ترامپ به پوتین: اگر می‌خواستم می‌توانستم به تو حمله کنم!

 پَتی آن وود، کارشناس زبان بدن می‌گوید که دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین، روسای جمهور آمریکا و روسیه در نشست آلاسکا، احوالپرسی و خوش‌وبش را با پیام‌های زیادی آغاز کردند.

به گفته «آن وود»، در نشست دیروز ترامپ و پوتین مذاکرات را صمیمانه آغاز کرده و دست یکدیگر را به گرمی فشردند البته این ظاهر ماجرا بود زیرا در پشت آن، لایه‌هایی ظریف از بازی قدرت نهفته بود.

این کارشناس زبان بدن می‌گوید که خوشامدگویی و احوالپرسی اولیه، تلفیقی از «تفاوت، کنترل و خودمانی بودن» بود و رهبران آمریکا و روسیه پیش از مذاکراتی که می‌تواند جنگ اوکراین و روابط واشنگتن و مسکو را بازآفرینی کند، رفتار و حرکاتی حساب‌شده داشتند.

کف دست ترامپ در زمان دست دادن با پوتین رو به بالا بود، حالتی که «وود» آن را «ضعیف‌تر و فرمانبردارتر» توصیف کرد که نشان می‌دهد او پوتین را شخصیتی قدرتمندتر می‌انگارد. به گفته وی، ترامپ به طور معمول تمایل دارد تا در موقع دست دادن، دستش را روی دست طرف مقابل (پشت دست رو به بالا) بگذارد.

به باور وی، «با این حال، ترامپ از امضای خود استفاده کرد: نگه داشتن دست طرف مقابل نزدیک به میانه بدن خود و کشاندن طرف مقابل به سمت خودش که به نوعی می‌توان آن را نمایش قدرت تعبیر کرد.»

وی افزود: هر دو مرد خنده‌ای بر لب داشتند و چشم‌ها ثابت بود و سرها به طرف یکدیگر خم شده و نزدیک بودند. این نشان‌دهنده صمیمیت است.

سیگنال سلطه ترامپ با تکرار دست دادن

«آن وود» می‌گوید که ترامپ بلافاصله با دست چپ بازوی پوتین را به آرامی لمس و به نوعی «دست دادن را تکرار کرد» که نشانه‌ای ظریف از سلطه است و با این حرکت به طور نمادین گفت که «اگر می‌خواستم می‌توانستم به تو حمله کنم.» البته به گفته وی، پوتین نیز متقابلاً پاسخی مشابه داد و به نوعی با یکدیگر «شطرنج» بازی کردند.

به باور «آن وود»، نحوه راه رفتن پوتین با بازوانی که آزادانه در امتداد بدنش تاب می‌خوردند، با ۶ ماه پیش که «خشک‌تر» بود، تغییر محسوسی داشت.

وی افزود: ترامپ بازوانش را نزدیک نگه داشت و آرنج پوتین را نگه داشت و برای در گوشی حرف زدن به سمت او خم شد که یکی نشان از کنترلگری و دیگری ژست صمیمیت زیاد است.

این کارشناس زبان بدن می‌گوید که پوتین هنگام عکس و قرار گرفتن مقابل دوربین‌ها، دستانش را خم و راست کرد که می‌توان آن را نشانه‌ای از «آماده شدن برای رویارویی» تعبیر کرد؛ البته شاید به مشکلات بدنی هم مربوط باشد.

وی اضافه کرد: هر دو مرد لبخند می‌زدند که با توجه به جنگ اوکراین به عنوان پس‌زمینه، نمایشی سیاسی بود. به‌رغم تلاش و تقلا برای نمایش قدرت، این دیدار به نظر دوستانه بود. مثل این بود که دو دوست قدیمی بعد از مدت‌ها یکدیگر را می‌بینند.