به گزارش افکار نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز،بانكيمون همچنين بر اين نكته تاكيد كرده است كه القاعده مشكلات بسيار خطرناكي براي منطقه به وجود آورده است. اظهارات بانكيمون بهعنوان دبير كل سازمان ملل كه در بحران سوريه بيشتر در جبهه غربي - عربي ضدسوري به ايفاي نقش پرداخته هم قابل تامل است و هم نكات جالب توجهي را به ذهن متبادر ميسازد.

اینک چند ماهی می‌گذرد که رهبر القاعده طی فتوایی از تمامی طرفداران خود در سایر کشورهای عربی خواسته که به سوریه بروند و با حکومت بشار اسد به مقابله برخیزند. بان‌کی‌مون بعد از این مدت زمانی قابل توجه، عملیات‌های صورت گرفته را به القاعده منتسب می‌کند جای سوال دارد و در عین حال این نکته مهم را نشان می‌دهد که دولت سوریه به معنای واقعی وارد یک جنگ غیررسمی با القاعده و حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آن شده است.

همچنین باید گفت که سخنان بان‌کی‌مون در حالی مطرح می‌شود که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران هشدار داده بودند که راه رسیدن به دموکراسی در سوریه نه جنگ و خونریزی و حمایت از گروه‌های مسلح بلکه دل بستن به اصلاحات بنیادین و رعایت بازی دموکراسی پای صندوق رای است. نکته دیگر که باید در زمینه بحران سوریه مورد توجه قرار داد افزایش اختلافات و نزاع‌های درون گروهی میان مخالفین دولت سوریه، است.


اخیرا برهان غلیون رهبر اصلی مخالفان خارج نشین سوریه برای کناره‌گیری اعلام آماده‌گیری کرده است. وی اعلام کرده که به‌دلیل انتقادات شدیدی که علیه وی شکل گرفته، آماده کناره‌گیری از رهبری مخالفین است. اما مخالفین وی او را فردی انحصارطلب و مستبد می‌خوانند که تنها به دنبال پست و مقام است.


این مسئله تا حدی جدی شده است که توجه روزنامه گاردین را نیز به خود جلب کرده است و این روزنامه طی مقاله‌ای اختلافات در شورای ملی سوریه را مورد بررسی قرار داده است. به گفته گاردین ۱۵ ماه پس از شروع ناآرامی‌ها در سوریه، مخالفین هنوز نتوانسته‌اند اختلافات داخلی و رقابت بر سر قدرتی را که در میان آن‌ها وجود دارد، حل کنند.

گاردین همچنین به این نکته اشاره می‌کند که، این گروه‌ها همچنان از تبعات عقب‌نشینی که شورشیان چند ماه قبل مجبور به آن شدند و طی آن نقاط کلیدی نظیر ادلبب و باب‌عمر را از دست دادند، «گیج می‌خورند». کنار هم نهادن این دو موضوع یعنی اعتراف بان‌کی‌مون به تحرکات القاعده در سوریه و از طرفی تشدید اختلافات در مخالفین بشار اسد این امر را نشان می‌دهد که می‌توان اینک به عبور سوریه از بحران جاری «خوشبین» بود.

اين امر در حالي رخ ميدهد كه فرانسه به عنوان يكي از بازيگران بينالمللي موثر در بحران سوريه، از وجود ساركوزي بيبهره مانده و هنوز اولاند سياست خود در زمينه سوريه را بيان نداشته است. اوباما نيز كمكم درگير كمپين انتخاباتي خود ميشود و لذا فضاي تنفسي براي اسد مهيا ميشود.