به گزارشافکارنیوز،علی باغبانیان، روانپزشک در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره اضطراب و علایم آن اظهار داشت: اضطراب یکی از اختلالات شایع روانپزشکی محسوب میشود که وقوع آن برای فرد ناراحت‌کننده است فرد در حالت اضطراب احساس دلشوره میکند و از بروز واقعه‌ای ناخوشایند، نگران است.
وی افزود: ۲۰ درصد مردم به اضطراب یا اختلالات اضطرابی مبتلا هستند همچنین شیوع اضطراب در زنان ۲ برابر مردان است و در سنین مختلف نیز رخ می‌دهد.
این متخصص حوزه بهداشت روان با اشاره به علایم جسمانی اضطراب، تصریح کرد: اضطراب می‌تواند تمام ارگان‌‌های بدن را درگیر کند اما شایع‌ترین سیستمی که تحت تأثیر اضطراب قرار می‌گیرد قلبی و عروقی است که طبق آن فرد با احساس درد در ناحیه قفسه سینه، افزایش فشار خون و ضربان قلب مواجه میشود.
باغبانیان ادامه داد: اختلالات سیستم گوارشی پس از سیستم قلبی و عروقی بیشترین اثر را از اضطراب می‌گیرند بنابراین افراد مضطرب با شکایاتی مانند دل درد، تهوع و استفراغ مراجعه می‌کنند همچنین اختلالات سیستم تنفسی مانند کوتاه شدن و تنگی نفس نتیجه ابتلا به اضطراب است.
وی ادامه داد: از طرفی اضطراب می‌تواند سیستم ادراری را با مشکل مواجه و فرد مضطرب را دچار تکرر ادرار کند. همچنین سردمزاجی در زنان و انزال زودرس در مردان نتیجه ابتلا به اضطراب است.
این روانپزشک با بیان مشکلات سیستم اعصاب مرکزی و دیگر علایم جسمانی اضطراب، گفت: سردرد، سرگیجه، احساس عدم تعادل، سنگینی در سر، احساس خواب‌رفتگی پوست سر، خشکی دهان و لرزش دست و پا و صدا جزو دیگر علایم جسمانی اضطراب محسوب میشود.
باغبانیان درباره علایم روانی اضطراب نیز، اظهار داشت: فرد مضطرب به طور دائم احساس نگرانی از وقوع رخدادی بد برای خود یا اطرافیانش دارد معمولاً ۵۰ درصد افراد علت نگرانی خود را می‌دانند اما ۵۰ درصد دیگر علت ابتلا به اضطراب را نمی‌دانند که این افراد اضطراب بیشتری را تجربه می‌کنند زیرا در حالت اول فرد بابت مسائل مربوط به سلامت، اقتصادی و اجتماعی نگران است اما در حالت دوم علت ابتلا به اضطراب را نمی‌داند.
وی ادامه داد: همچنین بروز علایم جسمانی اضطراب که به آن اشاره شد می‌تواند موجب تشدید علایم روانی اضطراب در فرد مبتلا شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: زنان معمولاً نگران سلامت فرزندان و همسر خود هستند و مردان بیشتر نسبت به مسائل شغلی و همسر دچار احساس اضطراب می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: علایم جسمانی اضطراب در جوامعی که از نظر اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ضعیفتر هستند بیشتر دیده میشود و هر چه علایم جسمانی اضطراب بیشتر شود فرد مبتلا علایم روانی بیشتری را تجربه میکند.
