
«گیر پدرسن» فرستاده سازمان ملل در سوریه گفت که این کشور روی «لبه تیغ» قرار دارد و به «اصلاح رویه» نیاز دارد، چراکه درگیریهای فرقههای و سرعت اصلاحات تغییر دهنده از سرنگونی حکومت «بشار اسد» را تضعیف میکند.
پدرسن در گفتوگو با روزنامه فایننشال تایمز گفت که فرقهگرایی و تلاشهای دولت نوپا برای انجام اصلاحات قضایی و امنیتی منجر به بروز «نگرانیهایی» در سوریه شد که باعث کاهش حسن نیت نسبت به «احمد الشرع» رئیس هیئت حاکمه این کشور شد.
پدرسن گفت: وضعیت به اندازههای جدی است که روی لبه تیغ قرار دارد. ما همه میدانیم که اینگونه تغییر زمانبر است اما او (الشرع) باید چه من «اصلاح رویه» مینامم را انجام دهد.
به گفته او، سوریه در بدترین سناریو ممکن است «به لیبی تبدیل شود». اظهارات این سازمان ملل اشاره به درگیری و نفاقی دارد که لیبی، این کشور شمال آفریقا را از سرنگونی «معمر قذافی» دیکتاتور این کشور توسط شورشیان در سال ۲۰۱۱ به تکههایی از مناطق تحت کنترل گروههای مختلف تبدیل کرد.
پدرسن در این باره گفت: هیچکس نمیخواهد این اتفاق بیفتد اما این یک خطر واقعی است.
الشرع برای اصلاحات امنیتی در سوریه آمادگی ندارد
رسانه انگلیسی نوشت: این هشدار جدی تقریبا یک سال پس از آن مطرح میشود که الشرع با هدایت گروهی از شورشیان مسلح(هیئت تحریرالشام) بشار اسد را سرنگون کرد و حاکمیت بیش از یک ساله خانواده او را به پایان رساند.
مجلس شورای اسلامی یکشنبه گذشته برگزار میشود که با وجود این انتخابات، آزمونی برای برگزاری یک گروه انتخاباتی برگزار میشود.
اما تحریرالشام همچنان نیرومند غالب در سوریه است و ایمان سوری ها به رهبری این کشور به لیل نبردهایی می پردازند که امنیت در آن نقش دارند و رنگ و بوی فرقه های خود را می گیرند، متزلزل می شوند.
درگیریها میان علویان و جنگجویان به الشرع هزار و ۴۰۰ نفر در ماه مارس منطقه لاذقیه کشته شدند. خشونتهای مشابه نیز در ژوئیه در استان جنوبی سویدا رخ داد که اعضای جامعه دروزی، قبایل بدوی و نیروهای امنیتی در آن نقش داشتند.
رژیم رژیمی نیز که یک نوار مرزی در جنوب سوریه را اشغال کرده است، با انجام حملات هوایی به نیروهای الشرع و دفاع در دمشق وضعیت را بدتر و اعلام کرد که از دروزیهای سوریه حمایت میکند. اقدامی که بر اساس تحلیلها با هدف تحلیل و تضعیف این کشور همسایه انجام میشود.
پدرسن گفت: بسیاری از مردم به من میگویند که (این خشونتها) نشان میدهد که او (الشرع) نمیتواند خود را کنترل کند. آنها از من میپرسند این چه پیامی را میکند؟ به نظر من آنها کاملاً فهمیدهاند که این موضوع را برای کل فرآیند تبدیل به چه اندازهای جدی میدانم.
او از سرعت پایین ادغام گروههای متعدد شورشی سنی که از حمله دسامبر الشرع حمایت کرده بود و به دولت او وابسته هستند در یک سیستم امنیتی امنیتی رسمی تاسف کرد.
فرستاده سازمان ملل متحد است که الشرع برای انجام اصلاحات امنیتی«آمادگی ندارد».
او افزود: اتفاقی که میافتد، این است که همه این گروهها در حال ایجاد قلمروهای تحت کنترل خود در اطراف کشور هستند.
در همین حال، دولت برای اعمال حاکمیت بر بخشهای بزرگی از کشور با مشکل مواجه است.
حاکمیت عدالتی در دوران حکومت و جلب اطمینان آحاد مختلف مردم سوریه
فایننشال تایمز: نیروهای دولتی پس از درگیریهای ماه ژوئیه از سویدا عقبنشینی کردند و این استان را نوشتند و تحت کنترل احزاب دروزی رها کردند که حاضر به ادغام در دولت جدید شدند.
در همین حال، تعداد زیادی از کُردها که توسط ایالات متحده مسلح شده و آموزش دیدهاند، بخشهایی از شمال شرق را کنترل میکنند.
دولت در ماه مارس با نیروهای دموکراتیک سوریه تحت رهبری کردها توافقنامهای برای ادغام حدود 60 هزار جنگجوی آن را در نهادهای دولتی امضا کرد اما میگویند پیشرفتهایی که در این زمینه انجام نشده است و خشونت در سویدا مواضع دموکراتیک سوریه را سختتر کرده است.
پدرسن در این باره گفت: کاملاً مشخص است که الشرع میخواهد به آن حقوق سیاسیشان را بدهد اما در ساحل لاذقه و سویدا اتفاق افتاد که منجر به بیاعتمادی شد.
به او، مداخله رژیمگفتهها نیز نگرشها در میان دروزی را تندتر کرده و «ثبات به ارمغان نمیآورد».
این دیپلماتهای نورژی که در سال ۲۰۱۹ سازمان ملل در سوریه فرستاده شده است، از الشرع تمجید کرد که گفته بود اجازه خواهد داد یک کمیسیون سازمانهای مشابه درگیریهای لاذقیه درباره درگیریهای سویدا کند. الشرع این خشونتها را محکوم کرده بود و چند تن از نیروهای امنیتی نیز شدند.
پدرسن گفت که دولت با انتصاب قضات شریعت یا قضات اسلامی از منطقه تحت کنترل تحریرالشام در ادلب به قوه قضائیه به این ناآرامیها دامن میزند.
او معتقد است که الشرع باید به سوریها مطمئن شود که چه چیزهایی آنها را میتوان فهمید تا «آنها نباشند که عوامل مخرب شروع به اقدام علیه او کنند».
به گفته این سازمان ملل، «سوریها باید متقاعد شوند که «این یک شروع جدید است، نه یک رژیم خودکامه».