به گزارشافکارخبر، کریس همیلتون می‎دانست که اگر بخواهد یک استارتاپ در سیاتل توسعه یابد، باید سرمایه خود را افزایش دهد. او و شریک مالی‎اش، جاش جارت نیمی‎از سال ۲۰۱۳ را صرف ارتقاء برنامه کسب و کار خود یعنی Koru کرده بودند. استارتاپ آنها یک برنامه همه‎جانبه بود و به آنهایی که تازه فارغ‎التحصیل شده بودند این امکان را می‌داد تا فرصت شروع یک حرفه را داشته باشند. هدف این بود که برای یک مدیر اجرایی ثابت شود، جزئیات وضعیت ظاهری و لباس او تا چه اندازه بر مشتریان جوان تاثیر می‎گذارد. هفته‎های اول سرشار از موفقیت بود، علاوه بر یادگیری چارچوب ارائه یک فرایند، این جوانان تجربه کاری ملموس و اعتماد به نفس تازه ای به دست آوردند.

همیلتون گفت: هدف ما این بود که آمار ۵۳ درصدی بیکاری جوانان تحصیل کرده را از بین ببریم، همچنین؛ ما در حال رفع یکی از مشکلات کارمندانان هم بودیم. چراکه آنها می‎خواستند بدانند، چه کسی می‎تواند آنها را به درستی استخدام کند.

همیلتون و جرت، برای توسعه برنامه خود، بودجه اولیه را تا آخر سال، ۴.۵ میلیون دلار تعیین کردند و برای سرمایه‎گذاری راند A حدود ۸ میلیون دلار در نظر گرفتند. همیلتون با جذب سرمایه‎گذاران چندان غریبه نبود، او به‎واسطه همکاری شریک مالی‎اش که کسب و کار کوچکی داشت، توانسته بود در سال ۱۹۹۷، سرمایه را تا ۲۰۰ میلیون دلار کسب کند. مراحل جمع‎آوری کمک مالی برای Koru، از استراتژی‎های زمان‎بندی و زمینه‎سازی گرفته تا استقبال سرمایه‎گذاران، دقیقا محاسبه شده بود.

به گفته همیلتون، کسب سرمایه یک هنر و در عین حال یک علم است. اینکه باید فکر کنیم؛ چند مرحله پیش روی داریم؟ به چند راه نیاز داریم؟ و برای اثبات نقطه عطف بعدی چه باید بکنیم؟
جستجو برای سرمایه اولیه

بنیانگذاران، مجموعه کوچکی از سرمایه‎گذاران آینده‎نگر را در سال ۲۰۱۳ درنظر گرفتند که برخی از آنها ایده‎های موفقی را در بازارهای چند میلیارد دلاری داشتند. آنها برای موفقیت دراین کار، پس از بررسی تحقیقات و گزارشات به این نتیجه رسیدند که سالانه هزینه ای بالغ بر ۱۵۰ میلیارد دلار در آمریکا صرف تحصیل در کالج می‎شود. در این میان، حدود ۷۰ درصد فارغ التحصیلان این کالج‎ها نمی‎توانند وارد بازار کار شوند. جالب است که سالانه ۶۰ میلیارد دلار صرف هزینه‎های استخدام افراد جویای کار می‎شود، اما ۲۰ تا ۳۰ درصد این شغل‎ها گزینه‎های مناسب و مطلوبی نیستند. ازطرفی، ۵۳ درصد کارآفرینان می‎گویند که نمی‎توانند فرد باکفایتی را برای شغل مورد نظر خود پیدا کنند. Koru با گردآوری افراد حرفه‎ای و جوان که تجربه لازم را دارند، کمک شایانی به این مسئله کرده است. همیلتون و جرت با تکیه بر همکاری مشترک با کارآفرینانی نظیر REI، Zulily، Trupanion و همچنین کالج‎های هنر و دانشگاه‎های دولتی و غیرانتفاعی کار خودشون رو شروع کردند. آنها رزومه خود را نیز به این شکل ارائه دادند: همیلتون در سال ۲۰۰۰ پروژه Onvia را در مرحله IPO(ارائه در بازار بورس) به پایان رساند و سپس به عنوان مدیرعامل موسسه آموزشی غیرانتفاعی World Learninig و مدیر آموزش جهانی استراتژی و بازاریابی در شرکت مایکروسافت فعالیت کرد. جرت دوره MBA را در ‎هاروارد گذرانده است و هم اکنون مدیر آموزش Koru می‎باشد، همچنین به مدت ۷ سال به عنوان مدیر طرح‎های آموزش عالی در بنیاد بیل و ملیندا گیتس فعالیت داشته است.

