برخورد با کارخانه های لبنیاتی متخلف غیر شرعی اما " غش در معامله " شرعی است!
گروه اجتماعی

- با اعلام نشدن نام شرکت های مواد غذایی که در محصولات خود از روغن پالم استفاده می کنند، هر روز تعدادی لیست به شبکه های احتماعی راه پیدا می کند که در آن به چند کارخانه اشاره شده و عنوان می شود همگی از این روغن استفاده می کنند و بعد نام یک یا دو کارخانه نیز اعلام می شود که محصولاتشان کاملا پاک و بی ضرر است!

به گزارشافکارنیوز، این روش تبلیغاتی که عمدتا محصول دست مدیران روابط عمومی کارخانه ها با کمک شبکه های اجتماعی است، در نهایت مردم را به این نتیجه رسانده که محصولات لبنی پر چرب استفاده نکنند و این مسئله کل کارخانه‌های لبنی را با مشکل مواجه کرده است. گزارشهای میدانی از فروشگاههای مواد غذایی نشان می دهد بیشتر محصولات لبنی همچنان استوار در جای خود در یخچال فروشگاهها می مانند و برخی کارخانه ها برای جبران ضرر وارد شده محصولات کم چرب خود را با قیمت بیشتری روانه بازار کرده اند.

هر روز ایده جدیدی برای مبارزه با این شایعات به نظر کارخانه ها و مردم می رسد و این مسئله کل صنایع لبنی را با مشکل مواجه کرده است. دولت از افشای نام کارخانه های اصلی که از این روغن در محصولاتشان استفاده می کرده اند، خوددداری می کند و دلیل این امر را نیز ضرر خوردن به محصولات این کارخانه ها می داند.

رییس سازمان غذا و داروروز گذشته در این باره گفته است: برخی از شرکت ها تنها در یک فراورده دچار تخلف شده اند و اگر اسامی آنها را رسانه ای کنیم، تمام تولید آن شرکت آسیب می بیند و این اقدام از نظر شرعی صحیح و درست نیست.
این مسئله اما در حالی بیان شده کهمراجع دینی و آیات عظامدر پاسخ به استفتای افکار نیوز که چندی پیش منتشر شد، عنوان کرده بودند این کارخانه ها هستند که به دلیل اینکه به مردم اعلام نمی کنند در محصولاتشان از چه موادی استفاده می کنند، در واقع در معامله غش کرده اند و این کارخانجات هستند که از نظر شرعی اقدامات درست را از همان ابتدا انجام نداده اند و نام مواد مورد استفاده را بر روی محصولاتشان اعلام نکرده اند.

این مسئله البته ابعاددیگری نیز دارد و باید دید آیا اینکه همه کارخانه ها و حتی شرکتی که اصلا از این روغن در محصولاتش استفاده نمی کرده هم باید ضرر و زیان ناشی از اهمال کارخانه دیگری را پس بدهد، درست است؟ و آیا کار دولت در رسانه ای کردن مسئله پالم و انداختن مردم به جان کارخانه ها از لحاظ شرعی درست بوده است؟
سوال دیگری که در این میان وجوددارد این است که اگر دولت به فکر شرعی بودن طریقه برخورد با کارخانه های متخلف است نمی توانست بدون رسانه ای کردن این مسئله و نگران کردن مردم و ضرر زدن به کارخانه های کشور از طریق قانون تنها با متخلفان برخورد کند ؟