متخصصان پوست بیمارستان دل‌مار اسپانیا با انجام یک مطالعه بین‌المللی به این نتیجه رسیدند که داروهای مورد استفاده در درمان آسم برونشی ناشی از آلرژی، نقش موثری در رفع فوری علائم و نشانه‌های کهیر مزمن دارد. این امر، تاثیر قابل توجهی بر بهبود کیفیت زندگی افرادی دارد که از کهیر مزمن رنج می‌برند.
کهیر مزمن که یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی است، با رویش کهیر و لکه‌های گوناگون بر سطح پوست همراه است. این معضل باعث سوزش و احساس خارش بسیار شدید بر روی پوست می‌شود. کهیر مزمن از چند هفته تا چند ماه ادامه خواهد داشت. زمانی که این وضعیت بیش از 6 هفته ادامه می‌یابد، به عنوان کهیر مزمن در نظر گرفته می‌شود. کهیر مزمن در برخی از موارد به مدت 5 تا 10 سال ادامه دارد. این بیماری به لحاظ جسمی و روحی بر کیفیت زندگی بیمار اثرات قابل توجهی می‌گذارد.
تقریبا 50٪ از بیماران مبتلا به کهیر مزمن به دوز استاندارد آنتی هیستامین واکنش نشان نداده و به دوز قوی‌تری از این دارو نیاز دارند. برخی از افراد برای تسکین درد و ناراحتی به مهارکننده‌های ایمنی مانند کورتیکوئید و سیکلوسپورین نیاز خواهند داشت. این داروها عوارض جانبی قابل توجهی به دنبال دارند.
مطالعات حاکی از آنند که درمان بیولوژیکی امالیزوماب که مانع از پیوستن ایمونوگلوبولین به گیرنده‌های سلولی عامل کهیر می‌شود، نقش قابل توجهی در رفع علائم بالینی (خارش) و نشانه‌های کهیر در بیمارانی دارد که به مصرف آنتی هیستامین واکنش نشان نمی‌دهند.
این پژوهش که یک مطالعه بالینی بین‌المللی است، در عرض 7 ماه و با همکاری چند مرکز پژوهشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 323 بیمار از کشورهای مختلف است.
