برتری هوایی وضعیتی نظامی است که در آن نیروی هوایی ارتش یک کشور از آزادی عمل بیشتری در انجام ماموریت‌های خود در برابر دشمن برخوردار است و علاوه بر آن مانع استفاده موثر دشمن از حریم هوایی این کشور می‌شود. بسیاری از کارشناسان و نظریه‌پردازان امور نظامی معتقدند که دستیابی به برتری هوایی پیش نیاز پیروزی در هر جنگی است. این واقعیتی است که از زمان جنگ جهانی دوم ثابت شده و هیچ کشوری نتوانسته در برابر کشور دیگری که برتری هوایی را در اختیار دارد مقاومت کند.
برهمین اساس صهیونیست‌ها از زمان تشکیل رژیم جعلی خود در سال 1948 بر تجهیز نیروی هوایی ارتش این رژیم متمرکز بوده‌اند و عمده تلاش‌های رژیم اشغالگر در زمینه تجهیز نظامی مربوط به تکاپو برای دستیابی به برتری هوایی بوده است. در سایه حمایت‌هایی که آمریکا از ارتش رژیم صهیونیستی به عمل آورد و اتفاقاتی که در منطقه عربی و در سطح درگیری فلسطینیان و صهیونیست‌ها بعد از اشغال فلسطین افتاد، این رژیم تصور می‌کرد که به یک برتری مطلق هوایی دست یافته است. اما با ظهور گروه‌های مقاومت در منطقه از جمله حزب الله لبنان همه معادلات صهیونیست‌ها به هم ریخت و آنها نتوانستند به هیچ دستاورد راهبردی و تاکتیکی در برابر مقاومت دست پیدا کنند.
در شرایطی که رژیم صهیونیستی دوبار برای اشغال لبنان خیز برداشت و تصور می‌کرد که با قدرت نیروی هوایی خود می‌تواند این کشور را شکست دهد، اما متوجه شد که قدرت مقابله با موشک‌های حزب الله را ندارد و این اتفاقی بود که دو بار در سال 2000 و 2006 افتاد. بنابراین رژیم اشغالگر صهیونیستی بعد از پایان جنگ جولای سال 2006 متوجه شد که حزب الله علاوه بر پیشرفت در زمینه تقویت زرادخانه موشکی خود از سامانه‌های پدافند هوایی پیشرفته‌ای برخوردار است که به راحتی می‌توانند پهپادها و موشک‌های اسرائیل را رهگیری کنند.
البته کارشناسان و محافل صهیونیست اعتراف می‌کنند اسرائیل هنوز نتوانسته اطلاعات دقیقی درباره قدرت موشکی و به‌طورکلی یگان هوایی حزب الله به دست بیاورد و به همین دلیل ممکن است در آینده غافلگیری‌های بیشتری در این زمینه برای تل‌آویو در راه باشد. این چیزی است که سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود درباره افزایش قدرت موشکی حزب‌الله و پروژه موشک‌های نقطه‌زن مقاومت به آن اشاره کرد؛ جایی که قدرت یگان هوایی حزب الله تنها محدود به موشک‌ها نیست و پهپادها نیز به طور رسمی وارد معادله هوایی مقاومت لبنان شده‌اند.
در همین چارچوب سرویس‌های اطلاعاتی و رسانه‌های رژیم صهیونیستی از دو دهه گذشته همواره در تلاش بوده‌اند تا بفهمند که حزب الله در سطح یگان هوایی چه قابلیت‌هایی دارد. رسانه‌های صهیونیستی به کمک مطبوعات خارجی چندین بار اقدام به انتشار مقالاتی در رابطه با قابلیت‌های نظامی حزب‌الله به ویژه یگان هوایی آن کرده‌اند.
بخشی از اطلاعاتی که محافل و رسانه‌های صهیونیستی درباره توان یگان هوایی حزب الله به دست آورده‌اند به طور خلاصه به شکل زیر است:
توپ‌های ضدهوایی
- AZP S-60: گلوله‌های 57 میلی‌متری آن می‌توانند اهداف هوایی را در ارتفاع 6000 متری و 4000 متری (در صورت مجهز بودن به هدایت راداری) رهگیری کنند.
- زسو 23-4 معروف به «شیلکا»: این سیستم از یک توپ مسلسل چهارلول 23 میلی‌متری و یک رادار تشکیل می‌شود که بر روی یک شاسی زرهی سوار شده که از تانک سبک پی‌تی-76 اقتباس شده است. قابلیت دید در شب را با استفاده از سیستم‌های مادون قرمز مثبت دارد. می تواند اهداف را در حداکثر ارتفاع 1500 متری، در برد 2500 متری و با آتش سنگین رهگیری کند.
موشک‌های شانه پرتاب
-سام یا استرلا2 (ساخت روسیه): یک سیستم موشکی زمین به هوای ارتفاع کم، دوش‌پرتاب و قابل حمل توسط نفر با سیستم هدایت گرمایاب است.