معامله: هدف هر دوی آنها جمع‎آوری حداقل یک میلیون برای شروع طرح بود، آنها یک دوره ۱۸ ماهه برای این پروسه در نظر گرفته بودند. اما این پروژه از نظر سرمایه‎گذاران بسیار جذاب بود و کارها خیلی زودتر انجام پذیرفت و آنها توانستند طی مدت ۲ ماه ۴.۵ میلیون دلار سرمایه جمع کنند. به گفته همیلتون این روندی بود که کسی به موفقیت آن شک نداشت. گفتنی‎است که این روند به‎واسطه شرکت‎های سرمایه‎گذاری Battery Venture در ماساچوست و سیاتل انجام شد.

ماورون تنها درزمینه استارتاپ‎های مصرف گرایانه سرمایه‎گذاری می‎کرد. اون میگوید: “اگر شرکت نتواند برندهای مشتری‎پسند تولید کند و در ذهن عموم محبوب شود، آنوقت ما هم تمایلی نخواهیم داشت”. ماورون شریک اصلی کلیتون لویس، عضو هیئت مدیره Koru بود.

سرمایه‎گذاران اولیه عبارت بودند از: اندریسون هوروویتنر، شرکاء مالی Queens Bridge و یک هیئت ۱۰ نفره از فرشتگان سرمایه‎گذاری(Angel Investors). جرت گفت: ”در واقع، بیشتر سرمایه‎گذاران افرادی بودند که قبلا آنها را می‎شناختیم و به آنها اطمینان داشتیم. اینطور نبود که در خیابان به دنبال سرمایه‎گذار بگردیم”.

آنها در همه موارد موفق بودند، به‎طوریکه تقاضا برای برنامه‎های آموزشی Koru رفته رفته، بالاتر می‎رفت. از طرفی مشارکت‎ها نیز رشد داشت و ۲۰ مدرسه با بیش از ۴۰ کارمند اعلام آمادگی کردند. فاز اجرایی، ماه‎ها زودتر از آنچه همیلتون برآورد کرده بود تکمیل شد. سرمایه‎گذاران نیز بدون در نظر گرفتن خطرات سرمایه اجرایی، برای مرحله بعد سرمایه‎گذاری آستین بالا زدند.

راند A(مرحله اول سرمایه‎گذاری)

از اینجا به بعد بود که فشار اصلی به مجموعه وارد شد. Koru به ثبت آمار فارغ‎التحصیلان و شرکت‎های همکار که حس رضایت داشتند، توجه اندکی داشت. ازطرفی، روند به کمی‎اصلاح نیاز داشت، تا جایی که همیلتون اعتراف کرد که بهتر است یک طراح استخدام کنند.

Koru توانست در تعلیم صدها فارغ التحصیل موفق باشد. در این میان، حدود ۸۵ درصد آنها به‎واسطه شرکت‎های همکار Koru شغل‎های مرتبط با تحصیلات خود یافتند. در ضمن، تعداد زیادی این برنامه را به دوستانشان پیشنهاد کردند و این موضوع ۷۰ تا ۹۰ درصد به رشد در آمد این شرکت کمک کرد.

یکی از نکات برجسته Koru، توافق آن با شرکت‎های تراز اول مانند: LinkedIn، Yelp، Zillow و کالج‎های جورج تون، براون، و واسار بود. جالب است بدانید که، معاون مدیر این شرکت از طریق LinkedIn انتخاب شد.

معامله: Koru با چند شرکت در امر سرمایه‎گذاری، در زمینه تکنولوژی و آموزش وارد مذاکره شد. همیلتون و جرت با سرمایه‎گذاران اولیه خود هم‎اندیشی کردند تا به تولید مناسب و هدفمند دست یابند.

ماورون که بیش از ۳ میلیون دلار در این راند سرمایه‎ گذاشته بود، در دو استارتاپ دیگر در زمینه تکنولوژی و آموزش با نام‎های Capela Education و Course Hero سرمایه‎گذاری کرد. دومین سرمایه‎گذار بزرگ که هزینه ۲ میلیون دلاری را تامین نمود، City Light Capital در نیویورک بود. Battery Venture، First Round Capital و Trilogy Equity Parters در مجموع توانستند، ۸ میلیون دلار سرمایه تامین کنند.

