هل گیاهی پایا و علفی است که ریزوم آن ساقه‌های هوائی مانند برگ به‌هم پیچیده گاهی تا ارتفاع 4 متر خارج می‌شود.

یک یا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه‌های هوائی خارج می‌شود که دارای گلهای کوچک به‌رنگ سفید یا سبز روشن می‌باشد.

میوه هل بیضی‌شکل، مانند قلب و به‌رنگ زرد یا سبز روشن به‌طول 2‌ــ1 سانتی‌متر است. دانه‌های معطر و مطبوعی به‌رنگ قهو‌ه‌ای مایل به قرمز در آن وجود دارد که به مصرف ادویه و خوشبو کردن نوشیدنی‌هاو غذاها می‌رسد.

ترکیبات شیمیایی

هل دارای اسانس فرّار و معطری در حدود 4% می‌باشد، ضمناً این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است.

خواص داروئی

هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.

1) چون هل به‌شکل قلب می‌باشد بنابراین تقویت کننده قلب است

2) بادشکن بوده و گاز معده و روده را خارج می‌سازد

3) تقویت کننده بدن است

4) ادرارآور است

5) قاعده‌آور است

6) مقوی سیستم هضم است

7) باعث هضم غذا می‌شود

8) زخمهای دهان را برطرف می‌کند، بدین منظور دم‌کرده هل را در دهان مضمضه کنید

9) خوشبو کننده دهان است

10) برای تسکین گوش‌درد گرد هل را در گوش بریزید

11) برای برطرف کردن دل به‌هم خوردگی و تهوع از دم‌کرده هل استفاده کنید

12) اشتهاآور است

13) تب را پایین می‌آورد

14) معالج سرماخوردگی است

15) برای تسکین درد رماتیسم مفید است

16) ترشی معده را برطرف می‌کند

17) ضدمسمومیت است

18) برای رفع بیماریهای چشم مفید است

طرز استفاده

دم‌کرده: مقدر 30 گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به‌مدت 10 دقیقه دم بکشد، سپس صاف کرده و بنوشید.

هل را همچنین می‌توان به چایی یا دیگر نوشیدنی‌ها اضافه کرد.

مضرّات

مقدار مصرف زیاد هل برای روده‌ها مضر است.