به نقل از "دانشجونیوز" ، هفته گذشته بود که وزیر بهداشت و درمان دولت یازدهم در مصاحبه ای با رادیو ایران با نادیده گرفتن خدمات پزشکی در دولت های گذشته، گفت: موقعی که ما آمدیم مردم کف زمین زایمان می‌کردند و شرایط بهداشتی و درمانی در برخی از بیمارستان‌های بسیار بد بود و ما از دولت تشکر می‌کنیم که با بودجه و هزینه‌هایی که در این حوزه انجام داد امروز می‌توانیم سرمان را بلند کنیم.
این گفته های هاشمی چند روزی فضای سلامت کشور را به حاشیه کشانید تا جایی که کارشناسان موافق و مخالف حوزه سلامت را وادار به واکنش کرد.
از همین رو پایگاه خبری تحلیلی دانشجونیوز گزارشی را از وضعیت بحرانی یکی از بیماران استان بوشهر به نقل از همسر وی تهیه کرده است که در ادامه می خوانید.
در تاریخ 28/3/95 ساعت 3 بامداد در حالی که بنده در شیفت شب کار بودم، همسرم که باردار بوده با من تماس گرفت و با لحنی آشفته گفت که حالش بد شده است.
با اطلاع از این خبر با عجله به سمت خانه حرکت کردم و به اتفاق همسرم که به علت پاره گی کیسه آب اطراف نوزاد، مجبور بود در هشت ماهگی عمل کند، به طرف بیمارستان تامین اجتماعی بوشهر راهی شدیم.
در بین راه برای تسریع در کار با یکی از پرسنل بیمارستان سلمان فارسی بوشهر تماس گرفتم و موضوع را با وی در میان گذاشتم اما وی گفت که بیمارستان، تخت NIC برای کودکان نارس خالی ندارد و باید به بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر مراجعه کنید.
با شنیدن این حرف، در حالی که همسرم به شدت درد می کشید، به سمت بیمارستان شهدای خلیج فارس حرکت کردیم.
با وارد شدن به بخش زایمان اورژانس، پرستارانی که حاضر بودند گفتند که به علت کمبود تخت NIC امکان بستری مادر و بچه وجود ندارد و باید هر چه زودتر به سوی شیراز حرکت کنید.
در همین حین از پرستاران حاضر در اورژانس سوال کردم که برای مادر و بچه اتفاقی نمی افتد که در پاسخ گفتند تا 6 ساعت دیگر مشکلی پیش نمی آید و اگر اینجا بماند قطعا می میرد!
با شنیدن این صحبت ها بدون معطلی و بدون اینکه حتی آمبولانسی برای سلامت مادر و بچه جهت اعزام قرار دهند، به سمت شیراز حرکت کردیم.
در بین راه به واسطه یکی از بستگان نزدیک در شیراز با چند بیمارستان این شهر تماس گرفتیم که در جواب گفتند " بوشهر حق ندارد بدون هماهنگی بیماری را به شیراز بفرستد!
تنها کمکی که به ما کردند، این بود که گفتند با سامانه 1819 تماس بگیرید تا بیمارستان هایی را که برای بستری شدن جا دارند را به شما معرفی کند.
هر لحظه درد همسرم بیشتر از پیش می شد و بی تابی ها و استرس خودم نیز بیشتر می شد اما نمی توانستم کاری کنم.
در نهایت با تماسی که با این سامانه داشتم، پزشکی که پشت خط بود گفت" با توجه به شرایط، مادر را هر چه زودتر به نزدیک ترین بیمارستان اطراف خود برسانید تا وضعیت سلامت وی و بچه مورد بررسی قرار گیرد."
بیمارستان ولی عصر(عج) کازرون نزدیک ترین جایی بود که توانستم همسرم را به آنجا برسانم اما بعد از چک شدن و وخامت حال مادر و بچه توسط پرسنل مجبور شدیم آنها را همان جا بستری کنیم تا اقدامات لازم انجام گیرد.
در همین حین برای برگرداندن سلامت مادر و فرزند 6 آمپول که هرکدام مبلغ یک و نیم میلیون تومان قیمت داشت، به آنها تزریق شد و در نهایت بحمدلله علی رغم اینکه بچه نارس بود ولی هر دو سالم ماندند.
پرسنل بیمارستان ولی عصر کازرون با تعجب از ما سوال می کردند که با چه جراتی و با این شرایط بحرانی، اقدام به انتقال مادر جهت عمل کردید و اگر دیر می شد جان مادر و کودک در خطر بود و چه بسا نوزاد از دنیا می رفت!
آنها اعتقاد داشتند که باید از طریق دانشگاه علوم پزشکی شیراز از این اقدام بوشهری ها شکایت شود، چرا که این اتفاق برای اولین بار نبود که رخ می دهد.
با گذشت پنج روز از این اتفاق، با تنظیم شکایت نامه ای به معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، خواستار رسیدگی به این موضوع شدم که تا به این لحظه پاسخی را دریافت نکرده ام و این طور که معلوم است آقای معاون کارهای مهمتر دارند.
حال این سوال بوجود می آید که اگر بیمارستان، دستگاه مورد نظر را جهت بستری بیمار در اختیار نداشته باشد و یا اینکه کسی وسیله و پولی برای انتقال بیمارش به بیمارستان های بیرون از استان را نداشته باشد، باید منتظر جان دادن و از بین رفتن عزیزانش باشد؟!
چرا بیمارستان های استان بوشهر با وجود برخورداری از بیشترین ذخایر نفتی و گازی کشور و تعریف و تمجیدهای آقای وزیر و همچنین سیاه نمایی وی از وضعیت بهداشت در دولت های گذشته با کمبود حداقل ترین دستگاه های اولیه جهت بستری بیمار روبرو هستند و از کمترین امکانات رفاهی جهت بستری بیمار محروم هستند؟!
این اتفاق از جمله اتفاقاتی است که روزانه ده ها تن از مردم با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند ولی برخی ها پاسخگوی مشکلات به حق این مردم نیستند و صرفا جهت رفع تکلیف، مردم را به هم پاس می دهند و با جان مردم بازی می کنند.
