« خالد عمر یوسف» ، وزیر امور کابینه سودان ، روز جمعه اعلام کرد که عربستان سعودی وعده داد که 3 میلیارد دلار در یک صندوق مشترک برای سرمایه گذاری در سودان سرمایه گذاری و طرف‌های دیگر را نیز به مشارکت در این امر تشویق می‌کند.
عربستان در اوایل این هفته به سودان وعده کمک 1.5 میلیارد دلاری داد.
یوسف اظهار داشت که تعهدات «محمد بن سلمان » ولیعهد سعودی ، هنگام سفر «عبدالله حمدوک» ، نخست وزیر سودان و سایر مقامات ارشد به عربستان سعودی در هفته گذشته به منظور تقویت همکاری ، در زمانی صورت گرفته که مقامات انتقالی سودان با یک بحران طولانی مدت اقتصادی روبرو شده‌اند.
خالد عمر یوسف اعلام کرد که سودان بعد از سرنگونی «عمر بشیر» رئیس جمهور سابق سودان 300 میلیون دلار از عربستان درخواست کمک کرد. عربستان سعودی و امارات متحده عربی سال 2019 اعلام کردند؛ به سودان سه میلیارد دلار کمک مالی ارائه می‌کنند.
برخی مشکلات از نوع سیاسی رخ داده که باعث عدم دریافت این مبلغ شده و تنها سپرده‌ای به مبلغ 500 میلیون دلار به سودان پرداخت شد.
مقامات سودانی قبلاً اعلام کردند که 750 میلیون دلار از این کمک‌ها قبلاً رسیده که 500 میلیون دلار آن در بانک مرکزی سپرده شده و مبلغ باقی مانده به صورت کمک‌های غذایی و دارویی و فرآورده‌های نفتی تحویل سودان داده می‌شود. با این حال عربستان به وعده خود عمل نکرد.
نخست وزیر سودان و ولیعهد عربستان در هفته گذشته درباره روابط دو جانبه، تقویت همکاری دو کشور در زمینه‌های توسعه و سرمایه گذاری و امنیت دریای سرخ گفت‌وگو کردند. حمدوک و بن سلمان در دیدار خود، ضمن تاکید بر عمق روابط میان ملت‌های برادر سودان و عربستان و پیوندهای تاریخی و جغرافیایی عمیق میان آنها، تاکید کردند که این مسئله ایجاب می‌کند رهبران دو کشور به تقویت همکاری دو جانبه در راستای منافع راهبردی خود در زمینه‌های مختلف توسعه و سرمایه گذاری و همچنین در رابطه با امنیت دریای سرخ بپردازند.
شاید کمک‌های به اصطلاح بشر دوستانه عربستان به کشورهای فقیر عربی از جمله سودان و یمن باعث شود تا عوام به اشتباه فکر کنند که ریاض به دنبال کمک رسانی به این کشورها به بهانه‌های مختلف است اما پشت پرده این کمک‌ها، سیاستی نهفته که تنها از دربار پادشاهی سعودی بر می‌آید.
اقدامات عربستان برای مدیون کردن کشورهای فقیر عربی به ویژه کشورهای آفریقایی بر هیچ کسی پوشیده نیست. عربستان از رهگذر درآمدهای نفتی سرشار خود همواره و در طول تاریخ تلاش کرده تا با دادن کمک‌های بلا عوض و یا وام‌های دراز مدت به کشورهای فقیر عربی، مقامات این کشورها را مدیون خود کرده تا در مواقع لزوم از آنها برای تحقق اهداف سیاسی خود در منطقه سوء استفاده کند.
