او بعد از جنایت دچار عذاب وجدان شده و با رفتن به کلانتری 115 رازی تهران، تسلیم شد. این در حالی بود که ماموران با تحقیق از خواهرزن و باجناق مقتول متوجه شدند مرد جوان بعد از دعوا با همسرش، بی‌رحمانه به او حمله کرده و با ضربه‌های چاقو، زن جوان را از پا درآورده است.
با دستور محسن مدیرروستا، بازپرس شعبه ششم دادسرای جنایی تهران، عامل جنایت صحنه قتل را بازسازی کرده و روانه زندان شد. در تحقیقات بعدی والدین مقتول شناسایی نشدند و درخواست آنها مبنی برقصاص، گذشت یا دریافت دیه از داماد جنایتکار در مرجع قضایی ثبت نشد.
پس از هماهنگی قضایی قرار شد معاون اول قوه قضاییه با توجه به شناسایی نشدن اولیای‌دم در این باره اظهار نظر کند که سرانجام عنوان شد متهم به قتل، دیه بپردازد. عامل جنایت زمانی که متوجه شد باید دیه بپردازد، این درخواست را قبول کرد.
پس از گذشت دو سال از این جنایت، متهم در آخرین دفاع خود در دادسرا گفت: من و مقتول هر دو پیش از ازدواجمان از همسرانمان جدا شده بودیم. هشت ماه از زندگی مشترکمان می‌گذشت، اما او مدام بهانه‌جویی می‌کرد و دعوا و درگیری با هم داشتیم. همیشه مقابل خانواده‌اش مرا تحقیر می‌کرد. روز حادثه به خانه باجناقم رفتم. همسرم هم آنجا بود که با دیدن من بد و بیراه گفت و توهین کرد. من هم عصبانی شدم و از آشپزخانه چاقویی برداشتم و همسرم را کشتم.
مرد همسرکش به زندان بازگشت و پرونده او با صدور جلب به دادرسی به دادگاه کیفری ارسال شد تا محاکمه شود.
