آفت یکی از زخم های شایع عود کننده حفره دهان است که باعث درد و سوزش بسیار زیادی برای بیمار می شود.
معمولا شیوع آن در دو دهه اول زندگی است. شناخته شده ترین عامل برای بروز این زخم وراثت است. افرادی که دارای پدر و مادر با سابقه ی بروز آفت هستند احتمال بروز این زخم در آنها 90 درصد است.
سیستم ایمنی بدن نیز در بروز این زخم دخالت دارد. مخاط لب ها و گونه شایع ترین مکان های بروز آفت هستند.از عوامل مستعد کننده بروز آفت می توان به استرس، قاعدگی، تروما و ضربه به مخاط بویژه در حین کار دندانپزشکی، آلرژی و عفونت های تنفسی فوقانی اشاره کرد ؛ همچنین بعضی از مواد غذایی هم مانند بادمجان ، شیر، توت فرنگی هم در بعضی افراد موجب تسریع بروز آفت می شود که این عامل باید توسط خود بیمار شناسایی شود.
گاهی اوقات این زخم ها به صورت بسیار شدید و با فواصل عود کم و یا بعد از سن 25 سال بروز پیدا می کند که در بعضی موارد با بیماریهای سیستمیک دیگر مرتبط است و یا حتی جزیی از یک بیماری به نام بهجت می باشد. بدلیل شباهت این زخم با زخم های متعدد دیگر لازم است تا بیماران با مراجعه به متخصص بیماریهای دهان ضمن تشخیص و درمان زخم به شناسایی علت بیماری خود و در صورت امکان حذف آن اقدام نمایند.
هرچند درمان قطعی برای آفت وجود ندارد اما روش‌هایی وجود دارد که در کاهش مدت زمان حضور زخم و نیز کاهش درد و ناراحتی و تسریع بهبودی بیمار موثر است، این روش‌ها شامل بکار گیری نکات تغذیه‌ای و غیر تغذیه‌ای است.
مصرف گلوتن گندم، فلفل، لیمو، آب لیمو، پرتقال، گوجه‌فرنگی، رب گوجه‌فرنگی، توت‌فرنگی، شکلات و گردو ایجاد آفت دهان را تشدید می‌کند. مصرف بادمجان نیز بروز آفت دهان را تشدید می‌کند.
مصرف مرتب و روزانه ماست، گنجاندن مواد غذایی سرشار از آهن، اسیدفولیک، و ویتامین ب 12 در رژیم غذایی موجب از بین رفتن آن می‌شود.
از آنجایی که یکی از دلایل بروز آفت می‌تواند کمبود دریافت ریزمغذی‌ها باشد، خوردن موادی همچون جگر، غذاهای دریایی، گوشت قرمز کم چربی، لوبیای خشک، حبوبات، سبزیجات دارای برگ‌های سبز تیره و پهن و زرده تخم‌مرغ که بهترین منابع آهن هستند در بهبود این مشکل موثر است.
مصرف سیب و خرمالو نیز در درمان آفت دهان تأثیرگذارند.
برای درمان هر چه سریع‌تر آفت راهی وجود ندارد اما می‌توان با کنترل رژیم غذایی از پیشرفت آن جلوگیری کرد.
