به گزارش افکارخبر، انتشار رشد اقتصادی سال 93 و جزئیات آن در 20 صفحه در حالی که فقط 87 روز از سال گذشته بود، کمی غافلگیر کننده بود.
رشد سه درصدی اقتصاد ایران در 93 و رشد 2.8 درصدی بدون احتساب نفت در این گزارش 20 صفحه‌ای ماحصل برآورد بانک مرکزی بود و اثر بیرونی آن تحقق وعده‌ای که دولت و بانک مرکزی از ابتدای فعالیت برای شفافیت اطلاع رسانی و ارائه آمار به مردم داده بودند.
اما اوضاع اقتصادی در سه ماهه اول سال به گونه دیگری رقم خورد، درآمدهای نفتی کاهش یافت، تنگنای مالی بانک‌ها شدیدتر شد، قدرت تسهیلات‌دهی کمتر شد و تقاضا تنزل کرد و همه اینها منجر به حرکت نرخ رشد به سمت اعداد منفی شد.
این بار محاسبه‌ها نتیجه‌ای دیگری داد و (براساس شنیده‌ها) نرخ رشد اقتصادی سه ماهه اول در رقمی کمتر از صفر _ نرخ رشد منفی_ قرار گرفت.
همین شد که دوباره ترفند عدم اعلام نرخ رشد، به پیشنهاد مشاوران رئیس جمهور در پیش گرفته شد تا انتشار به موقع آمار که مسئولان به عنوان دستاورد مدیریتی دولت یازدهم از آن یاد می‌کردند، از دست برود.
اما مسئولان مدام مورد سوال قرار می‌گرفتند که چرا نرخ رشد اعلام نمی‌شود؟ چرا گزارشی از نرخ رشد منتشر نمی‌شود؟ همین شد که مرکز آمار به کمک آمد و گزارشی از نرخ رشد اقتصادی که نظیر آن تاکنون در تاریخ آمار‌دهی کشور و حتی بسیاری از کشورها سابقه نداشته را منتشر کرد.
گزارشی «سه خط و یک جدولی» که رقم رشد بخش نفت و تولید ناخالص داخلی هم در آن وجود نداشت.
اگر این گزارش را با گزارش 20 صفحه‌ای بانک مرکزی از رشد اقتصادی سال 93 مقایسه کنیم، به غیرعلمی و غیر قابل استناد بودن آن می‌رسیم، چنانکه گویی مسئولان مرکز آمار به ناچار و ناگزیر اقدام به انتشار کرده باشند. این گزارش ناقص بدون اعلام اعداد و ارقام رشد در بخش‌های مختلف رشد یک درصدی را برای فصل بهار اعلام می‌کرد.
با نزدیک شدن به روزهای پایانی آذر ماه، محاسبات بانک مرکزی برای وضعیت اقتصاد ایران در شش ماه اول امسال به اتمام می‌رسد. حال که عدم انتشار گزارش رشد اقتصادی سه ماهه اول نتیجه‌ای جز خلف وعده دولت و کاهش سطح اطمینان به آمار‌ها نداشت، عدم برخورد سلبی با گزارش رشد اقتصادی شش ماهه اول انتظار منطقی از مسئولان کشور است.
کم نیستند کشورهایی که با کاهش شدید رشد و حتی رشد منفی اقتصاد مواجه شدند اما هیچگاه رویکرد بایکوت را در پیش نگرفتند. حال باید منتظر ماند و دید دولت حسن روحانی در رکود سنگینی که بر اقتصادی حاکم است و ناگزیر به ارائه بسته سیاستی برای خروج از آن شده، حاضر است آمار رشد 6 ماهه را که آنهم انتطار نمی رود مثبت باشد، اعلام کند؟
