خانواده مانند قانونگذاری در این حوزه است؛ البته دولت به معنای تمامی قوا اعم از سه قوه، شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
زیبایی نژاد توضیحات خود را اینگونه تکمیل کرد: دولت می تواند در جایی مداخله کند که جامعه حساسیت لازم را ایجاد کرده و مطالبه عمومی شکل گرفته است. در این شرایط دولت به عنوان اهرم جامعه مداخله می‌کند اما اگر مطالبه‌ای نباشد، مداخله دولت می‌تواند به شکاف بین حاکمیت و مردم دامن بزند. چرا که خانواده نهاد ارزشمندی است و باید استحکام و پویایی لازم را برای دوام داشته باشد و به بازتولید ارزشهای دینی کمک کند.
وی ادامه داد: خانواده امروزی، خانواده اصل نبوی نیست. در حال حاضر یکی از مهمترین کارکردهای خانواده، جامعهپذیرکردن فرزندان است. اما همین کارکرد نیز مشکلاتی را ایجاد می کند و منجر به تحولاتی در ساختار سیاسی، اقتصادی و... می شود. مثلا اقتصاد خانواده را مصرفی می کند و آنها تلاش برای کاهش تعداد فرزندان می کنند، چرا که فرزند آن خانواده نیز تبدیل به نیروی مصرفی می شود نه تولیدی.
