سال جدید از سوی رهبر معظم انقلاب به نام تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی نام گذاری شده است. اهتمام به تولید داخلی و خودکفایی سال‌هاست در میان سیاست گذاری های کلان به عنوان نقشه راه پیشرفت و توسعه کشور مد نظر قرار گرفته است.
این در حالی است که در حیطه عمل متاسفانه نبود بسته‌های حمایتی و تشویقی از سوی دولت‌ها، بخشی نگری و گاه تعارض منافع عملا مانع و حمایت قابل لمس از بخش خصوصی مستقل و شناسنامه دار شده و بعضا تاکید بر خودکفایی و پشتیبانی از تولید در حد حرف وشعار باقی مانده است.
تاکید رهبر معظم انقلاب بر تولید دانش بنیان، اشتغال و کارآفرینی از موارد بسیار مهمی است که می تواند موجبات شکوفایی و احیای اقتصاد بحران زده ایران در زمان حاضر باشد.
جامعه ایرانی به حکم توانمندی های ذاتی ناشی از یک هوشمندی و استعداد خدادادی در صورت تدوین سیاست های دولت و حمایت جدی از بخش علوم دانش بنیان می تواند موجبات ترقی کشور را فراهم آورد به شرطی که اولویت دولت جذب حداکثری نخبگان از سراسر نقاط کشور باشد.
یکی از چالش‌ها و بحران های کنونی جامعه ما در طول سال‌های اخیر پدیده شوم مهاجرت نخبگان به عنوان سرمایه های انسانی جامعه ایران به کشورهای عمدتا غربی با سابقه استعماری بوده است.
استعمار این بار به چهره فریبا و دلربا درآمده و شکل نوین و خطرناک‌تری به خود گرفته است. کافی است اندکی بی مهری نسبت به متخصصین و دانشمندان این کشور اعمال شود آنگاه استعمار همچون یک شکارچی هوشمند با وعده های شیرین وملموس به آسانی صید خود را شکارمی کند.
این رویکرد پیچیده و برنامه‌ریزی شده سال هاست در کشورهای جهان سومی باعث و فقر و بدبختی و درغرب باعث تولید ثروت و قدرت شده است. متاسفانه پدیده مهاجرت نخبگان خُسران های زیادی به منافع ملی ایران در طول سال های گذشته وارد کرد.
دغدغه نظام در حال حاضر باید نخست حفظ، حمایت و تشویق نخبگان و جلوگیری از فرار مغزها و شکار آن ها توسط نظم کنونی جهانی باشد. اگر قصد داریم از طریق اکتفا به دانش های نوبنیاد اقتصاد ایران را از حالت کنونی وابستگی به خام فروشی، رانت و امضا فروشی و فساد نجات بخشیم راهی به جزچاره جویی و ممانعت خروج نخبگان از کشور و مشارکت دادن آن ها در تصمیم‌گیری‌ها نمی توان متصور شد.
امید است با نامگذاری سال پشتیبانی از علوم دانش بنیاد با تاکید بر اشتغال و کارآفرینی قدر و ارزش پژوهشگران، نخبگان و دوستداران عظمت و شکوفایی ایران بیش از گذشته توسط نظام مدیریتی حاکم دیده شود و از نظرات و دیدگاه های تکنوکرات‌های فهیم این مملکت جهت رشد و توسعه اقتصادی کشور بهره و استفاده لازم را کرد تا عقب ماندگی های موجود به تدریج با اتخاذ چنین رویکرد خردمندانه ای برطرف شود.
ایران توانایی قوی شدن در عرصه های گوناگون به‌ویژه اقتصاد دانش بنیان را دارد به شرطی که سیاست به‌گونه‌ای دیگر در حوزه شهرسازی و صنعت احداث و ساختمان باید روی دهد.
در این مسیر استفاده بهینه و موثر از تجارب ارزشمند فعالان و نخبگان صنفی و مدنی رفع تبعیض و رقابتی شدن در این عرصه می تواند علاوه بر رشد تولید و اشتغال زایی زمینه استفاده از فن آوری ها دانش بنیان در صنعت ساختمان را فراهم آورد به شرطی که مدیران وزارت راه و شهرسازی نهادهای صنفی انبوه سازی را طرف مشورت و شریک اجتماعی خود در برنامه های عملیاتی خود قلمداد کنند.
فرشید پورحاجت-دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان
