به گزارشافکارنیوز،انتشار متن یکی از مصوبات دولت پیشین درباره اعطای تسهیلات ساخت و خرید مسکن تا سقف شش هزار میلیارد تومان که تاکنون حتی اهالی رسانه نیز از آن بی‌اطلاع بودند، این پرسش را پیش آورده که قرار بود این حجم نقدینگی که معادل ۱.۹ میلیارد دلار است، قرار بود به کدام قشر از خبرنگاران داخلی در قالب مسکن اعطا شود؟!

اخیراً مطالباتی برای اجرایی شدن یکی از مصوبات سال ۱۳۹۱ قوه مجریه درباره خبرنگاران مطرح شد و از بانک مرکزی خواسته شد تا نه تنها این مصوبه را اجرایی نماید، بلکه از طریق کانال مصوب کننده این تصمیمات، متناسب با تورم بر این رقم نیز افزوده شود؛ مصوبه‌ای که درباره اعطای تسهیلات مسکن به خبرنگاران بودند و در ابتدا حتی مسئولان موظف به اجرای این مصوبه نیز از آن بی‌خبر بودند.

ولی‌الله سیف در جمع خبرنگاران در مورد آخرین وضعیت رسیدگی به پرونده وام مسکن خبرنگاران در شورای پول و اعتبار گفته بود: «من اولین بار است که چنین موضوعی را می‌شنوم و هیچ نامه ای هم در این زمینه دریافت نکرده ام… من یک سال است که در بانک مرکزی حضور دارم و برای اولین بار است که چنین مطلبی را می شنوم… اصلا چنین چیزی مطرح نبوده است، اگر مورد جدیدی می خواهید مطرح کنید بفرستید ما بررسی می کنیم. اما من مصوبه ای در اینباره ندیده ام.»

پس از این گفته‌ها بود که مصوبه مربوط منتشر شد که توسط نمایندگان رئیس دولت هم حسب اصل ۱۲۷ قانون اساسی به تصویب رسیده بوده و تعهدی سنگین و عجیب را برای بانک مرکزی تعریف کرده بوده است. اصل ۱۲۷ قانون اساسی تاکید دارد: «رییس جمهور می‌تواند در موارد خاص، بر حسب ضرورت با تصویب هیأت وزیران نماینده، یا نمایندگان ویژه با اختیارات مشخص تعیین نماید. در این موارد تصمیمات نماینده یا نمایندگان مذکور در حکم تصمیمات رییس جمهور و هیأت وزیران خواهد بود.»


بر اساس آنچه منتشر شده، نمایندگان رئیس جمهور سابق مصوبه‌ای به شماره ۳۸۵۹۰ ت ۴۸۱۱۰ ن در مورخ ۲۱/۲ / ۱۳۹۱ در کارگروه مسکن داشته که مطابق با آن، پرداخت ۵۰۰۰ فقره تسهیلات ساخت و خرید مسکن به خبرنگاران با معرفی وزارت فرهنگ و ارشاد و همچنین تخصیص رقم ۶ هزار میلیارد تومان معادل ۱.۹ میلیارد دلار برای ساخت مسکن برای خبرنگاران بوده که البته این مصوبات و این اعداد تا زمان جنجالی شدن ماجرا مشخص نبود.

پرسشی که در این میان مطرح است، حجم خبرنگاران کشور چه میزان است که قرار بوده علاوه بر اهدای ۵۰۰۰ فقره وام ۳۰ و ۴۵ میلیونی، برای گروهی دیگر از ایشان یا همان گروه وام گیرنده، با بودجه‌ای ۶۰۰۰ میلیارد تومانی مسکن ساخته شود؟! آیا واقعاً چنین ابعادی عظیمی از خبرنگاران فاقد مسکن وجود دارند و چنین رقم عظیمی بودجه برای صاحب مسکن کردن جمعیت مشخص خبرنگاران وجود دارد یا این مصوبه نیز همچون بسیاری از مصوبات بوده که بدون نیم‌نگاهی به اعتبارات در اختیار بانک مرکزی و حجم خبرنگاران در راستای حرکت‌های تبلیغاتی مصوب شده بوده است؟

اگر فرض را بر این بگذاریم که آمار معاون مطبوعاتی وزرات فرهنگ و ارشاد مبنی بر وجود حدود ۶ هزار خبرنگار واقعی در کشور صحیح باشد و همین عدد ۶ هزار میلیارد تومان را تقسیم بر این تعداد کنیم، آیا قرار بوده برای هر خبرنگاری به طور میانگین یک میلیارد تومان هزینه ساخت مسکن صورت پذیرد؟!

حتی اگر آمار ۲۰ هزار خبرنگار که به گفته انتظامی عدد کاذبی است و به واسطه سیاست‌های چند سال اخیر شکل گرفته را بپذیریم، آیا قرار بوده تسهیلات ۳۰۰ میلونی مسکن به هر خبرنگار برسد؟! البته اگر چنین اتفاقی رخ دهد همه خبرنگاران استقبال می‌کنند اما آیا چنین اتفاقی قابل باور است یا باید بپذریم مصوبه‌ای تخیلی مواجه هستیم؟

سوای این رقم بزرگ، مسئله دیگری محل ابهام است، علت عدم پیگیری این مصوبه در همان دوران است و چرا پیگیری این مصوبه و رسانهای شدن متن مصوبه تا سال ۹۳ مکتوم باقی مانده و چرا حتی بخش اعظم اهالی رسانه نیز از چنین لقمه بزرگی که برای آنها گرفنه شده تا به حال خبر نداشتند و دو سال پس از تصویب چنین مسئله مهمی رسانهای شده است؟! ای کاش به این ابهامها پاسخهای منطقی داده شود.