به گزارش افکارنیوزبه نقل از مشرق، ۲۱ اکتبر ۲۰۰۴ میلادی؛ هلی‌کوپترهای آپاچی ارتش اسراییل با انجام پروازهای متعدد شناسایی در شمال نوار غزه به دنبال هدفی می گشتند که نام او در صدر لیست افراد تحت تعقیب صهیونیستها بود.
«عدنان الغول» ساکن محله المغرافه واقع در جنوب نوار غزه یکی از فرماندهان ارشد گردانهای شهید عزالدین قسام شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) بود که پس از شهادت مهندس شهید یحیی عیاش در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۹۶، به سرعت جای خالی او را پر کرد و از همان سال بود که شناسایی شده و تحت تعقیب دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی ارتش صهیونیستی قرار گرفت.
سران ارتش اشغالگر نیز شهیدان عدنان الغول و عماد محمود عباس(که به همراه عدنان به شهادت رسید) را از کارشناسان برجسته ساخت و تولید موشک های " قسام " می دانستند. موشک هایی که اوضاع شمال نوار غزه را تبدیل به اوضاع جنوب لبنان می‌کرد.
ترور طراحان و مهندسان ساخت و تولید بمب، از این‌رو در اولویت کاری صهیونیست ها قرار دارد که به عقیده آنها، «طراحان بمب ها و موشک ها»، مسئول اصلی اجرای عملیات شهادت طلبانه و حمله موشکی هستند. بنابراین می بایست دیر یا زود از صحنه برداشته شوند.
شخصیت مدیریتی عدنان الغول به گونه‌ای بود که با تمرکز بر یک حوزه خاص، به سرعت درصدد سازماندهی آن بر می‌آمد.
به گواه بسیاری از کارشناسان امنیتی و نظامی، بمب‌های بکارگیری شده درعملیات استشهادی «بیت لید»و نیز جلیقه انفجاری در عملیات استشهادی «دیزنکوف» که با طراحی و نظارت دقیق مهندس یحیی عیاش در قلب شهر تل آویو انجام شد، ساخت دست مهندس عدنان الغول بوده است.
عدنان علاوه بر توسعه موشک های قسام که تا قبل از انتفاضه الاقصی صورت گرفت، به دنبال ساخت و توسعه تسلیحاتی بود که بیشترین تاثیرات را در نبردهای چریکی داشته باشند.
برای همین از طرق مختلف، اقدام به تهیه سلاح و انتقال آن به داخل نوار غزه می کرد که ازجمله این تسلیحات، سامانه های موشکی ضدزره بود و پس از شهادت او نیز ارتش اسراییل اعلام کرد که عدنان الغول در حال دستیابی به تسلیحات مدرن و جدیدی بوده است.
در ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۳، جلسه مخفیانه فرماندهان حماس که «اسماعیل هنیه»(نخست وزیر قانونی فلسطین در حال حاضر) و «محمد ضیف»(فرمانده این روزهای گردانهای شهید عزالدین قسام) نیز در آن حضور داشتند، مورد حمله ارتش اسراییل قرار می گیرد که هدف اصلی آنها شکار عدنان الغول بود.
اما این نخستین باری نبود که او مورد حمله تروریستی قرار می‌گرفت.
همانطور که گفته شد، به گواه منابع حماس، شهید الغول مرد شماره یک تحت تعقیب صهیونیست ها به شمار می رفت و ارتش اسراییل نیز طی عملیات‌های نافرجام قبلی خود، دو تن از فرزندان شهید الغول به نام های بلال(سال۲۰۰۱) و محمد و پسر عمویش(سال ۲۰۰۲) را به شهادت رساندند. اشغالگران همچنین طی عملیاتی منزل مسکونی وی را تخریب کرده بودند.
عدنان الغول همچون سلف شهید خود یحیی عیاش زندگی کاملا مخفیانه‌ای داشت. هیچگاه با هیچ رسانه ای مصاحبه نکرد و تصویر او تنها پس از شهادتش بود که توسط حماس منتشر شد اما طرح حمله نظامیان اشغالگر صهیونیستی که در تاریخ ۲۱ اکتبر ۲۰۰۴ به شهادت عدنان الغول
اما به هر حال عملیات ترور صورت گرفت و دو تن از سرداران قسامی به شهادت رسیدند که بدون تردید خسارتی سنگین برای مقاومت اسلامی فلسطین به شمار می‌رفت.
مراسم تشییع باشکوه پیکر این دو مجاهد دلیر البته یک درس عبرت و یادآوری به سران مقاومت اسلامی در فلسطین ازجمله جنبش حماس بود.
شکوه و عظمت این مراسم را باید به منزله یک نظر سنجی برای ادامه راه مقاومت و تمسک جویی به ریسمان محکم جهاد دانست که دائما به تصمیم گیران مقاومت اسلامی که این روزها و ماهها از گذشته پرافتخار خود فاصله گرفته‌اند یادآور می شود که هرگز نباید به ریسمانی جز مقاومت چنگ زد.
به هر حال اگرچه در مقاطع مختلف روند مبارزاتی ملت فلسطین(ازجمله در این مقطع) جنبش های مقاومتی به مسایل سیاسی و «غیر جهادی» روی آوردند، اما تشییع با شکوه شهدای فلسطینی نمایانگر این واقعیت است که ملت قهرمان فلسطین در ادامه راه جهاد خود همچنان ثابت قدم بوده و کشتی انتفاضه تا رسیدن به ساحل آزادی فلسطین همچنان به حرکت خود در اقیانوس نبرد با صهیونیست ها ادامه خواهد داد.
این بود سرگذشت مردی که می خواست آنقدر تسلیحات بسازد که تمام مخالفین رژیم صهیونیستی بتوانند از آن استفاده کنند.
