تفاوت پوشاک تاناکورا با قاچاق

به گزارش افکارنیوز، مهدی محمودی اظهار کرد: تا سال گذشته ۵۰ تا ۶۰ درصد بازار توسط قاچاق و واردات تامین می شد که با نوسان نرخ ارز این مقدار هم‌اکنون به ۴۰ درصد کاهش یافته است زیرا برای واردکنندگان دیگر مقرون به صرفه نیست.

اشتیاق خریداران به جنس خارجی

وی با اشاره به این که تولیدات داخلی به سمت صادرات رفته است ادامه داد: میل و اشتیاق خریداران به جنس خارجی به دلیل فرهنگ جامعه است و در برخی مواقع دیده شده جنس بی کیفیت خارجی نسبت به جنس ایرانی طرفدار بیشتری دارد.

او تصریح کرد: به دلیل اشتیاق خریداران، اکثر فروشندگان جنس ایرانی را به اسم خارجی به فروش می رسانند. از این رو به دنبال تغییر فرهنگ هستیم و در نمایشگاه های بهاره نیز فقط اجازه فروش تولیدات داخلی را به عرضه کنندگان دادیم.

محمودی با بیان این که تولیدات داخلی به تنهایی نتوانسته است نیاز جامعه را برطرف کند افزود: بزرگی جامعه ایرانی در کنار فرهنگ های متنوع و تفاوت قائل شدن میان لباس هر فعالیتی باعثگستردگی این نیاز شده است. به طور مثال هر فرد در ایران تعدادی لباس برای استفاده در مجالس، محل کار، استراحت، خرید و گشت و گذار دارد که لباس مجلسی بیشتر به سمت واردات و برند رفته است.

تفاوت پوشاک تاناکورا با قاچاق

او خاطرنشان کرد: تعرفه واردات پوشاک همچنان ثابت است اما وارد کنندگان و تولیدکنندگان از بی ثباتی قیمت ارز رنج می‌برند. اگر دلار گران باشد اما ثبات داشته باشد ایرادی ندارد اما حداقل برای شش ماه باید قیمت آن ثابت باشد.

وی درباره تفاوت جنس قاچاق و تاناکورایی گفت: جنس قاچاق به محصولی گفته می شود که از مبادی غیرقانونی به کشور وارد می شود که ممکن است جنس با کیفیت یا بی کیفیت باشد اما جنس تاناکورایی به جنسی گفته می شود که حداقل یک بار استفاده شده است. فروش و عرضه جنس تاناکورایی از چند ماه پیش در کشورهای اروپایی رواج پیدا کرده است.

سنت همچنان پیشتاز صنعت در تولید

محمودی درباره عقب ماندگی محصول داخلی نسبت به خارجی یادآور شد: تولید داخلی در زمینه طراحی، برش، دوخت و مهارت تولیدکننده هیچ مشکلی ندارد اما در زمینه تولید صنعتی عقب هستیم که در چند وقت گذشته در دوخت کت و شلوار مردانه به این مهم دست یافته‌ایم.

وی با اشاره به فعالیت ۴۰۰ هزار واحد تولیدی و عرضه کننده پوشاک در کشور و ۲۰ هزار واحد در تهران بیان کرد: فرهنگ خرید جنس خارجی به دلیل عقب ماندگی تولید و فروش محصول ایرانی در ۱۵ سال گذشته به وجود آمده که دید مصرف کننده ایرانی را به سمت جنس خارجی برده است.

او یادآور شد: فن آوری روز در کیفیت تولید نقش به سزایی دارد و با این که تولید دنیا از ما جلوتر است اما هنوز ۸۰ درصد امکان رقابت وجود دارد.

تولید کلاه ایرانی به صورت کارگاهی

محمودی در پاسخ به سوال ایسنا که حجم تولید کلاه در ایران چقدر است گفت: در ایران کلاه چرم و تزئینی تولید می‌شود اما آنچنان زیاد و صنعتی نیست، بلکه به صورت تولید کارگاهی است.

او با اشاره به حراج فصلی افزود: متخلف در بازار وجود دارد اما شبکه فروش حراج فصلی ایرادی ندارد و در حال حاضر ۳۰۰۰ واحد صنفی مجوز حراج را دریافت کرده اند که با احتساب حاشیه سود کم به حراج می پردازند.

به گزارش ایسنا، مشاهده شده که برخی فروشندگان با تغییر و کاهش قیمت برچسب کالاهای خود روی آن عنوان حراج می‌زنند ولی در واقع این گونه است که این فروشندگان قیمت بالاتری را در ابتدا روی کالا نصب می‌کنند و با خط زدن آن و درج قیمت جدید زیر آن در واقع محصول را به قیمت اصلی خود به اسم حراج می‌فروشند.

پوشاک کودک ایرانی در اروپا و آسیای میانه

وی گفت: تولید پوشاک کودک در ایران وضعیت مطلوبی دارد که شش برند داخلی محصولات خود را به کشورهای اتحادیه اروپا و آسیای میانه صادر می‌کنند و رقیب اصلی خود ترکیه را پشت سر گذاشته‌اند.

محمودی درباره تفاوت قیمت پوشاک کودک و بزرگسال توضیح داد: کیفیت مواد مصرفی که در پوشاک کودکان استفاده می شود بسیار عالی بوده که همین موضوع در کنار دوخت ریز، طراحی زیبا و دور ریز زیاد مواد اولیه قیمت این محصولات را افزایش می دهد.

معیار خرید پوشاک

وی بیان کرد: مردم در لحظه خرید باید به طرح و رنگ، کیفیت و مطابق بودن قیمت محصول با بودجه در نظر گرفته شده توجه کنند.

او درباره قیمت یک محصول خارجی در مبداء و تا زمانی که به ایران برسد گفت: یک پیراهن مردانه ترک که از کشور ترکیه خریداری می شود به طور میانگین پنج دلار قیمت دارد و تا به تهران برسد این محصول قیمتی در حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان برای فروشنده تمام می شود که با در نظر گرفتن سود کم تر از ۵۰ هزار تومان به فروش نمی رسد.

محمودی در پایان گفت: کسی که از گران فروشی در این صنف متضرر می شود فروشنده است زیرا مشتری خود را از دست خواهد داد.