«یوئیل گازانسکی» با اشاره به امضای توافق دفاع مشترک میان عربستان و پاکستان از آن به مثابه سیگنال های مستقیم به این رژیم در چارچوب تنش های منطقه ای نام برد و از ابهاماتی سخن گفت که در جزئیات تعهدات امنیتی و همکاری هسته ای میان پاکستان و عربستان وجود دارد.
وی در مطلبی در روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» نوشت: از چند دهه قبل بالغ بر ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نظامی پاکستانی در قالب نیروهای آموزشی، امنیتی و مشاور در عربستان حضور دارند و پاکستان، هزاران نظامی سعودی را آموزش داده و هنگام بحران یگان‌هایی به عربستان اعزام کرده است و این اقدامات در راستای همکاری قوی میان دو کشور جا دارد.
گازانسکی که تحلیلگر امور کشورهای حوزه خلیج فارس در مرکز مطالعات امنیت داخلی دانشگاه تل آویو است، با اشاره به توافق کنونی میان اسلام آباد و ریاض آن را تدام همکاری میان دو طرف دانست و افزود: این توافق نشان دهنده همکاری مستمر میان ریاض و پاکستان است نه یک نقطه عطف راهبردی واقعی به ویژه درباره بُعد هسته ای که صراحتا در متن توافق ذکر نشده است.
این تحلیلگر در ادامه نوشت: پاکستان اصرار دارد که سلاح هسته ای این کشور برای بازدارندگی در برابر هند است، حال آنکه عربستان قدرت هسته ایی پاکستان را اهرمی برای تامین حمایت راهبردی احتمالی در آینده می داند.
وی زمان اعلام این توافق را به حمله اسرائیل به قطر، متحد نزدیک آمریکا، مرتبط می‌داند و استدلال می‌کند که این توافق بیانگر نوعی بی اعتمادی به چتر حمایتی آمریکا است و توانایی واشنگتن در تضمین امنیت خلیج فارس را زیر سوال برده است.
این تحلیلگر اسرائیلی با اشاره به تنش های میان رژیم صهیونیستی و ایران و تشدید عملیات نیروهای مسلح یمن علیه اسرائیل، اتحاد عربستان و پاکستان را به مثابه یک پیام سیاسی برای تل آویو دانست با این مضمون که ریاض منزوی نیست و اتحادهای جدیدی در منطقه در حال شکل گیری است.
وی همچنین پیمان میان عربستان و پاکستان را به مثابه بیانیه سیاسی دانست که موجب اطمینان خاطر شهروندان عربستانی می شود و در عین حال این نکته را به آمریکا گوشزد می کند که کشورهای خلیج فارس به دنبال گزینه های امنیتی دیگری هستند.
گازانسکی یادآور شد: توافق مشترک ریاض- اسلام آباد، سئوالات جدیدی را مطرح می کند از جمله اینکه، این تعهد در مواقع بحرانی چگونه اجرا خواهد شد؟ دامنه هماهنگی عملیاتی چقدر خواهد بود؟ آیا تفاهمات نانوشته ای درباره سلاح های هسته ای وجود دارد؟. همچنین ابعاد اقتصادی و اجتماعی روابط عربستان و پاکستان مانند جذب میلیون‌ها کارگر پاکستانی در عربستان و حج، بیانگر استحکام روابط دو طرف است.
وی گفت، این توافق مشترک، با وجود اعلام عمومی، در خصوص بند حمایت متقابل، اجرای تعهدات در مواقع بحرانی، دامنه هماهنگی عملیاتی یا هرگونه تفاهم غیر علنی مربوط به سلاح‌های هسته‌ای دارای ابهام است.
گازانسکی تأکید کرد، اتحاد عربستان سعودی و پاکستان در بحبوحه ابهام استراتژیک جاری، پیامی برای اسرائیل است و تل‌آویو باید این پیام ها را با آرامش و احتیاط تفسیر کند تا از سوءتفاهم یا تشدید تنش‌ها جلوگیری شود. این توافق همچنان ابزاری سیاسی و استراتژیک است که بدون اعلام تعهدات نظامی مستقیم، بیانگر توازن های منطقه‌ای است.
