به نقل از شفقنا اکونومیست نوشت: داده‌های ماهواره‌ای برنامه ناسا که در ابتدا برای نظارت بر آتش‌سوزی‌های جنگلی طراحی شده بود، حکایت از این می‌کند که در حال حاضر آتش‌سوزی سنگین در سراسر رودخانه دنیپر در منطقه خرسون ادامه دارد- که البته بخش عمده‌ای از این آتش‌سوزی‌ها ناشی از حملات پهپادهای روسی به زمین‌های کشاورزی است، نه تلاش‌های جدی روس‌ها برای پیشروی.
هم‌زمان؛ در شمال اوکراین یک نیروی ۵۰ هزار نفری روسیه در حال حمله به شهر سومی است. جبهه‌ای که با این که اوکراین در آن از نظر تعداد نفرات آشکارا ضعیف‌تر است، اما به گفته مقامات به شدت در حال مقاومت است. در شمال شرقی نیز روسیه در حال پیشروی به سمت بورووا و سیورسک است- که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران آن‌ها را آخرین دژهای باقی‌مانده اوکراین در دونباس می‌دانند.
تلاش اصلی روسیه با این حال در جنوب است. ارتش روسیه این روزها با تمام قدرت در حال کوبیدن پوکروفسک و کوستیانتینویکا- دو قطب مهم لجستیکی اوکراین- است. مناطقی که سرنوشتشان را به احتمال زیاد پاسخ این پرسش رقم خواهد زد- که آیا اوکراینی‌ها خواهند توانست این مناطق را حفظ کنند یا نه.
با این حال بنا به گزارش‌های مختلف افسران اسیر روسی به اوکراینی‌ها می‌گویند که به آن‌ها گفته شده که حمله تابستانی امسال به احتمال زیاد «آخرین فشار» خواهد بود- و باید این فشار جنگ را به نتیجه برساند. به عبارت بهتر به نظر می‌رسد ولادیمیر پوتین قصد دارد روحیه اوکراینی‌ها را شکسته و از این طریق پس از سه سال و چند ماه جنگ، پیروزی را به دست آورد. هم‌چنین به نظر می‌رسد که پوتین حاضر به پرداخت هزینه سنگین و گزافی برای این پیروزی است- و این را تعداد کشته‌شدگان روسیه در این نقطه نشان می‌دهد که بر اساس مدل‌سازی جدید اکونومیست بیشتر از هر نقطه دیگری در این درگیری است.
اگر چه هیچ آمار رسمی از تلفات طرفین این درگیری وجود ندارد؛ اما ردیابی روزانه جنگ سرنخ‌هایی در این زمینه ارائه می‌دهد- که تفاوت زیادی با میانگین روزانه بیش از ۲۰۰ نفری ندارد که دولت‌های غربی و محققان مستقل تخمین زده‌اند.
[در مورد تلفات کلی جنگ نیز] ردیابی اکونومیست نشان می‌دهد که از زمان آغاز جنگ تا روز نهم جولای، روسیه بین ۹۰۰۰۰۰ تا ۱.۳ میلیون نفر تلفات داشته- که در این بین حدود ۱۹۰۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰۰ نفر کشته شده‌اند. نکته مهم این که طبق ارزیابی‌های انجام شده تقریباً ۳۱۰۰۰ نفر از کشته‌شدگان روس در حمله تابستانی امسال- در یک ماه گذشته- کشته شده‌اند. هم‌چنین در این مدت، یعنی از زمان شروع حمله، بین ۷۳۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰۰ سرباز اوکراینی نیز جان خود را از دست داده‌اند.
افزایش تلفات روسیه نتیجه تحرکات میدانی است. داده‌های اکونومیست حکایت از این دارد که سرعت پیشروی فعلی روسیه در دو سال گذشته جزو سریع‌ترین‌ها بوده- و البته در هفته‌های اخیر برخی از سنگین‌ترین بمباران‌های پهپادی و موشکی را نیز از سوی روسیه شاهد بوده‌ایم.
اوکراین نیز با این که در برابر قدرتی بسیار بزرگ‌تر ایستاده؛ ولی با این حال هنوز هم در حال اجرای یک دفاع بسیار قدرتمند است. در واقع با وجود فشار تابستانی روسیه و تأخیر آمریکا در ارسال سلاح به اوکراین، روسیه اما به فتوحات زیادی نرسیده و تنها توانسته حدود ۱۵ کیلومتر مربع در روز پیشروی داشته باشد- که تقریباً به اندازه فرودگاه لس‌آنجلس است. یک پیشروی ناچیز- که حتی اگر با سرعت بالاتر این یکی دو ماه اخیر ادامه داشته باشد، به این معنا خواهد بود که روسیه برای فتح اوکراین نیازمند ۸۹ سال دیگر خواهد بود و حتی اگر به دنبال دستاوردهای کوچک هم باشد، با سرعت فعلی تصرف کامل لوهانسک، دونتسک، خرسون و زاپوریژیا- که پوتین مدعی است که به روسیه تعلق دارند- تا فوریه ۲۰۲۹ طول خواهد کشید!
