کویت روز جمعه از جامعه بین‌المللی خواست مسئولیت خود را برای مشمول کردن تأسیسات هسته‌ای اسرائیل تحت نظام پادمانی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر عهده بگیرد.این موضع‌گیری در سخنرانی «طلال الفصام» سفیر کویت در اتریش و نماینده دائم این کشور نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین، در نشست شورای حکام آژانس مطرح شد؛ نشستی که ذیل بند «موضوعات جدید مربوط به توانمندی‌های هسته‌ای اسرائیل» برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری رسمی کویت (کونا)، الفصام در این نشست اعلام کرد که تمام کشورهای خاورمیانه عضو معاهده «عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای» (NPT) هستند و توافق‌نامه پادمان را اجرا می‌کنند، اما «اسرائیل تنها استثناست و همچنان از پذیرش این نظارت سر باز می‌زند.»
مخالفت اسرائیل با ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته‌اینماینده کویت در ادامه گفت: «اسرائیل نه‌تنها تأسیسات هسته‌ای خود را از نظارت آژانس خارج نگه داشته، بلکه با هرگونه تلاش جدی برای ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای و دیگر انواع سلاح‌های کشتار جمعی نیز مخالفت می‌کند.»او یادآوری کرد که این هدف از تصمیمات کنفرانس‌های بازنگری معاهده NPT از سال ۱۹۹۵ تاکنون مورد تأکید بوده است.لزوم باز نگه‌داشتن پرونده هسته‌ای اسرائیل در آژانسالفصام تأکید کرد که «موضوع ظرفیت‌های هسته‌ای اسرائیل باید در دستور کار آژانس و نهادهای مرتبط باقی بماند تا زمانی که اقدامات عملی برای حل این وضعیت انجام شود.»به گفته او، این روند می‌تواند مسیر را برای ایجاد منطقه‌ای عاری از سلاح هسته‌ای در خاورمیانه هموار کند و «امنیت و ثبات منطقه‌ای و جهانی» را افزایش دهد.
تنها طرف خارج از معاهده در منطقهرژیم صهیونیستی تنها طرفی در منطقه غرب آسیاست که عضو معاهده عدم اشاعه نیست و بنابراین تعهدی به ارائه اطلاعات درباره برنامه هسته‌ای خود یا پذیرش بازرسی‌های آژانس ندارد. با وجود محرمانه نگه داشتن این برنامه، ارزیابی‌های مستقل تصویر نسبتا روشنی ارائه کرده‌اند.اتحادیه دانشمندان آمریکایی در سال ۲۰۲۳ برآورد کرده است که اسرائیل حدود ۹۰ کلاهک هسته‌ای در اختیار دارد و توانایی تولید مواد شکافت‌پذیر کافی برای ساخت ۱۰۰ تا ۲۰۰ سلاح هسته‌ای را دارد.برنامه هسته‌ای این رژیم در دهه ۱۹۵۰ میلادی آغاز شد؛ با احداث مرکز تحقیقات هسته‌ای صحرای نقب در نزدیکی شهر دیمونا.فرانسه از مهم‌ترین حامیان اولیه این برنامه بود و در اواخر همان دهه یک راکتور تحقیقاتی و یک تأسیسات بازفرآوری سوخت هسته‌ای را در اختیار این رژیم قرار داد. این برنامه از آن زمان تاکنون با سکوت و حمایت عملی برخی کشورهای غربی همراه بوده، در حالی که همین کشورها فشارهای شدیدی بر ایران و کره شمالی در موضوع هسته‌ای اعمال می‌کنند.
