فاطمه صادقی کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: شاخص کل تنها طی مدت سه ماه از مردادماه سال‌جاری از قله ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحدی به عدد ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار واحدی سقوط کرد. سقوطی بی‌سابقه در بازار که برای اهالی بازار سرمایه یادآور روزهای سال ۹۲ بود. اما این‌بار تفاوتی بنیادی در بازار وجود دارد که می‌تواند به جذابیت روزهای آتی بازار بیافزاید.
مقایسه تکنیکالی شاخص کل با سال 92 گرچه نشان‌دهنده رفتار مشابه سرمایه گذاران این روزهای بازار است اما باید توجه داشت که سال ۹۲ بخش عمده‌ای از ریزش بازار ناشی از ریزش کامودیتی ها در بازار جهانی بوده است؛ اتفاقی که امروز نه تنها شاهد آن نیستیم بلکه برعکس در بازارهای جهانی شاهد رشد قیمت کامودیتی‌ها و شکسته شدن سقف قیمتی سال ۲۰۱۷ در بسیاری از نمادهای کامودیتی و تداوم رشد در این بازار‌ها هستیم.
باتوجه به اینکه بخش عمده‌ای از وزن بازار سرمایه را شرکت‌های کامودیتی‌محور تشکیل می‌دهند، نسبت به ثبات نرخ ارز در محدوده ۲۲ تا ۲۴ هزار تومانی، همچنین نگاهی به وضعیت تولید شرکت‌ها و با فرض عدم تغییرات عمده در ریسک‌های سیاسی کشور به نظر می‌رسد تا انتهای سال شاهد افزایش فروش و درآمد شرکت‌های کامودیتی‌محور و به‌تبع آن افزایش تقاضا و برتری این شرکت‌ها در بازار سرمایه به خصوص در صنایع فلزی و معدنی و پتروشیمی باشیم.
:small_blue_diamond:اما سوالی که این روزها ذهن همه فعالان بازار سرمایه را به خود اختصاص داده، این است که بازار تا انتهای سال به کدام سو می‌رود و در چه محدوده‌ای نوسان خواهد کرد. بررسی نوسان شاخص از نظر بنیادی نشان می‌دهد انتظار ریزش بیشتری را در شاخص کل نداریم اما از لحاظ تکنیکالی شاخص تنها در صورتی می‌تواند تا انتهای سال به عدد ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار واحد برسد که از مقاومت ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار واحدی تا ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار واحدی پرقدرت عبور نماید؛ عددی که از مهرماه نتوانسته آن را پشت سر گذارد.
