محسن ناصری در ارتباط با تدابیر خواب و بیداری از دیدگاه طب سنتی اظهار داشت: بهترین وقت خوابیدن هنگامی است که هضم غذا در معده انجام گرفته و از آن عبور کرده باشد. خواب قبل از این زمان، موجب تمدد، نفخ و رویاهای ترسناک می‌شود.
وی با بیان اینکه خواب معتدل 6ساعت است و نباید از 10 ساعت بیشتر باشد، افزود: خوابیدن در حال گرسنگی باعث ضعف حرارت غریزی و لاغری بدن می‌شود به همین دلیل، خواب بامداد مناسب نیست، زیرا در آن هنگام شب قبل، هضم شده و معده خالی شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهد ادامه داد: بهترین زمان خواب، براساس دانش کرونوبیولوژی انسانی، هنگام دوره تاریکی طبیعی یعنی شب است. آفریدگار متعال نیز در آیات متعددی در قرآن کریم به اختلاف روز و شب اشاره می‌کند و می‌فرماید که ما شب را برای سکون و آرامش، و روز را برای معاش و فعالیت قرار دادیم.
ناصری گفت:در فاصله چند ساعت مانده به نیمه‌شب، سطح کورتیزول خون کاهش پیدا می‌کند و در صورتی که در این زمان به خواب برویم، صبح راحت‌تر و با هوشیاری بیشتری از خواب بیدار می‌شویم. از سوی دیگر، هر ساعت خواب قبل از نیمه شب، دو برابر خوابیدن پس از نیمه‌شب ارزش دارد.
وی بیان داشت: کمبود خواب موجب تیرگی رنگ پوست می‌شود، پس برای داشتن پوست روشن و شاداب، برخورداری از خواب شبانه کافی، لازم است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهد افزود: خوابیدن در روز، خصوصاً در زمستان، باعث ایجاد بیماری‌های رطوبی و نزله می‌شود و تباهی رنگ چهره، سستی بدن، احساس کسالت و کاهش اشتها از دیگر عوارض خواب روز هستند.
ناصری با بیان اینکه بیشتر ضرر خواب روز متوجه سرد مزاجان است، گفت: خواب روز نمی‌تواند جایگزین خواب شب باشد و افرادی که به خواب روز عادت دارند باید به تدریج تغییر عادت دهند.
به گفته وی بیداری بیش از حد موجب از بین رفتن رطوبات اصلی بدن، اختلال هضم، خشکی مغز و احتراق اخلاط می‌شود.
ناصری افزود: خواب بعدازظهر در تجدید قوای روزانه بسیار مؤثر است. براساس تحقیق جمعی از پژوهشگران، یک ساعت خواب پس از صرف نهار قوای تحلیل رفته در طول روز را به افراد بازمی‌گرداند به گونه‌ای که میزان تمرکز پس از مقایسه است.
این متخصص طب سنتی گفت: تا زمانی که خواب غلبه نکرده نباید به بستر رفت. هرگاه به بستر رفتید و تا 20 دقیقه بعد خوابتان نبرد از بستر خواب برخیزید و کاری انجام دهید تا دوباره خوابتان بگیرد.
