براق مرکبی که حضرت محمد با آن به معراج رفت .
دلدل اسب حضرت علی بود.

ذوالجناح اسب حضرت امام حسین بود.
عقاب اسب حضرت ابوالفضل بود.

طاویه اسب حضرت امام حسن بود.
آهو حیوانی که مورد توجه امام رضا بود.

الاغ معروف است که حضرت عیسی بر خری سوار شد.
اژدها حضرت موصی عصای خود را تبدیل به اژدها کرد.

شیر حیوانی که بدست امام علی رام شد.
سیمرغ پرنده ای افسانه ای که زال پدر رستم را تربیت کرد.

مارانکو اسب معروف ناپلون اول بود.
شبدیز اسب معروف خسرو پرویز ساسانی بود.

گربه حیوان مخصوص ابو هریره از اصحاب پیامبر اسلام بود.
لایکا سگ معروف نژاد لایکا که اولین بار به فضا رفت.

رخش اسب مخصوص رستم بود.

…
حیوانات در قرآن
۱. گاو: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَهً»(بقره / ۶۷) خداوند به شما دستور می‌دهد ماده گاوی را ذبح کنید.
۲. شتر: «هذِهِ ناقَهُ اللَّهِ لَکُمْ آیَهً»(اعراف / ۷۳) این شتر الهی برای شما معجزه‌ای است.
۳. مار: «فَأَلْقاها فَإِذا هِیَ حَیَّهٌ تَسْعی»(طه / ۲۰) پس موسی آن(عصا) را افکند، که ناگهان ماری شد که به هر سو می‌شتافت.
۴. اژدها: «فَأَلْقی عَصاهُ فَإِذا هِیَ ثُعْبانٌ مُبِینٌ»(اعراف / ۱۰۷)(موسی) عصای خود را افکند، ناگهان اژدهایی آشکار شد.
۵. ملخ: «یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ کَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ»(قمر / ۷) همچون ملخهای پراکنده از قبرها خارج می‌شوند.
۶. خوک: «أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ»(انعام / ۱۴۵) یا گوشت خوک که اینها پلیدند.
۷. میمون: «فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَهً خاسِئِینَ»(بقره / ۶۵) ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینه‌هایی طرد شده در‌ایید.
۸. قورباغه: «فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ»(اعراف / ۱۳۳) سپس(بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم) طوفان و ملخ و افت گیاهی و قورباغه‌هاو…
۹. بز: «وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ»(انعام / ۱۴۳) واز بز دو جفت.
۱۰. میش: «مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ»(انعام / ۱۴۳) از میش دو جفت.
۱۱. زنبورعسل: «وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ»(نحل / ۶۸) و پروردگار تو به زنبورعسل وحی(الهام غریزی) نمود.
۱۲. مگس: «إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُباباً»(حج / ۷۳) کسانی را که غیر از خدا می‌خوانید، هرگز نمی‌توانند مگسی بیافرینند.
۱۳. شانه به سر یا هدهد: «فَقالَ لا أَرَی الْهُدْهُدَ»(نمل / ۲۰)(و سلیمان) گفت: چرا هدهد را نمی‌بینم.
۱۴. پشه: «إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحْیِی أَنْ یَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَهً فَما فَوْقَها»(بقره / ۲۶) خداوند از اینکه(به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی‌کند.
۱۵. استر: «وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَهً»(نحل / ۸) هم چنین اسبها واسترها و الاغها را آفرید، تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد.
۱۶. الاغ: «کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ أَسْفاراً»(جمعه / ۵) مانند الاغی هستند که کتابهایی حمل میکنند.
۱۷. اسب: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ»(انفال / ۶۰) هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها(دشمنان) آماده سازید و(همچنین) اسبهای ورزیده.
۱۸. ماهی: «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ»(صافات / ۱۴۲)(او را به دریا افکندند) وماهی عظیمی او را بلعید، در حالیکه مستحق سرزنش بود.
۱۹. فیل «أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفِیلِ»(فیل / ۱) ایا ندیدی پروردگارت با فیل سواران چه کرد؟
