به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، در ادامه رسیدگی به اتهامات م -ب قاضی دادگاه پس از دفاعیات وکیل متهم بار دیگر از متهم خواست تا در جایگاه قرار گیرد و دفاعیات آخر خود را ارائه کند.

پیش از آنکه بار دیگر اتهامات به متهم تفهیم شود قاضی از متهم پرسید آیا شما شخصا از معدن داران پول گرفته‌اید یا خیر؟

متهم گفت: روال گرفتن پول از معدن‌داران اینگونه بود که مسئول گروه معادن چک‌ها را از معدن‌داران می‌گرفت و سپس به ما تحویل می‌داد و در موعد وصول چک ما چک را بار دیگر به مسئول گروه معادن می‌دادیم تا نقد کند.

قاضی پرسید: پس شما در فاصله گرفته شدن چک تا نقد شدن آن چک‌ها را می‌دیدید؟

متهم گفت: بله من چک‌ها را می‌دیدم.

قاضی پرسید: آیا شما دستور دریافت و وصول چک‌ها را می‌دادید؟

متهم گفت: وقتی چیزی رویه باشد نیاز به دستور ندارد در این مورد هم از آنجا که رویه نقد شدن چک توسط گروه معادن بود دیگر نیازی به دستور ما نبود.

قاضی از او پرسید: وجه نقد شده را چه می‌کردید؟

متهم گفت: روال گرفتن پول‌ها تدریجی بود و ما هم از محل این پول‌ها مبالغی را به عنوان عیدی و پاداش به پرسنل می‌دادیم و مابقی هزینه‌های دفتری استانداری تهران را هم هزینه می‌کردیم.

قاضی از متهم پرسید: دستور تقسیم پول‌ها با روال مشخص از سوی چه کسی صادر می‌شد؟

متهم گفت: نیازی به دستور نبود، وقتی اعیادی پیش می‌آمد یا هزینه‌ای برای استانداری ایجاد می‌شد پول را در اختیار دوستان قرار می‌دادیم تا آنها هم پول را پخش کنند.

قاضی بار دیگر پرسید: مدیریت پول‌ها از لحاظ هزینه شدن در اختیار شما بود؟

متهم گفت: در اختیار من نبود بلکه رویه این بود.

قاضی خطاب به متهم گفت شما از رویه بودن توزیع پول برای فرار کردن از پاسخ دادن استفاده می‌کنید در حالی که دادگاه اینگونه برداشت خواهد کرد که مدیریت پول‌ها با شما بوده است مگر اینکه شما در پاسخ دادنتان دقت کنید و بگویید آیا رأسا خودتان مدیریت می‌کردید یا اینکه به شما می‌گفتند چگونه مصرف کنید؟

باز هم متهم به موضوع رویه بودن اشاره کرد و قاضی از او نپذیرفت و گفت: ما مدیریت پول‌ها را از جانب شما می‌بینیم.

قاضی بار دیگر از متهم پرسید: پول‌هایی که به افراد می‌دادید یا هزینه می‌کردید آیا دارای رسید بوده است؟

متهم گفت: بخش عمده‌ای دارای رسید بوده که رسیدها را به پرونده الصاق کردم.

قاضی از او پرسید: مجموع پولی که به آقای «ی - د» داده‌اید چقدر بوده است؟

متهم گفت: نزدیک ۲۰۰ میلیون تومان در طول دو سال به ایشان پول دادم.

قاضی در آخرین مرحله از رسیدگی به اتهامات متهم از او دفاع آخر گرفت و متهم مدعی شد ما در این موضوع سوء ظنی نداشتیم و قصد و نظرمان هم انجام کار خلاف نبود.

نکته جالب توجه در رسیدگی به اتهامات این فرد وقفه چند دقیقهای دفاع متهم بود که با نظر قاضی متهم توانست با وکیل خود مشورت کند و سپس بار دیگر در جایگاه قرار گرفت.