۲۰ یا حتی ۱۰ سال پیش، غرب همچنان با آمیزه‌ای از ساده لوحی و شگفتی به چین می‌نگریست. رشد چین که در آن زمان به عنوان غول آسیایی می‌شناختیم، اکنون به فرصتی تجاری برای جامعه چین و کارخانه جهان در برون‌سپاری اقتصادی تبدیل شده است. در این میان، واشنگتن همه تلاش‌های اقتصادی و نظامی خود را برای مهار پکن به کار بسته و اتحادیه اروپا بی آنکه بداند کدام استراتژی را باید در رویارویی با چین به خدمت بگیرد، به دنبال تغییر راهبردی برآمده است.
اعلام خبر توافق آمریکا ، بریتانیا و استرالیا بر سر یک پیمان دفاعی، فراتر از اینکه تا حدی دست واشنگتن برای مقابله با چین در منطقه هند و اقیانوس آرام را بازتر می‌کند، به ویژه برای اروپایی‌ها غافلگیر کننده بود.
«ایسیدره آمبروس» روزنامه‌نگار اسپانیایی (خبرنگار سابق نشریه لا وانگواردیا در پکن و هنگ‌کنگ) و تحلیلگر تارنمای تحقیقاتی «پولیتیکا اکستریور» در مصاحبه‌ای با نشریه ال کنفیدنسیال در بیان تحولات اروپا و چین در سال‌های اخیر گفت: اروپا خود را یک غول تجاری، یک کوتوله سیاسی و یک لیلیپوتی در حوزه دفاعی می‌شناخت اما اکنون اروپا یک قدم به عقب باز گشته و چین گام بزرگی به لحاظ تجاری برداشته و آمریکا را در حوزه فناوری غافلگیر کرده است.
وی افزود: ما به چین توجه نکردیم، چنان‌که جوسپ بورل (مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا) گفت «وقتی کرونا شیوع یافت ما متوجه شدیم که اروپا حتی یک گرم پاراستامول (مُسکن تب‌بُر) تولید نمی‌کند و باید برویم آن را از چین بخریم.
بی‌توجهی هیات‌های چینی به بروکسل
این کارشناس اسپانیایی با اشاره به ضعف اتحادیه اروپا در تقویت روابط با چین می‌گوید: ما ۲۰ سال را صرف تماشای رشد چین و روند انتقال صنایع اروپایی و آمریکایی به این کشور کردیم، با این حال چین در صدد مشارکت تکنولوژیکی و روابط دو جانبه با دیگر کشورها برآمد و آنگلا مرکل به منظور تقویت روابط تجاری، سالی دو بار راهی پکن و دیگر شهرهای این کشور شد اما نکته حائز اهمیت اینکه هیات‌های چینی در سفر به اروپا، در برلین و لندن و پاریس توقف می‌کنند و از بروکسل حتی عبور نمی‌کنند.
آمبروس در تحلیل پیمان آکوس میان انگلیس، آمریکا و استرالیا و توضیح تغییر مسیر اتحادیه اروپا از آمریکا در قبال چین گفت: اتحاد آکوس دقیقا همان روزی اعلام شد که جوسپ بول استراتژی جدیدی در قبال هند و اقیانوسیه ارائه کرد. آکوس یک سیلی محکم برای اتحادیه اروپا است. طرف‌های توافق این پیمان حتی در حد یک هشدار و یا مجالی کوتاه برای کنار آمدن با این مساله به اروپایی‌ها فرصت ندادند. این رفتار هر چند ترامپیسم نیست اما مترادف آن است و نحوه عملکرد بایدن می‌تواند به تایید ترامپ برسد.
آکوس؛ اتحادی ضد چینی اما به نفع چین
این روزنامه‌نگار اسپانیایی می‌افزاید: آمریکا در نبردی در حوزه تجاری، فناوری، امنیت سایبری و ... قرار گرفته و من به جرات می‌توانم بگویم که چین در دراز مدت برنده این بازی است چرا که چین در منطقه قدرت است و شریک تجاری اصلی اکثریت کشورهای منطقه محسوب می‌شود.
وی اظهار کرد: مشکل امضا کنندگان پیمان آکوس فاصله است. آمریکا همزمان با دوری مسافت، استراتژی مشخصی در سواحل غربی اقیانوس آرام ندارد. واشنگتن به عنوان شریک بزرگ متحدان آسیایی خود، حتی نتوانسته است روابط خود را با کره، ژاپن، ویتنام یا کشورهای جنوب شرقی مستحکم کند. انگلیس نیز در فاصله هزاران کیلومتری قرار دارد و از استرالیا تا پکن حدود ۱۱ ساعت فاصله است.
نتیجه اینکه، آکوس نشان دهنده ضعف غرب بوده و تنها طرفی که از آن نفع می‌برد، چین است.
اسکات موریسون نخست وزیر استرالیا به همراه بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس و جو بایدن رییس جمهوری ایالات متحده به تازگی مشارکت جدید امنیتی نظامی سه جانبه اوکوس را اعلام کردند که از منافع مشترک طرفین در منطقه هند و اقیانوس آرام محافظت می کند.
بر اساس مشارکت جدید، بریتانیا و ایالات متحده متعهد شدند که نیروی دریایی استرالیا را به فناوری زیردریایی های هسته ای مجهز کنند. استرالیا با پیوستن به همکاری نظامی با آمریکا و انگلیس، قرارداد ۶۶ میلیارد دلاری خود با فرانسه را به نفع پیمان آکوس کنار گذاشت و این باعث خشم پاریس شد، که طبق این قرارداد قرار بود ۱۲ زیردریایی معمولی به استرالیا عرضه کند.
