سالیان بسیاری از ورود مهاجران افغانستانی به ایران بر اثر جنگ و عدم امنیت در این کشور می‌گذرد، در طول این سالیان رسانه‌های غربی کوشیده‌اند تصویری نادرست و تاریک از وضعیت مهاجران افعانستانی در ایران برای جهانیان مخابره کنند و هدف آنها تنها دوری دو ملت از هم بوده است.

اما در طول این سال‌ها که ایرانیان میزبان این مهاجران بوده‌اند، همزیستی مسالمت‌آمیز داشته و صحنه‌های زیبای از انسانیت را هر روز از گوشه و کنار ایران مشاهده می‌کنیم. یکی از این صحنه‌ها، همت اهالی یکی از محله‌های تهران برای باسواد کردن فرزندان یک مهاجر افغانستانی بوده است که بدلیل وضعیت نامناسب اقتصادی قادر نبودند فرزندان خود را به مدرسه بفرستند.

اهالی محله رسالت منطقه 19 تهران در اقدامی خداپسندانه خانواده محروم مهاجر افغانستانی را تحت پوشش خود قرار داده و به وضعیت اقتصادی و بهداشتی این خانواده رسیدگی کرده‌اند، همچنین سرای این محله با برگزاری کلاس‌های سوادآموزی 4 فرزند این خانواده را باسواد کرده است.

زمستان سال گذشته خانواده مهاجری بدلیل ناامنی از منطقه «برچی» افغانستان با هزاران سختی به ایران می‌آیند، در شهرک «رسالت» منطقه 19 تهران بدون هیچ امکاناتی خانه‌ای اجاره کرده و زندگی خود را آغاز کرده‌اند. پدر در کارخانه چینی‌سازی مشغول به کار شده اما حقوق وی کفایت مخارج خانواده را نمی‌کند.

با مشاهده این وضعیت اهالی محل به کمک این خانواده افغانستانی تازه وارد شتافته و پتو، لباس و وسایل اولیه زندگی را برای این خانواده 9 نفره فراهم می‌کنند.

خبرگزاری فارس برای ارج نهادن به این حرکت زیبای اهالی محله و همچنین نشان دادن همبستگی مردم ایران و افغانستان، از این رویداد گزارشی اختصاصی تهیه کرده است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

درب خانه‌ را دختری می‌گشاید، گروه فیلم‌برداری و یکی از خانم‌های خیر محل را به خانه دعوت می‌کند، پدر و مادر در خانه حضور ندارند. می‌گوید پدر سرکار است و مادرش هم به خانه مادر بزرگ رفته است. از ظواهر امر پیداست که پدر و مادرش نمی خواهند از آنها مصاحبه گرفته شود، چون هیچ مدرکی نداشتند.

به خانه که وارد می‌شوی، حیاطی کوچک با دیواری قدیمی و فرسوده جلب توجه می کرد. در سمت راست 2 صندلی فرسوده و سمت چپ آشپزخانه‌ای کوچک با چند ظرف غذا خودنمایی می‌کرد.

5 کودک دختر و پسر در ورودی اتاق خانه ایستاده بودند. خانه پنجره نداشت.

از بانوی خیر سراغ دختر بزرگ خانواده که 17 ساله بود را گرفتیم، وی گفت: «شکیلا» دختر بزرگ خانواده است. دختری نحیف و کوچک که شاید سوءتغذیه در دوران کودکی وی را هم قد سایر خواهران و برادرانش کرده بود.

کوچکترین آنها 8 ساله و بزرگترین 17 سال داشت. برادر بزرگ خانواده حضور نداشت. «مجتبی» 14 ساله با درآمدی روزانه 5 الی 10 هزار تومان مشغول به کار بود.

بچه‌ها فارسی را به خوبی صحبت نمی‌کردند. شکیلا دختر بزرگ خانواده توضیحاتی درباره زندگی خانواده خود اراه می‌دهد.

