سوجنر، کاوشگر ۱۰ کیلیویی، اولین اقدام ناسا برای انجام تحقیقات روی مریخ بود که در سال ۱۹۹۷ به این سیاره اعزام شد، هفت سال پس از اعزان سوجنر پروژه مشهور ربات های دو قلو کلید خورد و دو کاوشگر مشابه با ۱۷۰ کیلو وزن به مریخ فرستاده شدند. این دو کاوشگر آپورچونیتی و اسپریت نام داشتند و مجموع تجهیزات آنها به تنهایی ۱۰ کیلو وزن داشت که هموزن کل کاوشگر سوجنر بود.
اما امروز و ۱۴ سال پس از اولین اقدام ناسا در مورد انجام تحقیقات روی مریخ ربات عظیم‌الجثه‌ای کیوریاسیتی با۹۰۰ کیلو گرم وزن رهسپار مریخ شده است.
با این حساب، انتظارات زیادی از کیوریاسیتی می‌رود؛ یک ماشین بزرگ که به پرسش‌های بزرگی پاسخ خواهد داد.
یکی از مأموریت های کیوریاسیتی تحقیق در مورد امکان وجود حیات در این سیاره است، این ماشین می‌تواند به یک منطقه برود و بعد از جستجو به ما بگوید که آیا آنجا قابل سکونت بوده یا نه و حتی این که آیا آنجا امروز هم می‌تواند به عنوان یک محل زندگی مورد استفاده قرار بگیرد یا نه.
برای فرود کیوریاسیتی، یکی از گودال‌های مریخ در نزدیکی خط استوای این سیاره را در نظر گرفته‌اند که " دهانه برخوردی گیل "(Gale Crater) نام دارد. گیل یکی از عمیق‌ترین گودال‌های مریخ به شمار می‌رود. قرار است کیوریاسیتی در منطقه ای صاف در عمق این گودال فرود و سپس به سوی قله این دهانه حرکت کند.
اکنون تمام امیدها به کیوریاسیتی تا بتواند در مسیر پیمایش طولانی خود در مریخ بتواند علائمی هرچند اندک از حیات در این سیاره پیدا کند.