۲۰. شیر: «فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَهٍ»(مدثر / ۵۱) که از(مقابل) شیری فرار کرده‌اند.
۲۱. سگ: «فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ»(اعراف / ۱۷۶) مثل او همچون سگ(هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را بیرون می‌آورد.
۲۲. مورچه‌ «قالَتْ نَمْلَهٌ یا أَیُّهَا الَّنمْلُ ادْخُلُوا مَساکِنَکُمْ»(نمل / ۱۸) مورچه‌ای گفت: به لانه‌های خود بروید.
۲۳. موریانه: «ما دَلَّهُمْ عَلی مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّهُ الْأَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ»(سبا / ۱۴) کسی آنها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر موریانه که عصای او را می‌خورد.
۲۴. گرگ: «وَ تَرَکْنا یُوسُفَ عِنْدَ مَتاعِنا فَأَکَلَهُ الذِّئْبُ»(یوسف / ۱۷) و یوسف را نزد اثاثخود گذاردیم، وگرگ او را خورد.
۲۵. گوسفند: «وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُما»(انعام / ۱۴۶) واز گاو وگوسفند پیه وچربیشان را بر آنان(یهودیان) تحریم نمودیم.
۲۶. عنکبوت: «إِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ»(عنکبوت / ۴۱) سست‌ترین خانه‌ها، خانه عنکبوت است.
۲۷. کلاغ: «فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ»(مائده / ۳۱) سپس خداوند کلاغی را فرستاد که در زمین، جستجو(وکند و کاو) می‌کرد.
۲۸. پروانه: «یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ»(قارعه / ۴) روزی که مردم مانند پروانه‌های پراکنده خواهند بود.
۲۹. حیوانات شکاری: «قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ ما عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوارِحِ»(مائده / ۴) بگو برای شما هر چه پاکیزه است حلال شده، صدای که به سگان شکاری آموخته‌اید.
۳۰. ماده شتر: «ما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِیرَهٍ»(مائده / ۱۰۳) خدا برای شتر ماده حکمی مقرر نفرموده.
۳۱. شتر آزاد که برای نذری و قربانی گذاشته شود: «ما جَعَلَ اللَّهُ …وَ لا سائِبَهٍ»(مائده / ۱۰۳) خدا حکمی مقرر نفرموده برای شتر نذر شده.
۳۲. گوسفند ماده: «وَ لا وَصِیلَهٍ»(مائده / ۱۰۳) خداوند حکمی مقرر نفرموده برای گوسفند.
۳۳. شتر آزاد: «وَ لا حامٍ»(مائده / ۱۰۳) خداوند حکمی مقرر نفرموده برای شتر آزاد.
۳۴. شتران بارکش: «وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَهً»(انعام / ۱۴۲) و از بعضی از حیوانات استفاده باربری و سواری کنید.
۳۵. چهارپایان: «وَ مِنَ الْأَنْعامِ»(انعام / ۱۴۲) و از بعضی از حیوانات.
۳۶. دسته‌های مرغان: «وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ»(فیل / ۳) و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد.
۳۷. اسبان نیکو: «إِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِناتُ الْجِیادُ»(ص / ۳۱) یاد کن وقتی را که بر او اسبهای بسیار تند و نیکو را هنگام عصر ارائه دادند.
۳۸. میش ماده: «وَ لِیَ نَعْجَهٌ واحِدَهٌ»(ص / ۲۳) و من یک میش دارم.
۳۹. قربانی که به مکه فرستند: «وَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَکُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ»(حج / ۳۶) و نحر شتران فربه را از شعائر حج قرار دادیم.
۴۰. اسبان دونده: «وَ الْعادِیاتِ ضَبْحاً»(عادیات / ۱) قسم به اسبانی که نفس‌شان به شماره افتاده.
۴۱. گوساله: «ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ»(بقره / ۵۱) پس شما گوساله پرستی اختیار کردید.
۴۲. شتران ده ماهه آبستن: «وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ»(تکویر / ۴) و شتران آبستن به کلی رها کنند و بدور افکنند.
۴۳. گاو میانسال: عَوانٌ بَیْنَ ذلِكَ (بقره / ۶۸) بلكه میان این دو.