-سام 14 (ساخت روسیه): یک سیستم موشکی که تا حد زیادی به استرلا2 متکی است، اما با مشخصات پیشرفته‌تر، به طوری که می تواند هواپیماها را در برد 4500 متر، در ارتفاعات 1800 متری تا حداکثر 3000 متر هدف قرار دهد.
- سام 16 معروف به ایگلا (ساخت روسیه): ایگلا مدل ارتقایافته خانواده موشک‌های دفاع هوایی دوش‌پرتاب روسی سام-7 و سام-14 است. ایگلا از کلاهک انفجاری دو کیلوگرمی با فیوز مجاورتی و تماسی سام-14 استفاده می‌کند اما طرح کلی موشک کاملاً جدید است و برد و سرعت آن به میزان چشمگیری افزایش یافته است. یک جستجوگر جدید و بهبودهای آئرودینامیکی بر روی آن باعث شده تا محدوده تأثیرگذاری موشک افزایش یافته و سرعت بالای آن باعث می‌شود تا توانایی اصابت به اهداف سریعتری را داشته باشد. حداکثر برد ایگلا 5200 متر و سقف اوج‌گیری آن تا ارتفاع 3500 متری است.
- QW (ساخت چین): یک سیستم موشکی با هدایت مادون قرمز علیه اهداف هوایی در برد 5 کیلومتر و حداکثر ارتفاع 4 کیلومتر است.
سامانه‌های ثابت و قابل حمل
سامانه سام 8:
-این سامانه موشک‌های زمین به هوا را به سمت اهداف کوتاه و ارتفاع کم شلیک می‌کند.
-اولین سامانه پدافند هوایی قابل حمل است که با رادار در یک وسیله نقلیه ادغام شده است.
-این سامانه می‌تواند در عرض پنج دقیقه به اجرای وظایف پاسخ دهد و برای پرتاب آماده شود و قادر به حرکت در خشکی و آب است.
-سرعت موشک‌های آن 1020 متر بر ثانیه است که تقریباً 3 ماخ محسوب می‌شود.
-می‌تواند اهداف را در برد حداکثر 15 کیلومتر و ارتفاع 12 کیلومتر کنترل کند.
- موشک‌های آن توانایی زیادی در دفع حملات پارازیت الکترونیکی دارند.
سامانه سام17 (ساخت روسیه)
-نام اصلی این سامانه «Buk-M2A» است، در حالی که ناتو آن را «SA-17 Grizzly» می نامد.
_ این سامانه موشک زمین به هوای میان برد را از 3 کیلومتر تا 45 کیلومتر پرتاب می‌کند و دقت اصابت آن بین 90 تا 95 درصد است و سامانه‌ای مجهز به رادار است که می‌تواند با راندمان بالا اهداف را رهگیری و با 6 هدف به طور همزمان مقابله کند.
-گفته می‌شود در برخی آزمایش‌ها ثابت شده که این سامانه می تواند با 24 هدف به طور همزمان مقابله کند.
-این سامانه در سرنگونی بالگردها، هواپیماهای جنگی، موشک‌های بالستیک و موشک‌های هوایی با ارتفاع هدف از 15 متر تا 25 هزار متر (25 کیلومتر) مؤثر است و می‌تواند در فاصله 12 ثانیه پاسخ دهد.
-این سامانه همچنین می‌تواند علیه اهداف زمینی مانند وسایل نقلیه سنگین و یا حتی علیه اهداف دریایی مانند ناوچه‌ها و کشتی‌های جنگی مورد استفاده قرار گیرد.
-ویژگی این سامانه این است که بر روی یک مکانیسم متحرک عمل می‌کند که به آن امکانات زیادی برای مانور و ازدحام در یک نقطه جغرافیایی می‌دهد.
-طول موشک‌های این سامانه حدود 6 متر و سرعت پرتاب آن 1230 متر بر ثانیه است که تقریباً 3.5 ماخ است و مدل‌های مدرن آن قدرت تخریب بسیار بالایی دارند.
سامانه مرصاد 16
-این سامانه از 3 باتری موشک و 2 و 3 رادار تشکیل شده است و در سال 2018 وارد خدمت شد.
-برد تشخیص هدف: 150 کیلومتر.
برد درگیری: 45 کیلومتر.
سامانه سام 22
این سامانه یکی از سامانه‌های پدافند هوایی است که در انجام مأموریت‌ها بسیار کارآمد و شایسته بوده است، به‌ویژه در سوریه که دائماً با حملات هوایی اسرائیل مقابله می‌کند.
-یکی از مهمترین ویژگی‌های آن این است که هدف هوایی را در دو مرحله منهدم یا رهگیری می‌کند.
-حداکثر ارتفاع: 15 کیلومتر.
-حداکثر برد: 18 کیلومتر.
محدوده سرعت این موشک بین 780 متر بر ثانیه (3/2 ماخ) تا 1300 متر بر ثانیه (8/3 ماخ) است.