بیشتر سرمایه‎گذاران افرادی بودند که حدود ۵ تا ۱۰ سال بنیان‎گذاران را می‎شناختند. ماورون، همیلتون را ازسال ۱۹۹۹ می‎شناخت، یعنی؛ زمانی که از او برای سمت مدیراجرایی در Onvia دعوت کرده بود. ماورون می‎گوید: “ما به طور دقیق سابقه کارآفرینان را زیرنظر می‎گیریم و روابط آن‎ها را بررسی می‎کنیم. ”

همیلتون انتظار دارد که درآمد و میزان مشتریان Koru در سال ۲۰۱۵ حدود ۵ تا ۱۰ درصد رشد داشته باشد. البته Koru قصد دارد پیش از آنکه در شهرهای دیگر آغاز به فعالیت کند، عملکرد خوبی در حوزه خود نشان دهد.

در این میان، شرکت به‎واسطه سرمایه‎های جمع شده، به ارتقاء سطح تکنولوژی و توسعه بازار پرداخت. Koru با بکارگیری ۲۰ کارمند تمام وقت کوشید تا مهندسی و تولید محصولات خود را بهتر کند. همیلتون راند دوم سرمایه‎گذاری را هم پیشنهاد داده است. اما همچنان این ایده را مطرح می‎کند که پیش از شروع باید هزینه‎های یک تا دو سال در دست باشد. از این رو است که یکی از وظایف خطیر کارآفرین افزایش سرمایه می‎باشد.
زمان‌سنج سرمایه ‌گذاری

اگرچه معامات با یکدیگر متفاوت هستند، اما به‎طور کلی این روند زمان‌بندی درهمه آنها صدق می‌کند.



سرمایه‌گذاری اولیه(بذری)

مراحل تامین سرمایه ۵۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون دلار برای یک کسب و کار به مدت ۶ تا ۱۸ ماه

مرحله اول: بیزینس پلن و حوزه عملکرد خود را مشخص کنید و آنرا برای ارائه اولیه آماده کنید(زمان مورد نیاز ۲ تا ۴ ماه)

مرحله دوم: فهرستی از فرشتگان سرمایه‌گذار(Angel Investor) تهیه کنید.(۲ هفته)

مرحله سوم: ایده خود را در جاهای مختلف مطرح کنید.(۶ تا ۸ هفته)

مرحله چهارم: جذب فرشتگان سرمایه‌گذاری و سرمایه‎گذاران مشتاق بر اساس ایده‎ بنیان‌گذاران(۶ تا ۸ هفته)

مرحله پنجم: سرمایه گذاران قراردادی را به شما می‌دهد که ۱۵ تا ۳۰ روز مهلت دارید آن را امضاء کنید.
راند اول سرمایه گذاری

مراحل سرمایه‌گذاری بیش از ۲۰ میلیون دلار برای کسب و کار طی مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه

مرحله ششم: وقتی کسب و کار شما در مدت حدود یکسال برای مشتریان مطلوب نبود، بیزینس پلن و حوزه عملکرد خود را تغییر دهید و مجددا آنرا آماده کنید برای ارائه دادن.(۲ تا ۴ هفته)

مرحله هفتم: فهرست سرمایه‌گذاران را به روزرسانی کنید تا برای راند بعدی سرمایه‌گذاری از آنها استفاده نمایید.(۲ هفته)

مرحله هشتم: پیش از آغاز مرحله بعدی سرمایه‌گذاری، حوزه عملکرد راند اول را با سرمایه‌گذاران قبلی مرور کنید و عکس العمل آنها را در نظر بگیرید.(۶ تا ۸ هفته)

مرحله نهم: ابتدا از تمایل مجدد سرمایه‌گذاران فعلی راند اول برای مرحله دوم مطمئن شوید، سپس سرمایه‌گذاران جدید را انتخاب کرده و با انرژی بیشتر با آنها مذاکره کنید.(۶ تا ۸ هفته)

مرحله دهم: ۱۲ تا ۱۸ ماه بعد، هدف مشخص می‌شود: یا کار را رها می‌کنید و یا برای سرمایه‌گذاری راند دوم آماده می‌شوید.