ابراهیم رزاقی، اقتصاددان برجسته و استاد بازنشسته دانشگاه تهران، دار فانی را وداع گفت. او از چهره‌های شاخص نقد سیاست‌های اقتصادی در ایران بود و همواره بر «تولید ملی»، «عدالت اجتماعی» و «استقلال اقتصادی» تأکید داشت.
دکتر رزاقی متولد ۱۳۱۸ و دانش‌آموخته دکتری توسعه اقتصادی از دانشگاه سوربن فرانسه بود. بیش از چهار دهه در دانشگاه تهران تدریس کرد و با آثار ماندگاری چون «اقتصاد ایران‌زمین»، «آشنایی با اقتصاد ایران» و «اقتصاد مقاومتی؛ از وادادگی تا ایستادگی»، نقش مهمی در شکل‌گیری نگاه بومی به اقتصاد ایفا کرد.
ابراهیم رزاقی یک اقتصاددان منتقد بود که همواره بر لزوم حرکت به سمت استقلال اقتصادی و توجه به تولید داخلی تأکید می‌کرد. او منتقد سرسخت سیاست‌های واردات‌محور و اجرای نادرست خصوصی‌سازی‌ها بود که به اعتقاد او، شکاف طبقاتی و فقر را در جامعه گسترش داد.
وی با رویکردی متفاوت، اقتصاد را نه یک هدف، بلکه وسیله‌ای برای کسب کمالات معنوی و اخلاقی می‌دانست و در تحلیل‌های خود، همواره مسائل اقتصادی را با مفاهیم عدالت اجتماعی و مردم‌محوری پیوند می‌داد.
