موج اعتراض دانشجویان آمریکا به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه ، از دانشگاه کلمبیا در نیویورک آغاز شد. از همان ابتدای شکل‌گیری اعتراضات، پلیس آمریکا به‌طور مستقیم وارد دانشگاه شد و با برخوردهای خشونت‌آمیز، دانشجویان را دستگیر کرد.
در پی اعتراض مسالمت‌آمیز دانشجویان کلمبیا، رئیس این دانشگاه از پلیس نیویورک تقاضا کرد تا وارد دانشگاه شود و دانشجویان معترض را جارو کند.بعد از این درخواست، 108 نفر از دانشجویان دستگیر و باقی آنها سرکوب شدند.
پس از این اتفاق، موج اعتراض دانشجویان به سایر دانشگاه‌ها نیز گسترش یافت. تعداد زیادی از دانشگاه‌های آمریکا ازجمله ییل، نیویورک، واشنگتن، بوستون، تگزاس، مینه‌سوتا، ویتمن و اموری شاهد اعتراضات دانشجویی هستند. در واکنش به گسترش اعتراضات، پلیس نیز به دانشگاه‌ها وارد شد و دانشجویان را دستگیر کرد. به گزارش بی‌بی‌سی، صدها نفر از دانشجویان معترض به جنگ غزه، بازداشت شدند و اعتراض دانشجویان به یک جنبش سراسری تبدیل شده است.
یکی از اقدامات پلیس آمریکا که واکنش‌های متعددی را در سطح جهانی به خود جلب کرد، دستگیری رئیس دپارتمان فلسفه دانشگاه اموری (Emory) بود. پلیس آمریکا یکی دیگر از اساتید دانشگاه را درحالی‌که می‌گفت من یک پروفسور هستم، به زمین کوبید.
با وجود آنکه اعتراض دانشجویان مسالمت‌آمیز است و طبق قانون اساسی ایالات‌متحده، دولت از آزادی بیان و تجمعات حمایت می‌کند؛ اما پلیس آمریکا به راحتی وارد دانشگاه می‌شود و دانشجویان معترض را دستگیر می‌کند. در این اقدام، چند نکته به چشم می‌خورد: 1. در آمریکا اصل آزادی تجمعات و آزادی بیان رعایت نمی‌شود. 2. پلیس آمریکا می‌تواند با تجمعات حتی تجمعات مسالمت‌آمیز برخورد خشونت‌آمیز داشته باشد. 3. کسی نمی‌گوید دانشجو و استاد مجرم نیست. 4. پلیس حق ورود به دانشگاه و دستگیری دانشجویان را دارد.
اما در ایران حتی با دانشجویی که دست به اغتشاش و تخریب می‌زند و علیه امنیت ملی اقدام می‌کند، چنین برخوردهایی نمی‌شود. از طرفی دیگر، ورود پلیس به دانشگاه در ایران ممنوع است. این ممنوعیت در سال 1379، در دوره ششم مجلس(مجلس اصلاح‌طلبان) تصویب گردید. مجلس ششم به ریاست مهدی کروبی و با حضور چهره‌هایی همچون بهزاد نبوی، علی شکوری‌راد و محمدرضا خاتمی شکل گرفت.
احمد بورقانی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس ششم و از نمایندگان تحصن کننده علیه شورای نگهبان در خصوص قانون ممنوعیت پلیس به دانشگاه‌ها گفته بود: «ورود نیروهای مسلح به دانشگاه‌ها، حساسیت بر‌انگیز بوده، موجب صف‌آرایی دانشجویان در مقابل آنها می‌شود. حتی اگر مسائل مطرح شده در دانشگاه مخالف دیدگاه حکومت باشد، نباید از اجبار فیزیکی در مقابل آن استفاده کرد.»
محمدرضا خباز، چهره سیاسی اصلاح طلب و نماینده مجلس ششم در حمایت از این طرح گفت: «این طرح برای جلوگیری از تنش در فضای آموزشی و ایجاد احساس آرامش در محیط آموزشی و حفظ حرمت دانشگاه به عنوان مکان مقدس تدوین شده است.»میثم سعیدی، یکی دیگر از نمایندگان موافق طرح اظهار داشت: «حضور نیروهای نظامی در دانشگاه می‌تواند عامل تنش باشد.» اما این نمایندگان اصلاح‌طلب اشاره نکردند که ورود نیروی انتظامی در پی یک واقعه تنش‌زا رخ می‌دهد و این ورود منجر به خاتمه تنش خواهد شد. به عبارتی دیگر، اصلاح‌طلبان جای عامل ایجاد تنش و عامل حذف تنش را جابجا کردند.قانون ممنوعیت ورود نیروی انتظامی به دانشگاه، به نوعی برای قشری از مردم تحت عنوان دانشجو، یک مصونیت ایجاد می‌کند؛ به این‌گونه که اگر در محیط دانشگاه جرمی مرتکب شوند و حتی دست به آشوبگری بزنند، بازهم نیروی انتظامی نتواند با آنها مقابله کند.
