فرزانه فرید متخصص پروتز؛ گفت: ایمپلنت یک روش درمانی است و هرروش درمانی ضمن داشتن مزایایی اثرات مخربی نیز دارد و از آن جایی این عمل درایران در سال های اخیربا پیشرفت چشمگیری همراه بوده و امروزه بیشتر اقشار جامعه با آن در گیر هستند اثرات مثبت ومنفی آن باید مورد توجه قرار گیرد.
وی بیان کرد:ایمپلنت ضمن داشتن اثرهای مثبت که مهم ترین آن پر کردن جاهای خالی لثه و بدون دندان است ،اثرهای مخربی نیز دارد که اصلی ترین دلیل بروز آن ها عدم انتخاب درست بیمار برای انجام این شیوه ی درمانی و رعایت نکردن نکات ضروری در حین عمل است و لازم به ذکر است که پزشکان باید قبل از اقدام به عمل ایمپلنت گذاری تمام جوانب کار را در نظر بگیرند و نتیجه ی کار خود را پیش بینی نمایند.
فرید ضمن اشاره به این موضوع که بهترین سن برای اقدام به این شیوه ی درمانی سنی است که افراد به بلوغ رسیده باشند و استخوان های آن ها توانایی نگهداری ایمپلنت را داشته باشد، افزود:ب هترین سن برای انجام این شیوه ی درمانی در دختران بعد از 17سالگی و در پسران بعد از 22تا 25سالگی است و همچنین درسنین بالا نیز افراد باید در سنی قرار داشته باشند که استخوان ها و لثه آن ها توانایی نگهداری ایمپلنت را داشته باشند که این امربه شرایط فیریولوژیکی و بدنی بستگی دارد و در افراد مختلف متفاوت است.
وی تاکید کرد: ازآن جایی که ایمپلنت جسمی خارجی است که وارد بدن می شود،اگر استخوان های بیمار توانایی نگهداری آن را نداشته باشند باعث پس زدن آن و آسیب به لثه ها و دهان بیمار می شود.
این متخصص پروتز اشاره کرد: بیماران نیز در عدم موفقیت این شیوه درمانی تاثیر زیادی دارند که آن ها با اقداماتی نظیر عدم شست و شو ومراقبت و وارد کردن فشار زیاد به آن باعث آسیب به ایمپلنت می شوند.
وی دریاپان متذکر شد:ایمپلنت گذاری در ایران به صورت تئوری آموزش داده می شود وکمتر به آموزش عملی آن پرداخته می شود و درخواست می شود که وزارت علوم به آموزش عملی این شیوه درمانی که امروزه بسیار فراگیر شده بپردازند و اشتباهات پزشکان و آسیب رسیدن به بیماران را در این اقدام درمانی را به حداقل برسانند.
