به گزارش افکارنیوز،۴ سال پیش شرکت اماراتی مجید الفوطین که با فروشگاهی به نام هایپر استار در ایران فعالیت خود را آغاز کرد توانست در سال ۲۰۱۲ در ۱۱ کشور به درآمد ۲۱.۶ میلیارد درهمی معادل ۵.۹ میلیارد دلار دست یابد که ۴درصد درآمد این شرکت اماراتی در سال ۲۰۱۲ از محل فعالیت آن در ایران بدست آمده است که رقم آن بالغ بر ۸۶۴ میلیون درهم معادل ۲۳۶ میلیون دلار محاسبه شده است.

شرکت هایی که با سرمایه گذارهای خارجی مانند هایپر استار، هایپر می، هایپر سان و… در ایران فعال هستند توانسته اند ذائقه مشتریان را تغییر دهند و از این رهگذر به سود سرشاری دست یابند.

این فروشگاه ها به دلیل اینکه توانسته اند تقریبا بیشتر نیازهای مخاطبان را تامین کنند مورد استقبال عمومی قرار گرفته اند؛ هر چند به نظر می رسد در نحوه مدیریت کالا در این فروشگاه ها نقاط ضعفی وجود دارد و تخلفاتی نیز صورت می گیرد. یکی از این تخلفات را می توان انباشت فراوان کالا در انبارهای چنین فروشگاه هایی دانست زیرا این فروشگاه ها با توجه به تعداد مشتریان خود، اقدام به انبار فراوان کالاهای اساسی کرده و سبب می شوند میزان کالا در مراکز خرده فروشی سطح شهر کاهش یابد.

بارها دیده شده که ایرانیان بدون توجه به نیاز واقعی خانوار اقدام به خرید کالاهای اساسی می کنند و چنین فروشگاه هایی نیز همانند عموم مردم عمل کرده و با احتکار و انبار کردن کالا بدون توجه به میزان واقعی فروش خود مشکلاتی را برای جامعه به وجود می آورند.

این در حالی است که برخی از فروشگاه های زنجیره ای، فروش کالاهای صوت و تصویری خود را با آخرین قیمت های لحظه ای ارز تنظیم کرده و سعی می کنند در صورت نوسانات قیمت ارز کالاها را در انبارها احتکارکرده و با توجیه موجود نبودن اجناس در انبار از فروش و عرضه ان خودداری کنند.

هر چند علی پورکاوه، مدیرکل تامین و توزیع کالای وزارت صنعت، معدن و تجارت معتقد است در فروشگاه های زنجیره ای هیچ نوع احتکاری اتفاق نمی افتد.

وی اظهار داشت: در فروشگاه های زنجیره ای در عمل هیچ گونه احتکاری اتفاق نمی افتد و درصد انتفاع درفروشگاه های زنجیره ای از سرعت گردش نقدینگی و فروش کالا ببشتر است.

وی ادامه داد: فروشگاه های زنجیره ای خریدهای خود را به صورت نقدی انجام می دهند و در این میان سعی می کنند با فروش بیشتر و سریعتر، میزان نفدینگی خود را افزایش دهند بنابراین منطقی نیست بخواهند با ذخیره سازی، انبار و احتکار، کالاها را در برهه زمانی دیگری به فروش برسانند.

یکی دیگر از نکات قابل توجه در چنین فروشگاه هایی عرضه کالا با تخفیف ۵ تا ۱۰درصد است که به عبارت دیگر کالاها ارزان از قیمت درج شده بر روی بسته بندی یه مشتریان فروخته می شود حال این سووال پیش می آید كه چگونه در فروشگاهي كه حدود ۸۰ درصد اجناس ايراني هستند، افراد خارجي توانستهاند كالاي مورد تقاضاي مشتري را با بستهبندي متفاوت و ارزانتر از قيمت كارخانه توليد كننده محصول را عرضه كنند؟ آيا غير از اين است كه اين فروشگاه به دليل خريد يك جا از كارخانههاي توليدي تخفيف ميگيرد و محصولات را در انبارهاي بزرگ براي رفع نياز مشتري ذخيره ميكنند؟ به همین دلیل می توان گفت که برای آنها صرفه اقتصادی دارد تا کالاهای بیشتری را خریداری و در انبارها نگهداری کنند.