عدم امنیت علت مهاجرت خانواده از افغانستان به ایران

«شکیلا» درباره علت مهاجرت خانواده خود از افغانستان گفت: پدرم در منطقه «برچی» افغانستان راننده بود ولی به دلیل جنگ در امنیت نبودیم. هر روزه با حمله طالبان به شهرمان احساس ناامنی می‌کردیم. با پدر و خانواده به ایران مهاجرت کرده و در این خانه ساکن شدیم. ماهیانه 300 هزار تومان اجاره این خانه است.

وی درباره وضعیت زندگی‌شان در ایران گفت: روزهای اول هیچ چیزی برای زندگی نداشتیم، اما اهالی به داد ما رسیدند. همسایه‌های ایرانی اسم‌ ما را در مدرسه نوشته‌اند و برای ما لباس و لوازم التحریر تهیه کردند.

هزینه‌های تحصیل در مدرسه را خیرین ایرانی تامین کردند

دختر نوجوان خانواده مهاجر افغانستانی گفت: نتوانسته بودیم کامل درس بخوانیم و تنها چند کلاس سواد داشتم. کلاس‌های سوادآموزی سرای محله آغاز تحصیل برای من بود. اکنون نیز به دلیل اینکه سنم از مدرسه گذشته در کلاس‌های سوادآموزی ثبت‌نام کرده و ادامه تحصیل می‌دهم. خواهرها و برادرهایم نیز در مدرسه ثبت‌نام کرده‌اند و هزینه مدارس هم توسط خیرین محل داده شده است.

«مریم اجلالی» از خیرین شهرک رسالت درباره این خانواده مهاجر افغانستانی گفت: خانواده شکیلا زمستان سال گذشته از افغانستان به این شهرک مهاجرت کرده‌اند. روزی مادر خانواده با مراجعه به ما درخواست آموزش تحصیل برای کودکان خود داشت. این خانواده هیچ امکاناتی نداشتند.

وی ادامه داد:‌ خیرین محل برای این خانواده امکانات اولیه زندگی را فراهم کردند. نزدیک به 500 هزار تومان پتو خریداری و یک دستگاه یخچال و فریزر به این خانواده اهدا شد.

کمک اهالی محله برای فراهم آوردن نیازهای اولیه برای خانواده مهاجر

همچنین وضعیت بهداشتی و درمانی این خانواده رسیدگی شد. 2 کودک این خانواده بر اثر عفونت گوش ناشنوا شده بودند که با همکاری اهالی و مراجعه به پزشک کودکان درمان شدند. همچنین تلاش شده تا روزانه وعده غذایی گرم برای این خانواده در نظر گرفته شود.

هر ماه سبد کالا با همکاری اهالی محل تهیه و به این خانواده اهدا می‌شود. خانواده شکیلا مورد احترام اهالی محله رسالت قرار دارند. هر کدام وقتی به مشکلی برمی‌خورند نیت کرده و بعد از رفع مشکل برای این خانواده هدیه‌ای کوچک تهیه می‌کنند.

دستمزد پدر شکیلا کفاف مخارج را نمی‌دهد. این خانه قابلیت زندگی را ندارد. در تابستان یک کولر برای اتاق 9 نفره این خانواده تهیه شده اما برای زمستان هنوز نتوانسته‌ایم راه حلی پیدا کنیم. اهالی در تلاش‌اند تا خانه‌ای مناسب برای این خانواده فراهم کنند. 

همچنین اهالی در تلاش هستند لباس گرم و غذایی مناسب برای کودکان این خانواده که بر اثر سوءتغذیه رشد کافی نداشته‌اند، فراهم شود.

زینب از همه خوش‌خنده‌تر است. خانواده‌ای بسیار آرام هستند و مردم آنها را دوست دارد. هیچ وقت گفته نشد که این خانواده افغانستانی‌اند یا ایرانی.

اجلالی ادامه داد: مردم با جان و دل کمک کرده‌اند و هنوز هم در پی کمک به این خانواده مهاجر افغانستانی‌اند. 

روزی که یخچال برای این خانواده خریداری شد، شادی بچه‌ها، اهالی را امیدوار ساخت تا خدماتی حتی اندک برای این خانواده انجام دهند. اهالی در تلاش‌اند تا مشکل مسکن را حل کنند.